Yazar "Erdur, Emire Aybüke" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Konik işınlı bilgisayarlı tomografide maksiller ve mandibular süpernümere dişlerin lokalizasyonları, karakteristikleri ve komplikasyonları
    (2019) Menziletoğlu, Dilek; Erdur, Emire Aybüke; Baştürk, Funda
    Amaç: Süpernümere dişler, normal diş sayısından fazla olan dişler olarak tanımlanmaktadır. Hem süt hemde daimi dentisyonda süpernümere dişlere rastlanılmaktadır. Etiyolojileri tam olarak bilinmemektedir. Genelde gömülüdür ve radyograflarda tesadüfen görülürler. Bu çalışmanın amacı, süpernümere dişlerin panoramik radyograf ve konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) kullanılarak lokalizasyonunu değerlendirmek ve tedavi yaklaşımlarını sunmaktadır. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmada 6273 hastanın radyografik verileri Necmettin Erbakan Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş Çene Cerrahisi ve Ortodonti bölümlerinde incelendi. Süpernümere dişlerin sayısı, dişin anatomik lokalizasyonu, erüpsiyon durumu panoramik radyografta ve KIBT’ta incelendi. Bulgular: 6273 hastanın 64’ünde (40 erkek, 24 kadın) 66 süpernümere diş teşhis edildi. Hastaların yaş aralığı 9-65 yıl ve yaş ortalaması 22.47 yıldı. İki hastada (mandibula premolar ve molar bölge) çift taraflı süpernümere diş vardı. Kırk üç süpernümere diş gömülüydü. Süpernümere dişlerin hepsi çekildi. 44 süpernümere diş ortodontik tedavi için çekildi. 2 hastada maksilla premolar bölgede görülen süpernümere diş ile birlikte görülen kist enükle edildi ve dişler çekildi. 14 süpernümere diş profilaktik olarak çekildi. Sonuç: Süpernümere dişlerin büyük çoğunluğu gömülü olduğundan rutin klinik muayeneler sırasında teşhis edilememekte ancak radyografik incelemeler sırasında veya komplikasyonlara neden olduklarında saptanabilmektedir. Ortodontik tedavi gören hastalarda süpernümere dişler daimi dişlerin hareketine engel olmaktadır. Erken tanı ve tedavi komplikasyonların önlenmesi açısından önemlidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Ortodontik braketlerin bağlanmasında kendinden pürüzlendirmeli adeziv sistemlerin bağlanma dayanımlarının karşılaştırılması
    (2017) Erdur, Emire Aybüke; Yıldırım, Mücahid; Akın, Mehmet
    Bu in vitro çalışmanın amacı kendinden pürüzlendirmeli (self-etch) adeziv sistemlerin bağlanma dayanımlarının karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırmada, çekilmiş 100 tane insan üçüncü mandibular molar dişi rastgele 5 gruba ayrıldı (n20). Her dişe, mezio-bukkal ve disto-bukkal yüzeylerinde olacak şekilde üst birinci premolar braketleri yapıştırıldı (kontrol ve deney grubu). Tüm gruplarda, rastgele seçilen kontrol yüzeyleri total etch sistem ile bondlandı. Deney grubunda, bonding ajanı olarak Grup I'de Transbond Plus SEP (3M Unitek, Monrovia, California, USA); Grup II'de Clearfil S3 Bond Plus (Kuraray Medical, Tokyo, Japan); Grup III'de Clearfil S3 Bond (Kuraray Medical, Tokyo, Japan); Grup IV'de Ortho Solo (Ormco Glendora, California, USA); Grup V'de AdheSE (Ivoclar Vivadent AG, Liechtenstein) kullanıldı. Braketleme sonrası dişler 24 saat 37 C distile suda bekletilip, termal siklus cihazında yapılan 5000 tur sonrasında, hızı 1 mm/dk olan universal test cihazında shear testi yapıldı. İstatistiksel değerlendirme tek yönlü varyans analizi ve Tukey testleri ile yapıldı. Bulgular: İstatistiksel analizler self etch sistemlerin total etch sisteme göre azalan bağlanma dayanımları arasında anlamlı bir fark olduğunu gösterdi (P0.05). Grup II (%30,1) en az bağlanma dayanımı kaybına sahip olmakla beraber Grup I (%31,95) ile arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi. Grup III'ün (%36,65) bağlanma dayanımı kaybı Grup V'e (%40,3) göre daha düşük bulundu. Grup IV (%49,5) ise diğer gruplara göre en fazla bağlanma dayanımı kaybı gösterdi. Sonuç: Total etch sistem ile yapıştırılan braketlerin bağlanma dayanıklılıkları self etch sistemlerinkine göre daha iyidir. Ancak bazı firmaların ürettiği self etch sistemler klinik olarak memnun edici bağlanma dayanımı göstermektedir.