Çalışan kadınlarda yöresel mutfak eğitiminin yöresel yemek tüketim alışkanlıkları, tutumları ve bilgi düzeylerine etkisi

Bu çalışma kapsamında; Konya’da il merkezinde yaşayan, çalışan kadınlar örneklem olarak seçilerek; yöresel yemek tüketim alışkanlıklarını arttırmak, tutumlarını olumlu düzeyde geliştirmek ve bilgi düzeylerini arttırmak amacıyla hem teorik hem de uygulamalı olarak yöresel mutfak eğitimi verilmiş; eğitim öncesi, eğitim sonrası ve kontrollerde yöresel yemek tüketim alışkanlıkları, tutumları ve bilgi düzeyleri ölçülmüştür. Araştırma kapsamında elde edilen veriler istatistik programında değerlendirilmiş, demografik bilgelerin ve beslenme alışkanlıklarının yorumlanmasında “Frequence”, anlamlılığın yorumlanmasında “eşleştirilmiş örneklem t-testi (Paired Sample T Test)” ve verilen eğitim modelinin kalıcılığının yorumlanmasında “Friedman Test” analizleri kullanılmıştır. Yöresel mutfak tüketim alışkanlıklarını ölçmek amacıyla hazırlanan sorulardan “yöresel yemekleri yemeyi tercih ederim” sorusuna verdikleri cevaplardan eğitimin kalıcılığı ölçüldüğünde; eğitimi teorik olarak alan grubun eğitim öncesi ve izleme verilerinin karşılaştırması anlamlı bulunmamış (p=0.889), eğitimi uygulama olarak alan grubun ise eğitim öncesi ve izleme verilerinin karşılaştırması anlamlı bulunmuştur (p<0.001). Yöresel mutfak tutumlarına yönelik tüm sorulara verilen cevaplar doğrultusunda eğitimin kalıcılığının ölçüldüğünde, yöresel mutfak eğitimini teorik olarak alan grupta, eğitim öncesi ile izlemede verilen cevaplar arasında anlamlı bir fark bulunamamışken; bu eğitimi uygulamalı olarak alan grupta, eğitim öncesi ile izlemede verilen cevaplar arasında (p<0.001) anlamlı bir fark bulunmuştur. Yöresel mutfak bilgi düzeylerine yönelik tüm sorulara verilen cevaplar doğrultusunda eğitimin kalıcılığının ölçüldüğünde, yöresel mutfak eğitimini teorik olarak alan grupta, eğitim öncesi ile izlemede verilen cevaplar arasında anlamlı bir fark bulunamamışken; bu eğitimi uygulamalı olarak alan grupta, eğitim öncesi ile izlemede verilen cevaplar arasında (p<0.001) anlamlı bir fark bulunduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda, yerel yönetimler ile İl Milli Eğitim Müdürlüklerinin ortaklaşa yapacakları projeler ile çalışan kadınlara yöresel yemekler eğitimi verilmesi önerilebilir

The aim of this study, by chosing women living and working in Konya city center, both theoretical and practical local culinary training was given them to increase their local food knowledge and consumption as well as to improve their attitudes positively. Their local food consumption habits, attitudes, and knowledges were measured before, during and after the education. The data obtained from the study were evaluated by statistical programs, ‘frequence’ was used for interpretation of demographic data and feeding habits, paired T test was used for interpretation of significance and “Friedman Test” was used for interpretation of the persistence of the education model. While the persistence of the education is measured from the answers given tothe questions prepared to measure the consumption habits of local cuisine such as “I prefer to eat local food”; the comparison of thepretraining and control data of the group receiving the oretical training was not meaningful (p = 0.889), the comparison of pre-training and monitoring data of the group receiving practical training was meaningful (p <0.001). When the persistence of education is measured from the answers to the question eder I prefer to eat local food an from the questions prepared to measure the consumption habits of local cuisine; The comparison of the pre-training and monitoring data of the group receiving the training theoretically was not significant (p = 0.889), and the comparison of the pre-training and monitoring data of the group receiving the training was found to be significant (p <0.001). When the permanence of the education was measured in line with the answers given to all the questions related to the local kitchen attitudes, there was no significant difference between the answers given in the group receiving the regional kitchen education theoretically and before the training; there was a significant difference between pre - training and follow - up responses (p <0.001). When the permanence of the education was measured in accordance with the answers given to all the questions related to the knowledge of the local cuisine, there was no significant difference between the answers given in the theoretically group of the regional kitchen education before and after the education; It was found that there was a significant difference between pre - training and follow - up responses (p <0.001). According to these results, It can be recommended to provide local food education to women working with projects to be jointly carried out by local administrations and Provincial Directorates of National Education.