Yazar "Öztürk, Kayhan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Akut maksiller sinüzitli çocuklarda predispozan faktörler ve water's grafisinin değeri.
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 1999) Öztürk, Kayhan; Çelik, Ziya
    Çocukların yılda 6-8 kez üst solunum yolu enfeksiyonu geçirdiği, üst solunum yolu enfeksiyonlarından sonra %0.5-5 oranında bakteriyal sinüzit geliştiği düşünülürse, sinüzit oldukça sık karşılaşılan bir hastaiiKtır. Bu çalışmada Ocak 1998-Aralık 1998 tarihleri arasında, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB Ana bilim Dalı polikliniğine başvuran, yaşları 4-14 arasında değişen, klinik ve radyolojik oiarak akut bakteriyal sinüzit bulguları gösteren 24'ü erkek, 16'sı kız toplam 40 hasta incelenmiştir. Fedıyatrik sinuzitii nastaıaraaKİ KiıniK ve radyoıojiK ozeiiikier; amoKsısıiin-klavulanat potasyum ile tedavi edilen vakaların tedavi öncesi ve sonrası semptom, bulgu ve radyolojik sonuçlar; predispozan faktörler ve normal popuiasyonda saptanan radyolojik bozukluklar tespit edilerek, direk grafiierin anlamı araştırılmıştır. Sonuç olarak; akut maksiller sinüzitli çocuklardaki en sık görülen semptomlar burun tıkanıklığı, öksürük, burun akıntısı ve baş ağrısıdır. En sık tespit edilen I bulgular ise burun mukozasında hiperemi veya ödem, postnazal akıntı, septonazal deviyasyon ve sinüs noktalarında hassasiyet olduğu bulunmuştur. Septonazal deviyasyon ve adenoid hipertrofisi, çocukluk çağı akut maksiller sinüzitlerinde onemii preoıspozan TaKiorierdendir ve tedavinin sonucu üzerinde etkilidir. Water's grafisi akut maksiller sinüzitli çocukların değerlendirilmesinde ve özellikle tedavinin takibinde değerli bir metottur. Ancak asemptomatik çocuklarda da radyolojik patolojilerin olabileceği göz önünde tutulmalıdır. Akut maksiller sinüzitli çocuklarda amoksisiiın- klavuianat ampirik tedavide seçilebilecek etkili bir antimikrobiyaidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Comparison of costal cartilage and Dacron® graft in laryngotracheal reconstruction: an experimental study
    (2013) Baran, Yusuf; Öztürk, Kayhan; Çalık, Mustafa; Canbilen, Aydan; Esme, Hıdır
    Amaç: Larenks rekonstrüksiyonunda Dacron implant kullanımını değerlendirmek ve bu materyalin baş-boyun cerrahilerinde potansiyel endikasyonlarını tartışmak. Yöntem: Her biri 12 Wistar albino sıçandan ibaret üç grup oluşturuldu. Grup 1 kontrol grubu olup bu gruptaki sıçanlarda krikoit kıkırdaktan 5. trakea halkasına kadar 6 mm uzunluğunda kesi yapılarak elde edilen 555 mmlik otolog kosta kıkırdağı transplantasyonu yoluyla anterior larengotrakeal rekonstrüksiyon gerçekleştirildi. Grup 2de, Grup 1de olduğu gibi trakea eşit uzunluklarda bölümlere ayrıldı ve aynı büyüklükte homolog kıkırdak nakliyle anterior larengotrakeal rekonstrüksiyon gerçekleştirildi. Grup 3de trakea, Grup 1e eşit bölümlere ayrıldı ve aynı büyüklükte bir Dacron greftiyle rekonstrüksiyon yapıldı. İmplantasyondan sonraki 12. haftada sıçanlar sakrifiye edildi ve hasta gruplar trakea kesit alanı, parsiyel oksijen basıncı, epitelizasyon, neovaskülarizasyon, enflamatuar hücre infiltrasyonu ve yeni kondrosit oluşumu açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Grup 1de postoperatif 2. günde pnömotoraks ve Grup 3de ise 8. günde granülasyon ve krutlanma nedeniyle birer deney hayvanı kaybedildi. Trakea enine kesit alanı ve parsiyel oksijen basıncı açısından gruplar arasında herhangi bir istatistiksel farklılık yoktu. Grup 2 ve Grup 3 arasında epitel gelişimi ve neovaskülarizasyon açısından istatistiksel bir farklılık yoktu ancak Grup 1, diğer iki gruptan anlamlı derecede daha iyi idi. Greft reddinde lenfosit infiltrasyonu önemli bir parametre olup gruplar arasında önemli bir farklılık vardı. Grup 1, diğer 2 gruptan daha iyi olduğu gibi Grup 3ün, Grup 2den hatırı sayılır derecede farklı olduğu belirlendi. Yeni kondrosit gelişimi açısından Grup 1. ile Grup 2 arasında anlamlı bir farklılık vardı. Sonuç: Epitel, neovaskülarizasyon ve kondrosit gelişim skorları daha iyi olduğu için otojen kosta kıkırdağı trakea ve larenks için ideal greft materyalidir. Dacronun kullanıldığı grupta stenoz, enfeksiyon ve rejeksiyon olmadığı, tüm deney hayvanlarında epitel gelişimi ve neovaskülarizasyon tatminkâr derecede oluştuğu için larenks rekonstrüksiyonunda Dacron implantları güvenle kullanılabilmektedir.