Yazar "Canseven, Murat" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hemodiyaliz hastalarında diyaliz sonu yorgunluk nedenleri.
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 2021) Canseven, Murat; Selçuk, Nedim Yılmaz
    Amaç: Dünya genelinde yapılan çok merkezli çalışma kayıtlarına göre hemodiyaliz tedavisi alan hastalarda yorgunluk görülme oranı %60-97’dir. Bu nedenlerle hemodiyaliz sonrası yorgunluğun belirlenmesi, en aza indirilmesi ve günlük yaşam aktivitelerinin planlanması önemlidir. Bu çalışma ile hemodiyaliz sonu yorgun olan ve olmayan hastalarda yorgunluğa yol açabilecek yaş, cinsiyet, anemi, nutrisyonel durum, kan basıncı, diyaliz süresi, ultrafiltrasyon miktarı, diyaliz yeterliliği(Kt/V) ve orta molekül toksik maddelerin temizlenme ölçütü olan beta-2 mikroglobulin kan düzeyi arasındaki ilişki araştırılacaktır. Yöntem: Çalışmamıza 120 hemodiyaliz hastası dahil edildi. Hemodiyaliz tedavisi almakta olan hastalarda yorgunluk varlığı Short Form-36 (SF-36) ve Fatigue Severity Scale (FSS) ile tespit edildi. Çalışmaya 18 yaş üzeri ve 6 aydan uzun süredir hemodiyaliz tedavisi almakta olan hastalar dahil edilmiş olup yorgunluk ve halsizlik yapabilecek hastalıkları (kalp yetmezliği, karaciğer yetmezliği, malignite, aktif enfeksiyon) olanlar çalışmaya dahil edilmedi. Hemodiyalize girilmeyen en uzun dönem sonunda diyaliz öncesi serum beta-2 mikroglobulin düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçüldü. Hemodiyaliz süreleri, hastaların yaşları, hastalık özgeçmişleri ve diğer veriler dosya kayıtlarından elde edildi. Veriler bilgisayar ortamında SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 18.0 paket programı ile analiz edildi. Tanımlayıcı analizlerde frekans verileri sayı (n) ve yüzde (%) olarak, sayısal veriler ise Mean±SD (ortalama±standart sapma), median (ortanca (1-3. çeyrek)), minimum-maximum, %95 güven aralığı kullanılarak gösterildi. Kategorik verilerin karşılaştırılmasında Ki-kare (ꭕ 2 ) testi ve Fisher’ın kesin ki-kare testi kullanıldı. Sayısal verilerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro Wilk testleri ile incelendi. Normal dağılan bağımsız iki gruptaki sayısal verilerin karşılaştırılması İndependent Samples T testi ile değerlendirildi. Normal dağılmayan bağımsız iki gruptaki sayısal verilerin karşılaştırılması Mann Whitney U testi kullanılarak incelendi. Normal dağılmayan ikiden fazla bağımsız gruptaki sayısal değişkenlerin karşılaştırılması Kruskal Wallis testi kullanılarak değerlendirildi. Sonuçlar %95’lik güven aralığında, anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi.