Yazar "Kesebir, Funda" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Çocuk acil servisimize başvuran zehirlenme olgularımızın retrospektif değerlendirilmesi
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 2020) Kesebir, Funda; Akın, Fatih
    Amaç: Çocuk Acil Servise başvuran ve zehirlenme tanısı ile izlenen vakaların sosyodemografik, klinik ve laboratuvar bulgularını retrospektif olarak incelemeyi ve literatür ile karşılaştırmayı amaçladık. Böylelikle bölgesel zehirlenme profilimizi oluşturup erken tanı ve tedavi yaklaşımları konusunda farkındalığı arttırarak pediyatrik zehirlenmelerin önlenebilmesine katkıda bulunmayı hedefledik. Yöntem: Ocak 2016 ve Mayıs 2020 tarihleri arasında, Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servis'e başvuran ve zehirlenme tanısıyla izlenen 0-18 yaş arası 472 vakanın klinik ve epidemiyolojik verileri retrospektif olarak tarandı ve incelendi. Hastalar 0-12 ay, 13-48 ay, 49 ay-13 yaş ve 13 yaş üzeri olacak şekilde dört ayrı yaş grubuna ayrıldı. Bulgular: Zehirlenme etkeninin alım yolunun çoğunlukla enteral olduğu (%87,1) ve kaza sonucu zehirlendiği (%95,1), %12,9'nun inhalasyon yoluyla zehirlendiği (n = 61) belirlendi. 19'unun özkıyım maksadıyla (%4,0), 4 olgunun ise (%0,9) madde kötüye kullanımı sonucunda zehirlendiği belirlendi. Çocuklarda majör zehirlenme etkeni kostik veya koroziv maddelerin olduğu (%42,80), bunu ilaçların ve diğer maddelerin takip ettiği görüldü (%30,5 ve %26,7). Zehirlenme etkenleri ile cinsiyet, başvuru yılları, izlem yeri ve mortalite karşılaştırıldığında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). İlaçlar en sık kış ve ilkbahar aylarında zehirlenme etkeni iken, kostik/koroziv maddeler en sık ilkbahar ve sonbahar aylarında idi (p = 0,0055). Hastalar çoğunlukla çocuk acil gözlemde izlendi (%96,8) ve izlem süresi ortalama 20,1 saatti. Özkıyım amacıyla ilaç alan 13 yaşında bir kız çocuğu ve kaza sonucu karbonmonoksite maruz kalan iki erkek çocuğu exitus oldu. Zehirlenme etkeni ve alım nedeni dağılımları arasında yaş grubu açısından anlamlı farklar izlendi (p<0,0001). 0-12 ay ve 13-48 ay çocuklarda kaza sonucu majör zehirlenme etkenin kostik/koroziv maddeler (sırasıyla %48 ve %33,7) olduğu, 49 ay-13 yaş çocuklarda ise kaza sonucu majör etkenin ilaç dışı maddeler (%32,5) olduğu belirlendi. 13 yaş üzeri çocuklarda majör etkenin ilaçlar olduğu (%18,1), 19'unun özkıyım amacıyla ve 4'nün madde kötüye kullanımıyla kendini zehirlediği tespit edildi. 0-12 ay (%42,4) ve 13 yaş üzeri (%21,3) çocukların zehirlenme sıklığının pandemi esnasında, öncesine kıyasla anlamlı derecede arttığı belirlendi (p = 0,0424). 13-48 ay (%22,7) ve 49 ay-13 yaş (%13,6) çocukların zehirlenme sıklığının ise pandemi öncesine kıyasla anlamlı derecede düştüğü saptandı (p = 0,0424) Sonuç: Çocukluk çağı zehirlenmeleri nadir bir sağlık sorunu değildir ve genellikle kaza sonucu meydana gelmektedir. Kostik/koroziv maddeler ve farmasötikler zehirlenmenin en yaygın nedenleridir. Bu maddelerin ve reçeteli ilaçların evde bulundurulmasının ve uygun şekilde saklanmasının sorumluluğu ebeveynlere ait olmalıdır. Zehirlenmenin önlenmesi için erken başvuru ve ön müdahale konusunda toplumun eğitilmesi gereklidir. Ayrıca hekimler tarafından Zehir Danışma Merkezinin telefon ile aranması ve merkezin önerilerinin uygulanması da mortalite ve morbidite oranını azaltacaktır.