Konya'ya göç eden Kürt vatandaşların kente uyumu üzerine sosyolojik bir çalışma

Kırdan kente göç sonrasında yaşanılan problemlerden biri, kente uyum sorunudur. Kente göç eden bireyin, kentlileşebilmesi ve kentlilik bilincini kazanması, sahip olduğu sosyo-kültürel özelliklerden bağımsız değildir. Bu anlamda Türkiye'nin doğu bölgelerinde yaşayan Kürt vatandaşların, Türkiye'nin doğu bölgelerinden farklı bölgelerdeki kentlere göç ettikleri zaman, kente uyum problemleri yaşadıkları düşünülmektedir. Söz konusu düşünce doğrultusunda, bu çalışmada, Konya'ya göç eden Kürt vatandaşların kente uyumu, sosyolojik bir değerlendirme ile analiz edilmeye çalışılmıştır. Çalışmanın teorik bölümünde, uygulama kısmıyla da bağlantılı olan kavramsal çereveye ve Türkiye'deki iç göç ve kentleşme sürecine yer verilmiştir. Çalışmanın uygulama kısmında ise 30 kişi ile yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Görüşmeciler yaşlı, evli ve bekâr olmak üzere üç kategori halinde gruplandırılmış ve görüşmecilerden elde edilen veriler ışığında göçmenlerin kente uyum sorunsalı kategoriler bağlamında analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre yaşlı kategoride yer alan göçmenlerde kente uyum söz konusu değildir. Evli kategorisinde yer alan göçmenlerde ise kırsal özellikler daha ağır basmaktadır. Bekâr kategorisindeki göçmenler ise diğer iki kategoride yer alan göçmenlere göre kentlileşme yönünde daha ileri düzeylerdedirler fakat bu kategori için de tam bir kente uyumdan, kentlileşmeden, kentlilik bilincinden bahsetmek mümkün değildir.

One of the problems experienced after rural to urban migration is the problem of adaptation to the city. It is not independent of the socio-cultural characteristics of the individual who migrated to the city, to become urbanized and to gain the consciousness of urbanism. In this sense, individuals Kurds living in Turkey's eastern regions, when they migrated to the cities in different regions of Turkey's eastern regions, are thought to live in harmony with urban problems. In line with this idea, the adaptation of the Kurds who migrated to Konya was analyzed with a sociological evaluation. the inner frame is a conceptual and applied in Turkey, which is also connected to the part of the theoretical part of the study are included in the migration and urbanization. In the field study of the research, interviews were conducted with 30 people using semi-structured interview technique. The interviewers were grouped into three categories as elderly, married and single and analyzed in the context of the categories of immigrants' adaptation to the city in the light of the data obtained from the interviewers. According to the findings of the study, immigrants in the elderly category do not adapt to the city. Rural characteristics predominate among immigrants in the married category. Unmarried immigrants are more advanced in urbanization than the immigrants in the other two categories, but it is not possible to talk about full urban adaptation, urbanization and urban consciousness.