Kentsel atıkların 1950 sonrası çağdaş Türk sanatında kullanımı

Modern sanat akımlarıyla yeni bir yola giren resim sanatı; sanatın ne için neyi savunduğuna ilişkin sorular sormaya başlar. 19. yüzyılla birlikte gelişmekte olan teknoloji, üretim ile beraberinde gelen tüketim ilişkisinin birçok değişimlere yol açtığı bilinmektedir. Üretimin hızlı bir hal alması, kitle iletişim araçlarının gelişmişliği tüketim toplumunu ortaya çıkarmıştır. Bununla birlikte üretilen ürünlerin kısa sürede kullanılıp atılan bir hal alması ve bu durumun sanata da yansıması resim sanatının artık sınırlarının ortaya kalkmasıyla diğer disiplinleri de içinde barındırmasına neden olmuştur. Nesneler kendi işlevi dışında ya da gerçek anlamıyla, sanatçılar tarafından yeniden var edilerek sanat eseri haline getirilmeye başlanmıştır. Sanatçı elinde yeniden şekillenen bu nesneler artık yeni bir anlama ve sanat eseri niteliğine sahip olmuşlardır. Resim sanatı 1945 öncesinde yalnızca tuval resmi olarak nitelendirilirken 20. Yüzyılın başlarında artık atık nesne de resim sanatı içerisinde yerini almıştır. Kolaj tekniğiyle resim sanatında farklı malzeme kullanımının temelini atan Braque ve Picasso ile birlikte dönemin diğer sanatçılarının da katkılarıyla dada sanat akımında kolaj nesnel ve düşünsel bir boyut kazanmıştır. 1945 sonrasında sanatta meydana gelen gelişmeler sanatçının bireyselliğini ön plana atarak atık nesneyi kullanımında ve ifade etmesinde sonsuz anlam olanağı vermiştir. Böylece resim ve heykel kendi uygulama alanlarının dışına çıkarak diğer alanları da içine almış bununla birlikte sanat ile yaşam arasındaki sınır ortadan kalkmıştır. Atık nesne artık sanatçı için kedini ifade etme unsuru olmuş ve sanatçı onu hangi ifade biçimine sokarsa o anlamı taşımaya başlamıştır.

Painting art which has entered a new way with modern art movements; he starts to ask questions about what art advocates for what it stands for. With the 19th century, it is known that the emerging technology and the relationship between production and emerging technology lead to many changes. The rapid growth of production and the development of mass media have led to the consumption society. However, the production of products produced in a short period of time, and the reflection of this situation in art, the art of painting, with the emergence of the boundaries of other disciplines has caused to contain. Objects that are not in use have been re-created by the artists in their real sense or in the real sense. These objects, which are reshaped in the hands of artists, have a new meaning and artwork. The art of painting was considered only as a canvas painting before 1945, while the waste object at the beginning of the 20th century took its place in the art of painting. With collage technique, Braque and Picasso, who laid the foundation for the use of different materials in the art of painting, together with the contributions of other artists of the period, collage has gained an objective and intellectual dimension in the art movement. The developments in art after 1945 gave the artist the infinite meaning in the usage and expression of the object by throwing the individuality of the artist to the forefront. In this way, painting and sculpture were taken out of their own fields and included other fields. The waste object is now an element for the artist to express the cat and in whatever way he expresses the artist began to have that meaning.