Nekrotizan Pnomonili Hastaların Retrospektif Değerlendirilmesi

Pnömoni terimi, visseral plevra, bağ dokusu, hava yolları, alveoller ve vasküler yapıları barındıran akciğerlerin herhangi bir inflamatuar durumunu ifade eder (Mani ve Murray 2012). Nekrotizan pnömoni, bir enfeksiyöz etken sonrasında akciğer parenkiminde nekroz, likefaksiyon ve kavitasyon gelişimini ifade etmekte olup pnömoninin nadir fakat ciddi bir komplikasyonudur (Krenke va ark 2015). Nekrotizan pnömoni çocukluk çağında önemli bir morbidite, mortalite nedeni olmasa da son 10 yılda farklı sebeplere bağlı olarak artan sıklığı nedeniyle önem kazanan bir konu haline gelmiştir. Bu retrospektif çalışmanın amacı; nekrotizan pnömonili çocuk hastaların epidemiyolojik, demografik özelliklerini incelemek, belirleyici özellikte olan laboratuvar parametrelerinin klinik bulgularla ilişkisini araştırmaktır. Çalışmaya, Ocak 2010 - Ocak 2021 tarihleri arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı Ana Bilim Dalı’na bağlı servislerde yatarak tedavi gören ve endike hallerde yapılan toraks görüntülemelerinde nekrotizan pnömoni tanısı alan 36 hasta dahil edildi. Hastalar antropometrik, epidemiyolojik, klinik, radyolojik ve laboratuvar bulguları açısından retrospektif olarak kayıtlı dosyalarından incelendi. Geriye dönük taranan dosyalarda yeterli klinik ve laboratuvar verisi olmayan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Çalışmaya dahil edilen bireyler %55,56’sı kız (n = 20), %44,44’ü erkek (n = 16) olmak üzere 36 nekrotizan pnömoni tanılı hastadan oluşmaktadır. Bu vakaların %16,67’si (n = 6) 2 yaş ve altı, %19,44’ü 2-5 yaş arası (n = 7), %44,44’ü 5-12 yaş arası (n = 16), v %19,44’ü 12 yaş ve üzeriydi (n = 7). Yaş ortalaması 94,79 ± 61,34, ortancası 93 (min : 12, maks : 214) ay bulundu. Hastaların en sık başvuru şikâyeti ateş (%75) ve öksürük (%63,89) idi. En sık muayene bulgusu ateş (%80,55), solunum seslerinde azalma (%58,33), takipne (%47,22) idi. Hastaların %13,89’unda (n = 5) immun yetmezlik saptandı. İmmun yetmezlikli hastalarda yatış süresi anlamlı derecede daha uzun bulundu. Uzun dönem takiplerinde hastaların çoğu sekelsiz iyileşti ve mortalite görülmedi. Çalışma sonucunda elde edilen veriler, nekrotizan pnömonili çocuklarda uzun dönem morbiditeyi önlemek amacıyla yakın takibin ve uygun tedavinin önemini göstermektedir.

The term pneumonia refers to any inflammatory condition which involves visceral pleura, connective tissue, airways, alveoli and vascular structures (Mani ve Murray 2012). Necrotizing pneumonia, which is a rare but severe complication of pneumonia, defines development of necrosis, liquefaction and cavitation of the pulmonary parenchyma (Krenke va ark 2015). Although necrotizing pneumonia is an uncommon cause of morbidity and mortality in childhood, it has gained importance with its increasing incidence due to different reasons within last decade. Objective of this retrospective study is to investigate epidemiological and demographic characteristics of children with necrotizing pneumonia, as well as association of indicative laboratory parameters with clinical findings. Thirty six patients, who were hospitalized in Necmettin Erbakan University, Meram Faculty of Medicine, Department of Pediatrics between January 2010 and January 2021 and, diagnosed with necrotizing pneumonia with a thorax imaging taken when indicated, were included in this study. The patients’ antropometric, epidemiological, clinical, radiological and laboratory findings were examined retrospectively from their medical records. The patients with insufficient or missing clinical and laboratory data in medical records were excluded from the study. Of the patients included in the study; 55.56% (n = 20) were female and 44.44% (n = 16) male. Of these; 33.33% (n = 12) were 60 months old and younger, whereas 66.67% (n = 24) were 61 months old and older. The mean age was determined to be 94.79 ± 61.34 vii (min : 12, max : 214) months. The most common presenting complaints were fever (75%) and cough (63.89%). The most common examination findings were fever (80.55%), decreased respiratory sounds (58.33%), and tachypnea (47.22%). Immunodeficiency was detected in 13.89% (n = 5) of the patients. The duration of hospitalization was found to be significantly longer in patients with immunodeficiency. During long-term follow-up, most of the patients recovered without sequelae and no mortality was observed. The study data highlight importance of close follow-up and appropriate treatment to prevent long-term morbidity in children with necrotizing pneumonia.