Türkiye ve Fransa'da olumsuz dışsallıklara karşı çevresel vergilendirmenin karşılaştırmalı analizi

Çevresel vergilendirme, Fransa ve Türkiye’deki ekonomik faaliyetlerin yarattığı olumsuz dışsallıklara karşı mücadelede temel bir araç olarak ortaya çıkmaktadır. Bu karşılaştırmalı çalışma, her iki ülkenin çevresel vergilendirme politikalarının tasarımında ve uygulanmasında önemli farklılıkları vurgulamaktadır. Fransa’da, sağlam bir kurumsal ve hukuki çerçeve, etkili çevresel vergilerin uygulanmasını sağlamıştır. Bu durum sera gazı emisyonlarının azaltılması ile daha sürdürülebilir enerji kaynaklarına geçiş gibi önemli sonuçlar elde edilmesine katkıda bulunmuştur. Öte yandan, Türkiye, çevresel vergilendirme konusunda yeterli bir formalizasyon ve şeffaflık eksikliği yaşamaktadır. Bu durum, çevresel vergilendirme uygulamaların etkinliğini ve olumsuz dışsallıklar üzerindeki etkisini sınırlamaktadır. Analiz; çevresel vergilendirme politikalarının, yeşil teknolojilere yönelik sübvansiyonlar, emisyon kotaları ve sıkı düzenlemeler gibi diğer önlemlerle desteklendiği entegre bir yaklaşımın önemini vurgulamaktadır. Fransa, ilerlemeye devam etse de çevresel vergilendirme politikalarını değerlendirme araçlarını geliştirilmesi önem arz etmektedir. Türkiye ise, sürdürülebilirliğe olan taahhüdünü güçlendirmek için çevresel vergilendirme politikalarını hızla yapılandırmalıdır. Olumsuz dışsallıklara karşı etkili bir şekilde mücadele etmek için her iki ülkenin de çevresel vergi mekanizmalarını geliştirmesinin yanı sıra, başarılı bir ekolojik geçişi teşvik etmek için çeşitli araçlar ve teşvikler entegre eden bütünsel bir çevre yönetimi üzerinde çalışmaları gerekmektedir.

Environmental taxation emerges as a fundamental tool in combating the negative externalities created by economic activities in both France and Turkiye. This comparative study highlights the significant differences in the design and implementation of environmental taxation policies in these two countries. In France, a solid institutional and legal framework has enabled the effective application of environmental taxes. This has contributed to the important outcomes, such as the reduction of greenhouse gas emissions and the transition to more sustainable energy sources. On the other hand, Turkiye faces lack of sufficient formalization and transparency in environmental taxation, which limits the effectiveness of its policies and their impact on negative externalities. The analysis emphasizes the importance of an integrated approach, where environmental taxation policies are supported by other measures such as subsidies for green technologies, emission caps, and strict regulations. While France continues to make progress, it is crucial to improve tools for evaluating environmental taxation policies. As for Turkiye, it needs to rapidly structure its environmental taxation policies to strengthen its commitment to sustainability. In order to combat effectively negative externalities, both countries must not only develop their environmental tax mechanisms but also work towards a holistic environmental management approach that integrates various tools and incentives to promote a successful ecological transition.