Uzaktan eğitim uygulamalarının sınıf öğretmenleri görüşlerine göre değerlendirilmesi

Teknolojinin gelişmesi ile birlikte bilgiye ulaşmanın kolaylaşması ve küreselleşme sonucu artan toplumsal rekabet 21.yy insanından beklenen niteliklerin farklılaşmasına sebep olmuştur. Bu bağlamda özellikle gelişmekte olan ülkelerin hükümet politikalarında eğitimli nüfusu arttırmak ve yaşam boyu öğrenmeye yönelik girişimler önem kazanmıştır. Özellikle kalabalık nüfusa sahip olan ülkelerde eğitime olan talebin örgün eğitimle karşılanmasında yaşanan sıkıntılar farklı yönelimleri gerekli kılmıştır. Tarihi 1800 ‘lü yıllara dayanan fakat işlevsel olarak kullanımı teknolojinin gelişimi paralelinde gerçekleşen uzaktan eğitim modeli bu yönelimlerden biridir. Eğitimde zaman mekân sınırlılığını kaldırmak, düşük maliyetle daha geniş kitlelere eğitim vermek ve eğitimde fırsat eşitliği sağlamak gibi sebeplerle sunulan uzaktan eğitim faaliyetleri gittikçe yaygınlaşmakta ve önemli hale gelmektedir. Ülkemizde yaşam boyu öğrenme, mesleki gelişim, örgün eğitimi destekleme ve yüz yüze eğitim faaliyetlerinin gerçekleştirilememesi durumlarında önemi bir alternatif olan uzaktan eğitim uygulamaları hakkında sistemin uygulayıcısı olan öğretmenlerin görüşlerine yönelik yeteri kadar araştırma bulunmamaktadır. Bu araştırmanın amacı yakın gelecekte eğitimin asli zemini olacağı ön görülen uzaktan eğitim uygulamalarına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada yöntem olarak betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini ülkenin yedi coğrafi bölgesini temsil edecek şekilde farklı il /ilçelerde uzaktan eğitim yöntemiyle ders veren, 2020-2021 eğitim-öğretim yılında özel okullarda ve devlet okullarında görev yapmakta olan 448 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma verileri “Öğretmenlerin Uzaktan Eğitim Algıları Ölçeği” ile toplanmıştır. Yapılan araştırmada uzaktan eğitim uygulamaları; öğretmenlerin uzaktan eğitimde kendilerine ilişkin algıları, uzaktan eğitimin uygulanışına yönelik algıları, uzaktan eğitimde öğretim uygulamalarına ilişkin algıları, uzaktan eğitime yönelik tutumları ve uzaktan eğitimde verilen ödevlere ilişkin düşünceleri boyutlarında incelenmiştir. Verilerin toplanması Google formlar aracılığı ile çevrimiçi olarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde frekans ve yüzde dağılımları kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenlerin genelinin uzaktan eğitime yönelik kendilerini yetkin gördükleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin çoğunun uzaktan eğitim için gerekli olan yeni nesil teknolojilerini kullanmaya yatkın oldukları ayrıca uzaktan eğitim konusunda materyal ve içerik bulmakta zorlanmadıkları görülmüştür. Uzaktan eğitim sürecinde iletişim, sınıf yönetimi, uzaktan eğitimde dersleri öğrenciye göre bireyselleştirme ve özellikle TV derslerine yönelik olumsuz görüşe sahip oldukları sonucu ortaya çıkmıştır. Araştırmada yüz yüze eğitim ve uzaktan eğitimin kıyaslandığı maddelerde ise genel olarak geleneksel eğitimin lehine sonuçlar elde edilmiştir. Yapılan araştırma, gelecekte yapılacak olan uzaktan eğitim faaliyetlerine ışık tutması ve uzaktan eğitimde eksik görülen yerlerin tespit edilmesi ve geliştirilmesi açısından önemlidir.

With the development of technology, the ease of access to information and the increasing social competition as a result of globalization have led to the differentiation of the qualities expected from 21st century people. In this context, initiatives aimed at increasing the educated population and lifelong learning have gained importance especially in the government policies of developing countries. The difficulties experienced in meeting the demand for education through formal education, especially in countries with large populations, necessitated different orientations. The distance education model, whose history dates back to the 1800s, but whose functional use is realized in parallel with the development of technology, is one of these orientations. Distance education activities, which are offered for reasons such as removing time and space limitations in education, providing education to wider masses at low cost, and providing equal opportunities in education, are becoming increasingly widespread and important. In our country, there is not enough research on the opinions of teachers who are the implementers of the system about distance education applications, which are an important alternative in cases where lifelong learning, professional development, supporting formal education and face-to-face education activities cannot be carried out. The aim of this research is to determine the opinions of classroom teachers about distance education applications, which are predicted to be the main ground of education in the near future. The descriptive survey model was used as a method in the research. The sample of the research consists of 448 classroom teachers who teach in different provinces/districts in different provinces/districts to represent the seven geographical regions of the country, and who work in private and public schools in the 2020-2021 academic year. Research data were collected with the "Teachers' Perceptions of Distance Education Scale". Distance education applications in the research; teachers' perceptions of themselves in distance education, their perceptions of the application of distance education, their perceptions of teaching practices in distance education, their attitudes towards distance education and their thoughts about the homework given in distance education were examined. Data collection was carried out online via Google forms. Frequency and percentage distributions were used in the analysis of the data. According to the results of the research, it was concluded that the general teachers consider themselves competent in distance education. It has been observed that most of the teachers are inclined to use the new generation technologies necessary for distance education, and they do not have difficulty in finding materials and content on distance education. It has been concluded that they have negative opinions about communication, classroom management, individualization of distance education lessons according to the student and especially TV lessons in the distance education process. In the research, in the items where face-to-face education and distance education were compared, results were generally in favor of traditional education. The research is important in terms of shedding light on the distance education activities to be carried out in the future and identifying and developing the areas that are seen as missing in distance education.