Yazar "Kandemir, Abdülkadir" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    1.5 cm'den küçük böbrek alt kaliks taşlarının tedavisinde mikro perkütan nefrolitotomi ve retrograd intrarenal cerrahi yöntemlerinin karşılaştırılması
    (2016) Kandemir, Abdülkadir; Gürbüz, Recai
    Bu çalışmada alt kaliks yerleşimli, 1,5 cm'den küçük tek böbrek taşı olan hastalardaki minimal invaziv tedavi seçeneklerinden mikro-perkütan nefrolitotomi (mikro-PNL) ve retrograt intrarenal cerrahi (RIRC) etkinlik ve komplikasyonlarının karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem ve Gereçler: Mart 2013 - Aralık 2015 tarihleri arasında alt kaliks yerleşimli, 1,5 cm'den küçük tek böbrek taşı olan 60 hasta (60 renal ünite) çalışmaya dahil edildi. Grup I'e mikro-PNL (n:30) ve Grup II'ye RIRC (n:30) ameliyatı uygulandı. Yaş, cinsiyet, taş boyutu, skopi ve ameliyat süreleri, postoperatif yatış süreleri, preoperatif-postoperatif hemoglobin (Hb), serum kreatinin ve tahmini glomerüler filtrasyon hızı (e-GFR) değerleri, postoperatif başarı ve komplikasyon oranları yönünden gruplar birbiriyle karşılaştırıldı. Postoperatif 3. ay kontrastsız BT ile rezidü taş varlığı değerlendirildi. Bulgular: Grup I; 16 Erkek (%53,3), 14 Kadın (%46,7) olup yaş ortalaması 29,7 yıl idi. Bu grupta 18 (%60)'inde sağ böbrek, 12 (%40)'sinde sol böbrek taşı mevcuttu. Grup II; 19 Erkek (%63,3), 11 Kadın (%36,7) olup yaş ortalaması 51,8 yıl idi. Bu grupta 17 (%56,7)'sinde sağ böbrek, 13 (%43,3)'ünde sol böbrek taşı mevcuttu. Grup I de taş boyutu 10,6 (5-15) mm iken Grup II de 11,5 (7-15) mm olup istatistiki olarak anlamlı fark izlenmedi. Grup I'de skopi süresi 158,5 sn iken Grup II'de skopi süresi 26,6 sn olup istatistiki olarak anlamlı idi (P=0.001). Grup I'de hastanede yatış süresi 54,2 saat iken Grup II'de 19 saat olup istatistikî olarak anlamlı idi (P=0,001). Bunun dışında ameliyat süresi, Hb değerleri, e-GFR oranları, taşsızlık oranı, komplikasyon oranlarında istatistiki fark izlenmedi. Sonuç: Alt kaliks yerleşimli, tek ve 1,5 cm'den küçük böbrek taşı tedavisinde mikro-PNL ile RIRC benzer taş temizleme ve komplikasyon oranlarına sahip olup RIRC yapılan hastalarda skopi süresi ve hastanede yatış süresi daha kısa tespit edilmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Böbrek taşı olan ve olmayan hastaların idrar kültürlerinde üreyen etkenler ve antibiyotik duyarlılıkları
    (2015) Balasar, Mehmet; Kandemir, Abdülkadir; Doğan, Metin; Ünlü, Mahmud Zahid; Pişkin, Mehmet Mesut
    Amaç: Bu çalışmada, üroloji polikliniğine idrar yolu infeksiyon semptomları ile başvuran, görüntüleme tetkiklerinde böbrek taşı tespit edilen ve edilmeyen hasta gruplarının idrar kültürlerinde üreyen etken ve antibiyogram duyarlılık sonuçlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Kasım 2010 - Haziran 2013 tarihleri arasında üroloji polikliniğine idrar yolu infeksiyon semptomları ile başvuran 15-50 yaş arası hastalardan alınan idrar örnekleri Merkez Mikrobiyoloji Laboratuarında mikrobiyolojik açıdan değerlendirildi. Laboratuar bilgi sistemi veritabanından tarama yapılarak idrar kültürlerinde 105 koloni üzerinde bakteri üremesi olan hastaların idrar örnekleri çalışmaya dâhil edildi. Hastalar böbrek taşı olan (Grup I) ve olmayan (Grup II) olarak 2 gruba ayrıldı. Mikroorganizmaların tanımlanması ve antibiyotik duyarlılıkları tam otomatik cihaz ile yapıldı. Bulgular: Çalışmaya toplam 2882 hastanın idrar kültür sonuçları dâhil edildi. İdrar kültürlerinin 441 (%15.3)inde 105 koloni üzerinde bakteri üremesi tespit edildi. Bunların 119 (%27)u Grup I, 322 (%73)si Grup IIye ait sonuçlar idi. Grup Ideki hastalarda Acinetobacter spp. ve Enterobacter spp., Grup IIdeki hastalarda E. coli. ve Klebsiella spp. mikroorganizmalar daha yüksek oranda izole edilmiş olup istatistiki olarak anlamlı bulunmuştur. Enterokok türü mikroorganizmaların antibiyotik duyarlılık oranlarının karşılaştırılmasında ise Grup I hastalarda, direnç oranlarındaki yükseklik siprofloksasin ve gentamisin için istatistikî olarak anlamlı bulunmuştur. Enterobactericeae türü mikroorganizmaların antibiyotik duyarlılık oranlarındaki farklılık istatistikî olarak anlamlı bulunmamıştır. İzole edilen diğer mikroorganizmaların sayısı yeterli olmadığından antibiyotik duyarlılık oranları karşılaştırılmamıştır. Sonuç: Acinetobacter gibi dirençli infeksiyon etkeni mikroorganizmaların böbrek taşı olan hastalarda daha yüksek oranda izole edildiği gözlenmiş olup, tedavi öncesinde ve tamamlanmasından sonra mikroorganizmaların tespit edilmesi ve duyarlılık testlerinin değerlendirilmesi için idrar kültürleri yapılmalıdır.