Yazar "Polat, İlker" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hastaların oral lezyonları tanımlayabilme özellikleri ve oral lezyonların sıklığının anamnestik olarak belirlenmesi
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 2011) Polat, İlker; Tunç, Recep
    Oral lezyonlar içinde en sık görüleni oral aftlardır. Değişik çalışmalarda prevalans % 5-50 arası bildirilse de, genel populasyonun ortalama % 20' sinde oral mukozada aftlar, ülserler görülebilir. Behçet hastalığı tekrarlayan oral ve genital ülserler, üveit ve çeşitli deri lezyonlarına neden olabilen sistemik bir vaskülittir. İlk klinik bulgu sıklıkla tekrarlayan oral aft ve/veya ülserlerdir.Meram Tıp Fakültesi İç hastalıkları polikliniklerine başvuran 1000 hastada yaptığımız kesitsel çalışmada resim göstererek yapılan sorgulama ile aft sıklığı %17.8, ülser sıklığı %7.7 idi. Resim göstererek yapılan sorgulamaya oranla, sözel aft sorgulaması gerçek aftlarda %17 oranında kayba, aft dışı yaraların %19'unun aft olarak algılanmasına yol açmaktadır. Sözel ülser sorgulaması gerçek aftlarda %32,4 oranında kayba, aft dışı yaraların %40,9'unun aft olarak algılanmasına yol açmaktadır. Behçet tanısı olmayan hastalarda sözel ve resim göstererek yapılan sorgulamada Kappa katsayısı ile uyum çok düşük idi (Kappa=0,04). Behçet tanılı hastalarda ise 2 yöntem arasındaki uyum orta kuvvette idi (Kappa=0,559). Behçet tanısı olan ve olmayan hastaların sözel ve resim göstererek yapılan sorgulamalara verdikleri cevaplar karşılaştırıldığında arada anlamlı fark mevcuttu. Resim sorgusunun esas alınarak Behçet Hastalığı tanılı hastalar incelendiğinde toplam 62 hastanın tamamı oral lezyon tarifledi. Bu hastaların %30,6'sında ülser olmaksızın yalnızca aft mevcuttu. Muayenede ise BH tanılı hastaların 32'sinde oral lezyona rastlandı ve bunlardan %59'u oral afttı.Çalışmamızda resim göstererek yapılan oral lezyon sorgulamasının belirgin olarak üstün olduğunu ve sadece sözel sorgulama ile atlanabilecek veya yanlış anlaşılabilecek lezyonun tespitinde faydalı olabileceğini bulduk. Özellikle Behçet olmayan kişilerdeki aft bilgisinin düşük olabileceğini, bu nedenle görsel sorgulamanın Behçet tanısı esnasında daha uygun olabileceğini gösterdi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Rectal or intramuscular diclofenac reduces the incidence of pancreatitis after endoscopic retrograde cholangiopancreatography
    (2016) Bıyık, Murat; Ataseven, Hüseyin; Uçar, Ramazan; Uçar, Esma; Polat, İlker; Çifçi, Sami
    Background/aim: Acute pancreatitis is the most common adverse event of endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP). We aimed to evaluate the efficacy of intramuscular diclofenac sodium for prophylaxis of post-ERCP pancreatitis (PEP) in comparison to the rectal form. Materials and methods: One hundred and fifty consecutive patients who underwent ERCP were enrolled in this single-center, prospective, randomized controlled study. Patients were randomized into three groups. The first group received 75 mg of diclofenac sodium via intramuscular route and the second group received 100 mg of diclofenac sodium rectally 3090 min before the procedure. The third group served as the control group. Patients were evaluated for post-ERCP pancreatitis with serum amylase levels and abdominal pain 24 h after the procedure. Results: The overall incidence of PEP was 6% (n 9) and 2% (n 1) in the intramuscular (IM) and rectal groups, respectively, and 14% in the control group (P 0.014). Nineteen (12.7%) patients developed post-ERCP abdominal pain (8% in IM, 10% in rectal, and 20% in control group; P 0.154). Twenty-five (16.6%) patients developed post-ERCP hyperamylasemia (10% in IM, 12% in rectal, and 24% in control group; P 0.03). Conclusion: Prophylaxis with diclofenac given rectally or intramuscularly is an effective option for the management of post-ERCP pancreatitis.