Yazar "Soylu, Erkan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Alt Oblik Kas Hiperfonksiyonu Tedavisinde Alt Oblik Kas Geriletmesi ve Miyektomi Yöntemlerinin Karşılaştırılması
    (2016) Bitirgen, Gülfidan; Özkağnıcı, Ahmet; Soylu, Erkan; Gündüz, Mehmet Kemal
    Primer ve sekonder alt oblik kas hiperfonksiyonu (AOHF) düzeltilmesinde kullanıan alt oblik kas geriletmesi ve miyektomi yöntemlerinin sonuçlarının karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2007-Aralık 2014 tarihleri arasında farklı derecelerde AOHF nedeniyle alt oblik kas zayıflatma cerrahisi uygulanan 74 hastanın 120 gözü bu retrospektif çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, uygulanan cerrahi türü, cerrahi öncesi ve sonrası AOHF derecesi, eşlik eden horizontal kayma ve komplikasyonlar kaydedildi. Hastaların takip süresi medyan değeri 22 ay idi. Cerrahi sonrası AOHF'nin tamamen ortadan kalkmasında standart başarı kriterinin 1 düzeyinde olması ise sınırlı başarı kriteri olarak belirlendi. Bulgular: Hastaların medyan yaşı 7,0 yıl (1,0-32,0), medyan takip süresi 22,0 ay (1,0-81,0) idi. Kırk dokuz (%62,6) hastada primer AOHF, 25 (%33,8) hastada ise sekonder AOHF mevcuttu. Altmış üç (%52,5) göze alt oblik kas miyektomisi, 57 (%47,5) göze alt oblik kas geriletmesi yapıldı. Standart başarı oranları miyektomi için %825, geriletme için %82,4 idi. Miyektomi yapılan gözlerin %12,7'sinde, geriletme yapılan gözlerin %10,5'inde sınırlı başarıya ulaşıldı. Hastaların cerrahi öncesi ve sonrası AOHF düzeylerindeki fark yönünden miyektomi ve geriletme yöntemleri arasında anlamlı fark saptanmadı (p0,163). Cerrahi sonrası toplam 14 (sekiz göze miyektomi, alt1 göze geriletme yapılmış) gözde nüks ve (ikisine de miyektomi yapılmış) gözde adezyon sendromu geliştiği gözlendi. Başka bir komplikasyon izlenmedi. Sonuç: Primer ve sekonder AOHF tedavisinde uygulanan alt oblik kas miyektomi ve geriletme yöntemleri etkili ve güvenilir yöntemlerdir. Her iki yöntem de benzer başarı oranlarına sahiptir. Tekrar cerrahi ihtiyacı olan hastalarda geriletme yönteminin avantajı kasa daha kolay ulaşılmasını sağlamasıdır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The Effect of Dehydration and Fasting on Corneal Biomechanical Properties and Intraocular Pressure
    (Lippincott Williams & Wilkins, 2016) Oltulu, Refik; Satirtav, Gunhal; Ersan, Ismail; Soylu, Erkan; Okka, Mehmet; Zengin, Nazmi
    Purpose: To evaluate the changes in corneal biomechanical properties and intraocular pressure (IOP) during fasting period in healthy subjects. Methods: Seventy-two eyes of 72 fasting subjects (study group), and 62 eyes of 62 nonfasting subjects (control group) were enrolled in this prospective study undertaken at a single university hospital. All subjects underwent complete ophthalmologic examination including ocular biomechanical evaluation with ocular response analyzer. Ocular response analyzer measurement was performed on the right eyes of the subjects between 5.00 and 6.00 PM after approximately 14 hr of fasting for the study group and after a nonfasting period for the control group. The corneal hysteresis, corneal resistance factor, mean corneal compensated IOP (IOPcc), and Goldmann-correlated IOP (IOPg) values were measured with a patented dynamic bidirectional applanation process. Results: Goldmann-correlated IOP and IOPcc measurements in the study group and the control group were found as 13.8 +/- 2.8 mm Hg, 14.6 +/- 2.6 mm Hg and 16.3 +/- 2.2 mm Hg, 15.7 +/- 2.4 mm Hg, respectively. There was statistically significant difference within the two groups in IOPg and IOPcc (P < 0.001). In addition, corneal hysteresis and corneal resistance factor significantly decreased in study group compared with control group (P < 0.001, P = 0.012, respectively). Conclusion: Prolonged fasting causes a significant decrease in IOPg, IOPcc, corneal hysteresis, and corneal resistance factor in healthy subjects, altering the biomechanical properties of the cornea.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Strabismik ve Anizometropik Ambliyopide Retina Sinir Lifi Tabakasının Değerlendirilmesi
    (2016) Bitirgen, Gülfidan; Mirza, Enver; Belviranlı, Selman; Soylu, Erkan; Özkağnıcı, Ahmet
    Amaç: Tek taraflı strabismik ve anizometropik ambliyopisi olan çocuklarda peripapiller retina sinir lifi tabakası (RSLT) kalınlığının optikkoherans tomografi (OKT) ile değerlendirilmesi.Gereç ve Yöntem: Tek taraflı ambliyopisi olan 50 olgu (26 erkek, 24 kadın; ortalama yaş 9,02,0 yıl) ve 25 sağlıklı olgu (14 erkek, 11 kadın; ortalama yaş 8,91,9 yıl) çalışmaya dahil edildi. Ambliyopisi olan 50 olgunun 25'inde (%50,0) strabismik ambliyopi, 25'inde (%50,0) hipermetropik anizometropik ambliyopi mevcuttu. Her olguya detaylı oftalmolojik muayene, aksiyel uzunluk ölçümü ve Spectralis OKT(Heidelberg, Germany) kullanılarak RSLT kalınlığı ölçümü yapıldı. Ambliyopik gözlerden elde edilen ölçümler olguların diğer gözleri ile vekontrol grubu ile karşılaştırıldı. Yaş, cinsiyet, kırma kusuru ve en iyi düzeltilmiş görme keskinliği değerleri de kaydedildi.Bulgular: Ambliyopik gözlerde ortalama RSLT kalınlığı (105,312,0 µm) olguların diğer gözlerine göre (102,610,9 µm) anlamlı olarakartmış bulundu (p0,001). Anizometropik ambliyopisi olan olgularda ambliyopik göz ve diğer gözden elde edilen ortalama RSLT kalınlıklarıarasında anlamlı farklılık mevcuttu (p0,001), ancak strabismik ambliyopisi olan olgularda anlamlı fark izlenmedi (p0,925). Sağlıklı kontrololgularında ortalama RSLT kalınlığı (102,29,1 µm) ile ambliyop gözlerdeki ve ambliyop olguların diğer gözlerindeki RSLT kalınlığı arasında anlamlı fark yoktu (sırasıyla p0,499 ve p0,988). Ambliyop olguların her iki gözünde ortalama RSLT kalınlığı ile aksiyel uzunluk arasında negatif korelasyon saptanırken kontrol grubunda herhangi bir korelasyon izlenmedi.Sonuç: Anizometropik ambliyopisi olan olgularda ambliyopik gözlerdeki artmış RSLT kalınlığı ambliyopide organik değişikliklerin olabileceğini düşündürmektedir. Ancak, bu varsayımı desteklemek için daha fazla sayıda hasta içeren ileri çalışmalara gereksinim vardır.