Yazar "Kurt, Tuba" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Din eğitimi öğretmenlerinin eğitim alanındaki uygulamalarının eleştirel pedagoji bağlamında incelenmesi
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2024) Kurt, Tuba; Okumuşlar, Muhiddin
    Bu çalışmanın amacı, din eğitimi öğretmenlerinin eğitim alanındaki yaklaşım ve uygulamalarını eleştirel pedagoji ilkeleri bağlamında incelemektir. Bu amaç doğrultusunda, "Eleştirel pedagojinin ilkeleri ve onun felsefi temellerini oluşturan esaslar din eğitimi öğretmenlerinin uygulamalarına nasıl yansımaktadır?" sorusuna yanıt aranmıştır. Araştırmanın genelinde nitel yaklaşım tercih edilmiş; çalışma nitel araştırma yönteminin fenomenoloji deseni kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 2022-2023 eğitim-öğretim yılında Konya'nın üç merkez ilçesi olan Selçuklu, Meram ve Karatay'da görev yapan 22 Ortaöğretim DKAB ve İHL Meslek Dersleri öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri, eleştirel pedagoji ilkelerini temel alarak hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Verilerin analizinde MAXQDA programı kullanılarak betimsel analiz yapılmıştır. Araştırma sonucunda, ülkemizin örgün din eğitimini çerçeveleyen öğretmen yeterliliklerinin eleştirel pedagoji açısından "politik eğitim", "demokratik eğitim", "diyalojik eğitim" ve "problem temelli eğitim" idealleri bağlamında anlam kazandığı görülmüştür. Ayrıca çalışma grubunda yer alan öğretmenlerin eğitimdeki yaklaşımları ve uygulamalarından yola çıkarak "eleştirel eğitim" ve "özgürlükçü eğitim" algılarının gözden geçirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın bulguları, sonuçları ve sınırlılıkları göz önüne alınarak din eğitimi öğretmenleri için eleştirel pedagoji okuryazarlığının gerekli olduğu önerilmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Osmanlı medrese eğitiminde felsefe
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi, 2016) Kurt, Tuba; Özbek, Abdullah
    Osmanlı Devleti her alanda kurumsallaşmış bir medeniyettir. Bu kurumlardan en önemlilerinden biri de ilmiye teşkilatıdır. İslam eğitim-öğretim geleneğinin özgün kurumlarından biri olan medreseler, orta ve yüksek öğretim kurumları olarak faaliyet göstermiştir. Medreseler mahiyet itibariyle Selçuklu döneminin birikimini büyük ölçüde devam ettirmişlerdir. Çalışmamızın amacı, Osmanlı kurumsal yapısı içerisinde, devletin kuruluşundan Cumhuriyet dönemine kadar büyük bir öneme sahip olan medreseleri, ortaya çıkış süreci ve tarihsel gelişimi ile birlikte, değişimi ve işlevini kaybetmesi; bu süreçte akli ilimlerden olan felsefenin medreselerdeki yeri ile devlet ve toplumsal yapı için önemini ortaya koymaktır. Bu çalışmada devletin kuruluşundan 19. yüzyıla kadar geçen sürede yapılan felsefi çalışmalar ele alınmıştır. Bu dönem içinde felsefeye bakışın nedenleri ve felsefe alanında fikri çalışmalar yapmış alimlerin durumu incelenmiştir. Devletin genel olarak akli ilimlere, özel olarak ise felsefeye bakışı ele alınmıştır. Özellikle 16. yüzyıldan sonra, felsefenin ders programlarında çıkarılması ve kelam ile tasavvuf içerisine dahil edilmesi, bu çalışmamızda kelam ve tasavvufun da ele alınmasına neden olmuştur. Felsefenin ders programlarından çıkarılması ile birlikte devletin gerileme sürecine girmesi aynı döneme denk gelmektedir. Bu durum felsefenin toplum için önemini ortaya koymak ve devletin diğer birimleriyle felsefenin ilişkisini tespit etmek açısından dikkat çekicidir.