Yazar "Arbağ, Hamdi" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    Post-traumatic refractory multiple canal benign paroxysmal positional vertigo: a case report
    (2016) Dündar, Mehmet Akif; Arıcıgil, Mitat; Eryılmaz, Mehmet Akif; Arbağ, Hamdi; Derin, Serhan
    Benign paroxysmal positional vertigo (BPPV) is the most prevalent form of peripheral vertigo and is seen in a significant number of patients who present at neurology and ear, nose, and throat clinics. Various maneuvers may be used to determine the affected canal based on observation of specific nystagmus signs, and may also be used for treatment. Multiple canal pathology can make diagnosis and treatment more difficult. Presently described is case of BPPV with multiple canal pathology and traumatic etiology that was resistant to treatment.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Prevalence of otitis media with effusion among school age children in rural parts of Konya province, Turkey
    (2015) Varsak, Yasin Kürşad; Gül, Zuhal; Mehmet Akif , Eryılmaz; Arbağ, Hamdi
    Amaç: Bu çalışmada Türkiyenin güneyinde yer alan Konya ilinin kırsal kesimlerinde yaşayan okul çağındaki çocuklarda güncel seröz otitis media (SOM) prevalansı değerlendirildi. Hastalar ve Yöntemler: Ekim 2012 - Ocak 2013 tarihleri arasında yürütülen bu kesitsel çalışmaya Konya ilinin kırsal kesimlerinde 36 farklı ilkokula giden 2352 çocuk (1179 erkek, 1173 kız; ort. yaş 8.92.8 yıl; dağılım 4-15 yıl) dahil edildi. Otolojik yakınmalar, bulgular ve timpanometri bulguları kaydedildi. Seröz otitis media tanısı öykü, semptomlar, anormal otoskopi ve timpanogram sonuçlarına dayanarak konuldu. Bulgular: Toplam SOM prevalansı %4.6 idi. En yüksek prevalans dört yaşında idi (%11.2). Seröz otitis media prevalansı altı yaşında anlamlı olarak daha yüksekti (%11.1). Tüm yaş gruplarında toplam prevalans erkeklerde (%6.17) kızlara (%3.16) kıyasla daha yüksekti (p0.05). Sonuç: Literatür ile karşılaştırıldığında, çalışmamızda toplam SOM prevalansı daha düşük idi. Birinci basamak sağlık hizmetinde önleyici ve tedavi edici stratejilerin gelişimi bu düşük oranda önemli etkiye sahip olabilir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Temporal kemik fraktürü sonrası geç dönem fasiyal sinir dekompresyon cerrahisi sonuçlarımız
    (2018) Eryılmaz, Mehmet Akif; Arbağ, Hamdi; Arıcıgil, Mitat; Aydemir, Fuat
    Amaç: Bu çalışmanın amacı temporal kemik travması sonrasında gelişen fasiyal sinir paralizi olgularının klinik özelliklerini ve geç dönem fasiyal sinir dekompresyon sonuçlarımızı sunmaktır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2010 - Mart 2016 tarihleri arasında, temporal kemik travması sonucu fasiyal sinir paralizisi oluşan ve geç dönem fasiyal sinir dekompresyonu uygulanan on hastanın dosyaları retrospektif olarak tarandı. Yaş, cinsiyet, travma etiyolojisi, otoskopik bulgular, işitme kaybı, radyolojik görüntüleme ve takip sonuçları açısından hasta dosyaları incelendi. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların tamamı erkekti ve yaş ortalaması 28,3 idi. Tüm olgulara transmastoid yaklaşım ile fasiyal sinir dekompresyonu uygulandı. Cerrahi sırasında beş hastada fasiyal sinir etrafında ödem, dört hastada kemik spikülleri basısı ve bir hastada granülasyon dokusu izlendi. Fasiyal sinir paralizi başlangıcından itibaren dört haftadan kısa sürede opere olan üç olguda normal veya normale yakın (House Brackmann evre 1-2) düzelme görülürken, sekiz haftadan uzun sürede opere olan iki olguda kısmi düzelme görülmüştür. Sonuç: Sonuç olarak temporal kemik fraktürü sonrasında oluşan fasiyal sinir paralizisi olgularında cerrahi endikasyon durumlarında mümkün olduğu kadar erken dönemde dekompresyon uygulanmalıdır. Fakat bizim çalışmamızda geç dönem fasiyal sinir dekompresyon cerrahisi uygulanan olgularda da başarılı sonuçlar alınabileceği ve tam veya tama yakın iyileşme olabileceği görülmüştür.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Travmatik periferik fasiyal paraliziler
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, 1997) Arbağ, Hamdi; Uyar, Yavuz
    Kliniğimizde 1988-1997 yılları arasında travmatik peri ferik fasiyal paralizi tanısıyla tedavi edilen 50 vaka, yaş, cinsiyet, etyoloji, lokalizasyon, tedavi metodlan ve prognoz açısından incelendi. Bu çalışma sonuçlarına göre, travmatik periferik fasiyal paralizilerin tedavisinde kullanılan cerrahi yaklaşımların seçimi, fasiyal sinire yönelik müdahaleler ve tedavinin zamanlaması konusunda objektif kriterler ortaya konmaya çalışıldı. 7.SUMMARY The age and sex distribution, etiology, localization, treatment, modalities and the prognosis of the 50 patient who admitted to our clinic between 1988-1997 with traumatic facial paralysis are reviewed retrospectively. We tried to settle and objective criteria about the timing of the treatment, interventions to the facial nerve and the choise of the appropriate surgical intervention that will be used in the treatment of the traumatic facial paralysis according to the results of this study.