Yazar "Oymak, Oktay" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Can Resistance Be Resolved with Lanthanum Carbonate in the Treatment of Hyperphosphatemia? A Multicenter Experience
    (Aves, 2023) Tonbul, Halil Zeki; Baloglu, Ismail; Ozer, Hakan; Oymak, Oktay; Altintepe, Lutfullah; Ersoy, Fettah Fevzi
    Objective: Kidney osteodystrophy is a condition that both reduces the quality of life and shortens the life span in patients with chronic kidney disease. Lanthanum carbonate is a phosphorus-binding agent that forms very tight complexes with phosphate ions, has low systemic absorption potential, and does not contain calcium and aluminum. The aim of this study was to evaluate the efficacy of lanthanum carbonate in patients with resistant hyperphosphatemia. Methods: One hundred four hemodialysis patients (44 females and 60 males; mean age: 59.5 +/- 4 years) whose serum phosphorus level was above 6 mg/dL despite the use of phosphorus-binding drugs (calcium acetate, calcium carbonate, and/or sevelamer) were included in this study. The patients were followed prospectively for 6 months. Results: Twenty (19.2%) patients included in the study could not use the drug regularly due to difficulties in using it and nausea, while 84 (28 females and 56 males) patients used the drug regularly for 6 months. Lanthanum carbonate was used at a dose of 3 x 750 mg in 37 patients and 3 1000 mg in 47 patients. While 72.6% of the patients used the drug by mixing it with food, the rest drank it with water. The most common side effects were nausea, constipation, and itching. Four different centers from 3 cities in Turkey participated in the study. When the patients who used it regularly were evaluated, after lanthanum carbonate use, the mean phosphorus level decreased from 6.9 +/- 0.7 mg/dL to 5.97 +/- 0.9 mg/dL (P =.02). The levels of calcium-phosphorus products were 62.12 +/- 9.89 before lanthanum carbonate treatment and 57.6 +/- 11.52 after treatment (P =.023).The levels of. It was observed that the mean parathormone levels decreased from 657 +/- 48 pg/mL to 521 +/- 36 pg/mL after treatment (P =.031). While none of the patients could take vitamin D due to hyperphosphatemia before the treatment, 52 patients could use vitamin D together with lanthanum carbonate. When 36 patients whose serum phosphorus level decreased with treatment but did not fall below 5.5 mg/dL were examined, it was observed that the mean parathyroid hormone level (708 +/- 27 vs. 558 +/- 30 pg/mL, P =.041) and the rate of patients using cinacalcet were higher in this group (41% vs. 8%). Conclusion: We found that serum phosphorus, calcium-phosphorus products, and parathyroid hormone levels decreased significantly with lanthanum carbonate treatment in patients with resistant hyperphosphatemia. As a result of our findings, we think that resistant hyperphosphatemia can be effectively treated with lanthanum carbonate in most hemodialysis patients without severe hyperparathyroidism.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Relationship Between Osteoprotegerin/RANKL Axis and Arterial Stiffness in Osteopenic/Osteoporotic Renal Transplantation Recipients
    (2015) Koçyiğit, İsmail; Türkmen, Kültigin; Doğan, Ender; Güngör, Özkan; Örsçelik, Özcan; Karakükcü, Çiğdem; Eroğlu, Eray; Ünal, Aydın; Doğan, Ali; Sipahioğlu, Murat Hayri; Tokgöz, Bülent; Oymak, Oktay
    AMAÇ: Kardiyovasküler hastalıklar böbrek transplantasyonu (Btx) olan hastalarda mortalitenin ana nedenleri arasındadır. Osteoprotegerin (OPG), osteoblastlar tarafından üretilir ve BTxli hastalarda artmış kardiyovasküler risk ile bağlantılıdır. Normal popülasyonda OPG, serumda NF-?B ligandının (RANKL) bir reseptörü olarak davranır ve bu etkileşimin kemik erimesi ve vasküler fonksiyonlar üzerinde önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Literatürde Btxli hastalarda bu etkileşimle ilgili yeterli bilgi bulunmamaktadır. Bu nedenle, çalışmamızda Btxli hastalarda OPG, RANKL, osteoporoz ve arteriyel sertlik arasındaki ilişki araştırılmıştır. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Bu kesitsel çalışmaya 80 erişkin Btxli hasta dahil edilmiştir. Femur boynu mineral yoğunluğu dual-enerji X-ışını soğurma (DEXA) yöntemiyle elde edildi. Serum OPG ve RANKL ELISA yöntemi ile ölçüldü. Nabız dalga analizi karotid ve nabız dalga hızı (NDH) makinesi kullanılarak femoral arterlerden ölçüldü. BULGULAR: Hastalar osteopeni/osteoporoz grubu (n:56) ve normal (n: 24) olarak iki gruba ayrıldı. Vücut kitle indeksi normal gruba göre osteopenik/osteoporotik grupta anlamlı olarak daha düşüktü. Nabız dalga hızı ile yaş (r: 0,204, p: 0,072), OPG (r: 0,219, p: 0,052), kalsiyumxfosfat çarpımı (r: 605, p 0,001) ve sistolik kan basıncı (r: 0,198 , p: 0,058) arasında pozitif korelasyon saptanırken, NDH ile RANKL (r: -0,261, p: 0,020) ve kreatinin klirensi (r: -0,220, p: 0,051) arasında negatif korelasyon tespit edildi. Lineer regresyon analizinde nabız dalga hızının bağımsız belirleyicisi olarak kalsiyum x fosfat çarpımı bulundu. Ancak kreatinin klirensi, RANKL osteoprotegerin ve sistolik kan basıncı NDHnın bağımsız öngördürücüsü olarak tespit edilmedi. SONUÇ: Çalışmamızda, böbrek nakilli hastalarda arteriyel sertliği gösteren nabız dalga hızı OPG ve RANKL ile değil fakat kalsiyum ve fosfor çarpımı ile bağımsız olarak ilişkili bulunmuştur.