Oryantalist Dozy’nin Kur’an hakkındaki iddialarına İsmail Fennî Ertuğrul’un verdiği cevaplar

Abstract

Pek çok araştırmacıya göre 11. yüzyıldan itibaren İslâm ve Kuran hakkında yapılan oryantalist çalışmalar, 19. yüzyıldan itibaren akademik bir disipline kavuşmuş ve nispeten biraz daha ılımlı bir form kazanmıştır. Bu çalışmaların en çok yoğunlaştığı konuların başında Hz. Peygamberin Allah tarafından gönderilmediği ve Kur’an’ın insan ürünü bir kitap olduğudur. 19 ve 20. Yüzyılda Müslümanlar bu saldırılara karşı reddiye türü eserler yazmaya başlamışlardır. İsmail Fennî Ertuğrul, oryantalist Reinhardt Dozy’nin İslam hakkında iftiralarla dolu olan ve Abdullah Cevdet tarafından “Tarih-i İslâmiyyet” adıyla Türkçe’ye tercüme edilmiş olan “Essai sur l’Histoire de l’Islamisme” başlıklı eserinin Müslümanların zihinlerini bulandırmaması için “Kitab-ı İzâle-i Şükûk” adlı eseri kaleme almıştır. Ertuğrul bu eserde Dozy’nin İslâm, Kur’an ve Hz. Peygamber hakkında ileri sürdüğü iddia ve saldırıları başlıklar halinde ele alarak cevaplandırmış ve bu reddiyede Fransızca kaynaklardan istifade ederek modern bilimin imkânlarını kullanmıştır.

According to many researchers, orientalist studies on Islam and the Qur'an conducted since the 11th century have gained an academic discipline and a milder manner since the 19th century. The foremost topics these studies concentrated on have been the claims that the Prophet Muhammad was not sent by God and that the Qur'an was a human product. In the 19th and 20th centuries, muslim scholars have begun to write rebuttals against those assaults. İsmail Fennî Ertuğrul wrote the book “Kitab-ı İzâle-i Şükûk” in order to prevent muslims to be perplexed by the orientalist Reinhardt Dozy's book “Essai sur l’Histoire de l’Islamisme” which was translated into Turkish by Abdullah Cevdet as “Tarih-i İslâmiyyet” and filled with slanderous attacks against Islam. In this work, Ertugrul rebutted the claims about and attacks against Islam, the Qur’an, and the Prophet alleged by Dozy in titles. In his rebuttal, Ertuğrul used the methods of modern science refering to the sources written in French.