Yazar "Kendir, Münür Selçuk" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Sıçanlarda ezilme tipi travmatik ampütasyonların yönetiminde, ektopik replantasyonun ampütat yaşayabilirliği üzerine etkisinin araştırılması
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 2022) Kendir, Münür Selçuk; İnce, Bilsev
    Klinik deneyimler ve raporlarda ektopik replantasyon yapılan olgularda gösterilen yüksek ampütat yaşayabilirliği başarısı bu konuda kontrollü çalışma yapılması ihtiyacını doğurmuştur. Bu çalışmada, deneysel kontrollü bir çalışmayla ezilme tipi yaralanma sonrasında ektopik replantasyonun diğer tekniklerle kıyaslanması ve ampütat yaşayabilirliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma için 40 adet Wistar Albino cinsi erkek sıçan, 4 farklı gruba ayrıldı. Grup 1'deki hayvanlara giyotin tarzı ampütasyon ve ortotopik replantasyon, Grup 2'deki hayvanlara ezilme tipi ampütasyon ve ortotopik replantasyon, Grup 3'teki hayvanlara ezilme tipi ampüyasyon ve ven grefti kullanılarak ortotopik replantasyon, Grup 4'teki hayvanlara ezilme tipi ampütasyon ve ektopik replantasyon uygulandı. Yapılan cerrahi işlemler sonrasında, flep yaşayabilirliği ve perfüzyon yüzdesi 3'üncü günde infrared kamera ile, 7'nci günde ise sağ kalan flep alanı oranı ve pedikül damarlarda trombüs oluşup oluşmaması ile değerlendirildi. Ayrıca, 3'üncü ve 7'nci günler elde edilen verilerin birbirleriyle korele olup olmadıkları değerlendirildi. Bulgular: Cerrahi sonrası 3'üncü günde SPY cihazı kullanılarak yapılan değerlendirmelere göre flep perfüzyon yüzdeleri Grup 1'de ortalama %73,5, Grup 2'de ortalama %11,1, Grup 3'te ortalama %65, Grup 4'te ortalama %64,1 olarak tespit edildi. İstatistiki değerlendirmede Grup 1 en iyi Grup 2 en kötü sonuçlara sahipken (p<0,05), Grup 3 ve 4 arasında istatistiki anlamlı fark bulunamadı (p>0,05). 7'nci günde çekilen standart fotoğraflar Digimizer görüntü analiz programı ile değerlendirildiğinde, yaşayan flep alanları Grup 1'de ortalama %74,6, Grup 2'de ortalama %2,5, Grup 3'te ortalama %64,5, Grup 4'te ortalama %64 olarak tespit edildi. İstatistiki değerlendirmede Grup 1 en iyi Grup 2 en kötü sonuçlara sahipken (p<0,05), Grup 3 ve 4 arasında istatistiki anlamlı fark bulunamadı (p>0,05). 7'nci günde yapılan değerlendirmeye göre Grup 1'de 2 hayvanda, Grup 2'de 9 hayvanda, Grup 3 ve 4'te ise 3'er hayvanda damarlarda trombüs saptandı. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirildiğinde gruplar arasında istatistiki anlamlı fark olduğu görüldüğü (p<0,05). 3'üncü gün yapılan perfüzyon değerlendirimesinde eşik değer altındaki tüm sıçanlarda 7. günde tam veya tama yakın nekroz görülürken, eşik değer üzerindeki sıçanlarda tam flep sağkalımı ya da parsiyel nekroz gözlendi. Sonuç: Ezilme tipi yaralanma sonrası meydana gelmiş olan ampütasyonlarda, ampütatın durumu replantasyona elverişli ise; güdüğün fazla kısaltılmadan tamamen tüm debris ve ezilmiş dokudan arındırılacak şekilde debride edilip güvenilir kan akımının sağlanabilmesinin mümkün olduğu durumlarda debridman ve ven grefti ile onarımı; bu şartların sağlanmasının mümkün olmadığı, tekrarlayan debridman gerektirebilecek, kirli ve kan akımınının şüpheli olduğu durumlarda ise geçici ektopik replantasyon uygulanmasını önermekteyiz.