Uluslararası ilişkiler bağlamında Hz. Muhammed’in gayrimüslim unsurlarla olan ilişkilerindeki örnekliği

Abstract

Devletlerin birbirleriyle olan ilişkilerinin tümünü içine alan ve çoğu zaman dış politika kavramı ile eş anlamlı olarak kullanılagelen diplomasinin kökenlerini çok eskilere kadar götürmek mümkündür. Diplomasi, topluluklar arasındaki ilişkilerin mümkün olduğunca barışçıl yöntemler ve müzakereler yolu ile çözülmesini hedef alır. Temel görevleri arasında yeryüzünde hakkı, iyiliği, barışı ve adaleti sağlamak olan peygamberler, kendisine inanan insanlar ile diğer topluluklar arasında ilişkilerini bu doğrultuda düzenlemeye çalışmışlardır. İslam dininin peygamberi olan Hz. Muhammed de Medine’ye hicretinin akabinde meydana getirdiği İslam toplumu ile diğer toplumlar arasındaki ilişkileri bahsedilen ilkeler üzerine bina etmeye çalışmış, gayri müslim unsurlar ile ilişkilerde uygulanacak siyasetin temellerini de şekillendirmiştir. Günümüz İslam toplumlarının yöneticileri, dış ilişkilerinde bunları göz önünde bulundurmalıdır. Hz. Peygamber, gayri müslimler ile olan münasebetlerinde mutlaka iletişimi sürdürmüş, onlardan kendisini soyutlayarak yalnızlaştırmamış, İslamiyet’i tebliğ etmek, barış imzalamak, Müslümanların güvenliğini tesis etmek, ticaret yapmak ve Müslümanlara yapılan kötü muamelelerin tazminini sağlamak gibi birçok nedenle onlarla irtibata geçmiştir. Mekke döneminde ihtiyaç hâlinde çevresindeki zora düşen Müslümanların hicret etmesine izin vermiş, onların güvenliklerini sağlamak için gerekli tedbirleri almıştır. Yine devlet sınırlarının fetihlere paralel olarak genişlediği ya da sefere çıkıldığı dönemlerde de hem merkezde hem de diğer bölgelerde önce güvenliği sağlamaya önem vermiştir. Bu çalışmada Hz. Muhammed’in gayri müslim unsurlar ile ilişkileri ve bu esnada izlediği temel ilkeler, onun örnekliği çerçevesinde ortaya konulacaktır.

It is possible to see roots of diplomacy that is mostly used as synonym of foreign policy and includes all relations of states with each other in too early periods. Diplomacy aims to settle all relations among the societies through amicably methods and negotiations. Prophets whose preliminary duties are to provide right, favor, peace and justice on earth tried to organize their relations with other societies in this basis. Prophet Mohammed who is prophet of Religion Islam tried to build relations between Islamic society that was composed after hegira to Medina and other societies through such principles, shaped the basis of policy that will be applied at the relations with non- Muslim factors. Today Islamic States governors have to consider these factors at their foreign policies. Prophet Mohammed has always maintained communication in his relations with non-Muslims, he never isolated himself from them. He has contacted them for many reasons such as preaching Islam, signing peace, establishing the security of Muslims, make trade and to provide indemnification against for bad actions to the Muslims.compensating Muslims for bad deeds. He allowed emigrating Muslims who became in difficulty in Mecca Period then he took required precautions for security of them. He gave importance to provide security at both borders and center at the periods in which state borders enlarged paralleling to conquer or voyage periods. In this study, will to set forth relations of Prophet Mohammed with non-Muslims factors and his followed preliminary principles in this point under the frame of being exemplifier of Him.