İlköğretim 7-8. sınıf öğrencilerinin sürdürülebilir kalkınma ve iklim değişikliğine yönelik tutum ve davranışları

Geçmişten günümüze insanoğlunun doğaya hâkimiyeti artmış ve bu hâkimiyet doğayı sömürme boyutuna ulaşmıştır. İnsanoğlu çevreye verdiği bu zararın farkında bile değildir. Gün geçtikçe azalan doğal kaynaklar, yaşanan doğal afetler tehlikenin ne kadar büyük olduğunu gözler önüne sermektedir. Bu zararın en aza indirgenmesi için en önemli şey insanlara sürdürülebilir çevre bilincinin aşılanmasıdır. Bu da ancak çevre eğitimi ile mümkündür. Çevre eğitimine küçük yaşlarda başlanmalı ve bütün eğitim kademelerinde nitelikli bir çevre eğitimi verilmelidir. Bu çalışmanın amacı ilköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin çevre dostu davranışları, çevresel tutumları ve insan kaynaklı iklim değişikliğine yönelik şüpheci inançlarının ve ilgisizliklerinin ne düzeyde olduğunu ve bu değişikliklerin, farklı değişkenlerle olan ilişkisini ortaya koymaktır. Çalışma 2016-2017 eğitim öğretim yılında Afyonkarahisar merkeze bağlı köy ve kasaba okullarında öğrenim gören 651 ilköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencisiyle yapılmıştır. Çalışmada betimsel tarama modeli uygulanmış ve veri toplama aracı olarak çevre dostu davranış anketi, çevresel tutum anketi, belirsizlik inançları anketi kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda, kız öğrencilerin çevreye yönelik olumlu tutumlarının erkek öğrencilere göre daha yüksek olduğu, ekosentrik, antroposentrik ve ilgisizlik değişkenlerinin öğrencilerin çevre dostu davranış düzeylerini anlamlı olarak yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.

From past to present, the dominance of human on the nature has increased and this dominance has reached the point of exploitation of nature. Human being is not even aware of the damage it inflicts to the environment. Diminishing natural resources and natural disasters reveal how great the danger is. The most critical step to reduce this harm is to instill a sustainable environmental awareness in people. This is only possible with environmental education. It should start at young ages and a qualified environmental education should be provided at all levels of education. The purpose of this study is to determine the level of skepticism and indifference of environmentally-friendly behaviors of 7th and 8th grade students in environmental behaviors and their attitudes towards human-induced climate change and the relationship between these variables with different variables. The study was carried out with 651 7th and 8th grade students in village and town schools affiliated to Afyonkarahisar province in the academic year 2016-2017. Descriptive survey model was utilized in the study and Environmentally Friendly Behavior Scale, Environmental Attitude Scale, and uncertainty beliefs scale were used as data collection tools. As a result of the analysis of the data, it was found that the positive attitudes of the female students to the environment were higher than of the male students and the variables of ecocentrism, anthropocentrism and indifference significantly predicted the environmentally friendly behavior levels of the students.