Yazar "Kaydok, Ercan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    An important cause of pes planus: the posterior tibial tendon dysfunction
    (Pagepress Publ, 2015) Erol, Kemal; Karahan, Ali Yavuz; Kerimoglu, Ulku; Ordahan, Banu; Tekin, Levent; Sahin, Muhammed; Kaydok, Ercan
    Posterior tibial tendon dysfunction (PTTD) is an important cause of acquired pes planus that frequently observed in adults. Factors that play a role in the development of PTTD such as age-related tendon degeneration, inflammatory arthritis, hypertension, diabetes mellitus, obesity, peritendinous injections and more rarely acute traumatic rupture of the tendon. PTT is the primary dynamic stabilizer of medial arch of the foot. Plantar flexion and inversion of the foot occurs with contraction of tibialis posterior tendon, and arch of the foot becomes elaveted while midtarsal joints are locked and midfoot-hindfoot sets as rigid. Thus, during the walk gastrocnemius muscle works more efficiently. If the PTT does not work in the order, other foot ligaments and joint capsule would be increasingly weak and than pes planus occurs. We present a 10-yearold female patient diagnosed as PTTD and conservative treatment with review of the current literature.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Short-Term Efficacy Comparison of High-Intensity and Low-Intensity Laser Therapy in the Treatment of Lateral Epicondylitis: A Randomized Double-Blind Clinical Study
    (Turkish League Against Rheumatism, 2020) Kaydok, Ercan; Ordahan, Banu; Solum, Sezin; Karahan, Ali Yavuz
    Objectives: This study aims to evaluate and compare the short-term efficacies of high-intensity laser therapy (HILT) and low-intensity laser therapy (LILT) in the treatment of lateral epicondylitis (LE). Patients and methods: Sixty patients (16 males, 44 females; mean age 44.2 +/- 9.3 years; range, 18 to 65 years) with unilateral elbow pain were randomized into two groups as 30 patients treated with HILT (9 males and 21 females) and 30 patients treated with LILT (7 males and 23 females). The HILT (1,064 nm) and LILT (904 nm) were administered three times a week for three weeks, and each treatment was combined with an epicondylitis bandage. A visual analog scale (VAS), quick Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand (QDASH) questionnaire, Medical Outcomes Study Questionnaire Short Form 36 Health Survey (SF-36), and hand grip strength test were used to evaluate the patients before and three weeks after treatment. Results: The two groups had similar demographic characteristics, including age, sex, occupation, and body mass index (p>0.05). There were no statistically significant differences between the two groups in terms of the pretreatment VAS, QDASH, hand grip strength, and SF-36 scores ( p>0.05). After three weeks, both groups showed significant improvements in all of the parameters (p<0.05). However, in the HILT group, the QDASH, hand grip strength, and SF-36 physical component summary (PCS) scores showed superior improvement compared to the LILT group (p<0.05). Conclusion: Each treatment modality was found to be effective and safe for the short-term treatment of LE. However, the HILT exhibited more significant effects on the hand grip strength, QDASH, and SF-36 PCS scores than the LILT.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Spinal kord yaralanması ile ilişkili nöropatik ağrısı olan hastalarda pregabalin ve gabapentinin etkinliğinin karşılaştırılması
    (2009) Kaydok, Ercan; Özerbil, Önder
    Spinal kord yaralanmalı (SKY) hastaların ortalama %40'ında nöropatik ağrı gözlenmektedir ve önemli bir morbitide sebebidir. Nöropatik ağrının tedavisinde birçok farmakolojik ve non farmakolojik tedavi modalitesi kullanılmaktadır. Gabapentin ve pregabalin SKY'na bağlı nöropatik ağrıda daha önce yapılmış birçok çalışmada etkinliği gösterilmiş iki antikonvülzan ajandır. Benzer etki mekanizmaları olmasına karşın son zamanlarda yapılmış bazı çalışmalarda pregabalinin gabapentine dirençli bazı vakalarda da etkin olduğu yönünde çeşitli bulgular mevcuttur. Ancak halen literatürde pregabalin ile gabapentinin bire bir karşılaştırıldığı bir çalışma yoktur. Bu çalışmada SKY'na bağlı nöropatik ağrıda pregabalin ve gabapentinin etkinliği ve yan etkileri karşılaştırıldı.Bu amaçla spinal kord yaralanmasına bağlı nöropatik ağrı tarifleyen ve çalışma kriterlerine uyan 28 katılımcı çalışmaya alındı. Çalışma crossover olarak dizayn edildi. Hastalar 4 hafta titrasyon ve 4 hafta stabil dozda olmak üzere her iki ilacı da 8 hafta boyunca kullandı. Çalışmayı her iki tedaviyide etkin dozda kullanabilen 19 hasta tamamladı. Takiplerde VAS ağrı skoru, nöropatik ağrı skalası, lattinen testi, beck depresyon skalası, ağrı günlüğü ve tedavi memnuniyet skalası kullanıldı. Olguların çalışma başlangıcında, 4. ve 8. haftalarda kontrol değerlendirilmeleri yapıldı.Çalışmanın sonucunda vizüel analog skala ile ağrı değerlendirilmesinde hem gabapentinin hemde pregabalinin başlangıca göre anlamlı düzelme yaptığı saptandı (p<0.001). Bununla birlikte pregabalin grubunda (%53,5) gabapentin (%43,7) grubuna göre ilk 4 haftadaki ağrı düzelme yüzdesi açısında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0.05). Ancak bu düzelmenin 8. haftanın sonunda pregabalin grubunda (%57,4) gabapentine (%53,7) istatistiki olarak anlamlılığını kaybettiği saptandı (p>0.05).Nöropatik ağrı skalası ile değerlendirlen farklı ağrı tipleri, lattinen testi ve tedavi memnuniyetinin grup içi değerlendirilmesinde her iki ilaç tedavisininde anlamlı düzelmeye sebep olduğu saptandı (p<0.05). Ancak iki tedavi grubu karşılaştırıldığında tedavi öncesi ve tedavi sonrası veriler arasında istatistiki anlamlı fark saptanmadı (p>0.05).Beck depresyon ölçütü ile değerlendirilen emosyonel durum açısından her iki tedavi grubundada başlangıca göre anlamlı düzelme gözlenmedi (p>0.05).Yan etki sıklıkları ve yan etkiden dolayı çalışmayı terk sıklığı da benzer şekilde pregabalin grubunda daha yüksekti ancak iki grup arasında istatistiki olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05).Sonuç olarak daha önce birçok klinik çalışmada SKY'na bağlı nöropatik ağrıda etkin olduğu gösterilmiş olan gabapentin ve pregabalin tedavilerinin her ikisininde hem ortalama VAS ağrı skorunda hemde nöropatik ağrının farklı tiplerinde (yanıcı, batıcı vb. gibi) belirgin olarak düzelme yaptığını saptadık. VAS ağrı ortalamasındaki düzelme ilk 4 haftada pregabalin lehine istatistiksel olarak anlamlılık göstermekte iken 8. haftanın sonunda iki grup arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Tedavi maliyetleri, tolerabiliteleri ve 8. haftadaki etkinlikleri açısından anlamlı fark olmadığı göz önünde bulundurulduğunda, spinal kord yaralanmasına bağlı nöropatik ağrı tedavisinde iki ilacın da oldukça etkin ve güvenilir olduğu ve birbirlerine bir üstünlüklerinin olmadığı sonucuna varıldı. Ancak bu konuda daha geniş bir populasyonda ve plasebo kontrollü çalışmaların yapılmasının daha sağlıklı verilerin elde edilmesi için gerekli olduğunu düşünmekteyiz.