Yazar "Sönmez, Mehmet Ali" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    İbnu Hibbân ve ona nisbet edilen Tefsîr
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi, 1990) Sönmez, Mehmet Ali
    Künyesi: Ebu Hatim, ismi: Muhammed b. Hibban b. Ahmed b. Hibban b. Muaz b. Ma'bed ... et-Temimi el Büsti'dir. Nesebi, Zeyd b. Menat b. Temim'e ulaşır ki Temimli olmaktadır. Sicistan'ın Büst şehrinden olduğu için de kendisine Büsti denilir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    İbnu's-Salah'ın mukaddimesinden önce Hadis Usulü alanındaki çalışmalar
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi, 1985) Sönmez, Mehmet Ali
    Hz. Peygamber'den rivâyet edilen hadis-i şeriflerden her biri iki kısımdan oluşur; isnât (râviler zinciri) ve metin (rivâyete konu olan söz). Bir muhaddisin nazarında her iki kısım da aynı önemi taşır. Peygamberimizin (s.a.v.) mübarek söz ve fiillerinin vasıtası olan metin, İslâm hukuk ve ibadetinin, ahlâk ve âdâbının, kısaca islâmî maârifin tükenmez kaynağını teşkil eden SÜNNET'in temelidir. Burada kayda değer önemli bir nokta vardır: Bazı hallerde aynı isnât zinciriyle farklı metinlerin rivâyet edildiği, beri taraftan aynı metnin farklı senetlere istinat ettiği bir vakıadır. Her iki durumda hadisler isnât ve metin yönünden muhaddislerin tenkit süzgecinden geçmek zorundadır. Hadisin sıhhati, senedi oluşturan râvilerin sika olmalarına bağlı olduğu için hadis tenkitçileri râvilerin hayatını, mesleklerini, itikadî yönlerini, ahlâkî yaşayışlarını yakından incelemişlerdir. Metnin ise hem sahih olduğunu ispatlaması, hem de taşıdığı manayı açık bir şekilde ifade eder olması gerekmektedir. Bu hadis tenkidi faâliyetleri zaman içinde çok zengin bir hadis literatürünün doğmasını sağlayacak, bu literatürün muhtevâsı da belli bir dönemden itibaren «hadis ilimleri» genel başlığı altında telif edilecek kitaplarda özetlenecektir. Hicrî dördüncü (Milâdî onuncu) asırdan itibaren bu türde yazılmış eserler içerisinde en ünlü olanlar Ebû Muhammed er-Râmahurmuzî (Ö. 360/970)' nin, el-Hâkim en-Nîsâbûrî (Ö. 405/1014)' nin, Ebû Nuaym el-Isfahânî (Ö. 430/1038)' nin, el-Hatîb el-Bağdâdî (Ö. 463/1071)' nin. ve nihayet İbnu's-Salâh'ın (Ö. 643/1245) kitaplarıdır. El-Hâzimî (Ö. 584/1188)' ye göre müstakil yüz ihtisas dalına ayrılan bu Ilimlerden her biri, ömür boyunca tetkik edilecek derecede önem taşımaktadır.