Yazar "Şahin, Süleyman" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çağdaş düzenlemelerle mukayeseli olarak Mâlikî mezhebinde tefrîk(Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2017) Şahin, Süleyman; Bilgili, İsmailBu tez, Mâlikî mezhebinde tefrîk uygulamasının sebeplerini ve hükümlerini açıklayarak, Ürdün, Mısır ve Kuveyt Ahvâl-i Şahsiyye kanunlarının tefrîk ile ilgili maddelerinde Mâlikî mezhebinin konuyla ilgili görüşlerinin oranını tespit etmeye çalışmıştır. Bunun yanında bu tezde kanunlarda yer alan görüşlerin hangi mezhebe ait olduğuna açıklık getirilmeye çalışılmıştır. Tez giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Tezin giriş bölümünde konu, amaç, yöntem ve kavramsal çerçeveden bahsedilmiş, birinci bölümde Mâlikî mezhebinde tefrik sebepleri ve hükümlerine yer verilmiştir. Tefrîk sebeplerinde güncellenmesi gereken konuların mezhep kuralları çerçevesinde değerlendirilmesi yapılmıştır. Tezin ikinci bölümünde ise, Ürdün Ahvâl-i Şahsiyye kanununun tefrik ile ilgili maddeleri verilmiş, diğer iki kanuna atıf yapılarak Mâlikî mezhebinin görüşlerinin ne oranda yer aldığı izah edilmiştir. Tefrik ile ilgili maddelerde yer verilen görüşlerin Mâlikî mezhebi ile uyuşmadığı durumda hangi mezhebe ait olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.Öğe Yatarak tedavi gören çocuk hastalarda malnutrisyon değerlendirmesi(Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 2015) Şahin, Süleyman; Energin, Vesile MeltemMalnutrisyon birçok organ sistemlerini etkileyen özellikle bağışıklık sistemini baskılayan bir durumdur. Çocukluk çağında malnutrisyon ölümlerin %50'den fazlasından sorumlu tutulmaktadır. Hastaneye yatacak kadar hasta çocuklarda malnutrisyon çok daha ciddi bir durum olup yatış süresi, morbidite, mortalite, hayat kalitesi ve maliyeti olumsuz yönde etkilemektedir. Bu konuda çocukluk çağında literatürdeki veriler sınırlıdır. Bu çalışmada hastaneye yatırılan çocukların başvuru sırasında nutrisyonel durumu ve belirlediğimiz sosyodemografik faktörler ile malnutrisyon ilişkisini incelemeyi amaçladık. Yöntem: Çalışmaya Ocak 2015-Mart 2015 tarihleri arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları servislerinde yatırılarak izlenen 1 ay–18 yaş arası 293 çocuk alındı. Olguların hastaneye yatışları sırasında vücut ağırlığı, boyu kalınlığı ölçüldü. Hastaların yaşı, cinsiyeti, tanı ları kayıt altına alındı. Belirlediğimiz sosyodemografik faktörlerle ilgili anket şeklinde hazırlanmış bilgi formu ailelerinde onamı alınarak dolduruldu. Toplanan bilgiler işlenerek SPSS 16.0 versiyon ile istatistiki veriler elde edildi. Bulgular: İkiyüz doksan üç olgunun 116'sı (%39,9) kız, 176'i (%60,1) erkek ve yaş aralığı 1ay-18 yaş olup yaş ortalaması 5,97 yıl± 5,59 idi. Olguların 77'si (%26,3) 0-1 yaş, 82'si (%28) 1-4 yaş, 48'i (%16,4) 5-9 yaş, 86'sı (%29,4) 9-18 yaş arasında idi. Olguların ağırlık ortalaması 22,46 kg ± 23,71, boy ortalaması 101,59 cm ± 37,82, vücut kitle indeksi ortalaması 16,33±3,42 idi. 293 hastanın 113'ü göğüs hastalıkları, 53'ü enfeksiyon hastalıkları, 21'i nöroloji, 19'u gastroenteroloji, 19'u endokrinoloji, 18'i genel pediatri, 15'i nefroloji, 14'ü kardiyoloji, 11'i romatoloji, 10'u alerji grubunda hastalardı. Olguların birincil tanılarına ek olarak hiçbir olguda malnutrisyon tanısı belirtilmemişti. İkiyüz doksan üç olgunun 154'ünde (%52,5) Gomez sınıflamasına göre yatış anında malnutrisyon saptandı. Bunların 88'i erkek, 68'i kız idi. İkiyüz doksan üç olgunun 84'ünde (%28,6) Waterlow sınıflamasına göre yatış anında malnutrisyon saptandı. Bunların 44'ü erkek, 40'ı kız idi. İkiyüz doksan üç olgunun 131'inde (%44,7) yatış anında kronik malnutrisyon saptandı. Bunların 79'u erkek, 52'si kız idi. Sonuç: Çocukluk çağında hastanemize yatış sırasında nutrisyonel risk Gomez sınıflamasına göre %52,5, Waterlow sınıflamasına göre %28,6'dır. Yatış sırasında malnutrisyonun en sık görüldüğü yaş grubu 9–18 (%29,4) yaştır. Beslenme bozukluğu için uluslararası standart değerler esas alındığında, çocukların %10,5'i düşük kilolu, %12,6'si aşırı düşük kilolu,%2,7'si fazla kilolu(gürbüz + obez), %9,2'si kısa, %11,9'u patolojik kısa boylu ve %2,4'ü uzun boylu bulundu. İkiyüz doksan üç hastanın 113'ü göğüs hastalıkları, 53'ü enfeksiyon hastalıkları, 21'i nöroloji, 19'u gastroenteroloji, 19'u endokrinoloji, 18'i genel pediatri, 15'i nefroloji, 14'ü kardiyoloji, 11'i romatoloji, 10'u alerji grubunda hastalardı. Belirlediğimiz sosyodemografik faktörlerle malnutrisyon arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. Çocuklarda hastaneye yatışçocuğun nutrisyonel durumunu kötü yönde etkilememekte, morbidite ve mortalitenin en önemli sebebi olan yüksek malnutrisyon sıklığını da maalesef azaltmamaktadır. Bu konuda sağlık çalışanlarının farkındalığının arttırılması ve hastanede malnutrisyonun etkin tedavisinin sağlanması için yeni stratejilerin geliştirilmesine ihtiyaç vardır.
