Yazar "Acar, Emre" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Acil servis yoğun bakım ünitesine kabul edilen hastalarda elektrolit imbalansının görülme sıklığı ve mortalite ile ilişkisi(Necmettin Erbakan Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2024) Acar, Emre; Dündar, Zerrin DefneYoğun bakım ünitesindeki (YBÜ) çoğu hasta elektrolit bozukluğu açısından risk altındadır. Kritik hastalar suboptimal elektrolit seviyelerine karşı en hassas hasta grubunu oluşturmaktadır. Optimal tedavi ve bakım için, acil tıp uzmanları elektrolit bozukluğu patofizyolojilerine aşina olmalıdır. Çalışmamızın amacı, acil YBÜ hastalarında başlıca elektrolit bozukluklarının (sodyum, potasyum, magnezyum, klorür, kalsiyum ve bikarbonat) sıklığını araştırmak ve elektrolit bozuklukları ile klinik özellikler ve prognoz arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Gereç ve yöntem Bu çalışmaya 01.01.2020 ile 31.12.2022 tarihleri arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil YBÜ'ye başvuran ve başvuru sırasında elektrolit bozukluğu olan 1072 hasta retrospektif olarak dahil edildi. Travma hastaları, gebeler ve 18 yaşından küçük hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastane veri tabanı ve hasta dosyalarından demografik özellikler, eşlik eden hastalıklar, Ulusal Erken Uyarı Skoru-2 (NEWS-2), Charlson Komorbidite Skoru (CCI) ve Acil YBÜ kabul tanıları elde edildi. Başvuru elektrolit düzeyleri arasından sodyum, potasyum, megnezyum, klorür ve kalsiyum düzeylerine göre hastalar gruplandırıldı (hipo-, normo-, hiper-). Hastane sonlanımı kaydedildi. Hastane sonlanımı üzerinde etkisi olan elektrolit bozuklukları analiz edildi. Bulgular Hastaların yaş ortalaması 70.0 ± 18.0 yıl (20-99 yıl) idi. Hastaların %50,5'i erkek, %49,5'i kadındı. En sık başvuru tanıları sırasıyla enfeksiyon (%20,6), solunum (%19,6), dolaşım (%12,8) ve sindirim sistemi (%11,5) hastalıklarıydı. Hastaların %32,3’ünde hiponatremi, %12’sinde hipernatremi, %6,6’sında hipopotasemi, %28,3’ünde hiperpotasemi, %12,2’sinde hipomagnezemi, %13,5’inde hipermagnezemi, %25’inde hipokloremi, %16,3’ünde hiperkloremi, %36,6’sında hipokalsemi ve %4,6’sında hiperkalsemi mevcuttu. HCO3 düzeyi hastaların %69,7'sinde düşük, %10,6'sında yüksekti. Olguların %94,3'ünde herhangi bir elektrolit bozukluğu mevcuttu. %15,8'inde bir, %23,3'ünde iki, %27,7'sinde üç, IV %17,4'ünde dört, %8,1'inde beş ve %2'sinde altı elektrolit bozukluğu aynı anda mevcuttu. Ortalama hastanede kalış süresi 3,0 ± 4,4 gündü. Hastaların %41'i kaybedilirken, %31,6'sı dış merkeze sevk edilmiş ve %27,4'ü taburcu edilmişti. Multivaryant analizlerde, düşük HCO3 (OR=5,51, p<0,001), hiperkalsemi (OR=4,76, p<0,001), hipernatremi (OR=2,74, p=0,008), hipokloremi (OR=2,05, p=0,005) ve hiperpotaseminin (OR=1,84, p=0,008) mortalitede belirleyici olduğu izlendi. Sonuç Acil YBÜ hastaları elektrolit bozukluğu açısından yüksek risklidir. Birden fazla elektrolit bozukluğu aynı anda ortaya çıkmaktadır. Elektrolit bozukluğu olan hastaların acil YBÜ'de erken tanı ve tedavisi ile prognoz geliştirilebilir.