Farklı artrosentez tekniklerinin postoperatif ağrı ve maksimum ağız açıklığı üzerine etkilerinin değerlendirilmesi

Temporamandibular düzensizlik (TMD), toplumda yüksek oranda görülen ve kişinin birçok fonksiyonunu etkileyen rahatsızlıklardandır. Temporomandibular eklem (TME) rahatsızlıklarının tedavisindeki temel hedefimiz ise etyolojik faktörleri ortadan kaldırarak fizyolojik hareketini geri kazandırıp hastayı tedavi etmektir. Bunun için bildirilmiş birçok konservatif tedavi yöntemi mevcuttur. Bu yöntemlere cevap alınamadığı durumlarda ise minimal invaziv cerrahi yöntem olan artrosentez akla gelmektedir. Biz bu çalışmamızda farklı artrosentez tekniklerinin klinik başarılarını karşılaştırmayı hedefledik. Gereç ve Yöntem: Üç farklı artrosentez tekniğiyle tedavi edilen 52 hasta geriye dönük olarak incelenmiştir. Birinci gruba Nitzan ve ark. tarafından uygulanan geleneksel çift girişli artrosentez tekniği, ikinci gruba Alkan ve Etöz tarafından tarif edilen çift girişli artrosentez tekniği ve üçüncü gruba tek girişli artrosentez tekniği uygulanmıştır. Her hastaya işlem lokal anestezi altında uygulanmış olup, üst eklem boşluğu ortalama 100 ml Ringer Laktat solüsyonu ile yıkanmıştır. Hastalar işlemden sonra 1.gün, 1.hafta ve 1.ay kontrollerinde alınmış olan ağrı, maksimum ağız açıklığı ve yaşam kalitesi anket değerleri istatiksel olarak değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirmesi SPSS 23.0 programı aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Verilerin değerlendirilmesi sonucunda ağrı, maksimum ağız açıklığı ve yaşam kalitesi anket değerleri açısından gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0,05). İşlem süresi olarak ise tek girişli artrosenez grubunun istatiksel olarak anlamlı derecede daha kısa sürdüğü bulunmuştur (p=0,001). Sonuç: Tek girişli teknikle yapılan tedavinin daha kısa sürmesi, hekime sağladığı kolaylık ve dolayısıyla hasta konforunun artması, bu tekniğin çift girişli artrosentez yöntemlerine alternatif olarak kullanılabilirliğini göstermektedir. Fakat bu avantaj ve dezavantajlarının daha iyi gösterilebilmesi için takip süresinin daha uzun, örneklem sayısı daha çok olan başka çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz

TMD (Temporamandibular Disorder) is one of the disorders seen with a high rate in the society and affecting many functions of the person. Our main goal in the treatment of TMJ disorders is to remove the etiological factors and restore the physiological movement and treat the patient. There are many conservative treatment methods reported for this. In cases where there is no response to these methods, arthrocentesis, which is a minimally invasive surgical method, comes to mind. In this study, we aimed to compare the clinical success of different arthrocentesis techniques. Materials and Method: 52 patients treated with three different arthrocentesis techniques were analyzed retrospectively and divided into groups. The traditional double-needle arthrocentesis technique described by Nitzan et al. to the first group, the modified double-needle arthrocentesis technique in the second group, and the single-needle arthrocentesis technique to the third group. The pain and maximum mouth opening values obtained at the 1st day, 1st week and 1st month; quality of life scale values obtained at the pre-op and post-op 1st month controls after the procedure and operation duration were statistically evaluated. The evaluation of the data was carried out through the SPSS 23.0 program. Results: As a result of the evaluation of the data, no significant difference was found between the groups in terms of pain, maximum mouth opening and quality of life questionnaire values (p> 0.05). As for the procedure time, it was found that the single-needle arthrocentesis group was statistically significantly shorter (p = 0.001). Conclusion: The shorter duration of the treatment with the single-needle technique, the convenience it provides to the physician, and thus the increase in patient comfort, show that this technique can be used as an alternative to double-needle arthrocentesis methods. In addition, we think that the double-needle modified group is also a good alternative to the traditional method due to its short duration and easy application.