Yazar "Silifke, Ahmet Faruk" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    İrade meselesi bağlamında Nurettin Topçu'nun Henri Bergson'a yönelik eleştirileri
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi, 2016) Silifke, Ahmet Faruk; Taş, İsmail
    ÖZET Bu tez, irade ve özgürlük bağlamında Nurettin Topçu'nun Bergson'a yönelik eleştirilerinin analizini hedeflemektedir. Bu amaçla çalışmamızın birinci bölümünde Bergson'un özgürlük düşüncesini inceliyoruz. Fakat Bergson'un özgürlük düşüncesi onun mekân ve zaman düşüncesine dayanmaktadır. Bu nedenle öncelikle Bergson'un mekân ve zaman düşüncesine odaklanıyor ve bu bağlamda onun özgürlük düşüncesiyle özgür irade ve determinizm eleştirisini analiz etmeye çalışıyoruz. Sonraki aşamada ise Bergson'un özgürlük düşüncesine yönelik Nurettin Topçu'nun eleştirilerini iki kısımda inceliyoruz. Birinci kısım indeterminizmden hareketle özgürlüğün savunulamayacağına ilişkindir. Bu kısımda Topçu'nun eleştirilerini üç aşamada analiz ediyoruz: Birinci aşamada "benlik" konusuyla ilgili eleştirileri, ikinci aşamada imkân, niyet ve seçim konularıyla ilgili eleştirileri, üçüncü aşamada ise "yaratıcılık" konusuyla ilgili eleştirileri ele alıyoruz. İkinci kısım ise determinizm olmaksızın özgürlüğün savunulamayacağına ilişkindir. Bu çerçevede Topçu'nun determinizm anlayışını, onun deterministlere ve Bergson'a yönelik eleştirilerini inceliyoruz. Son olarak Topçu'nun kendi yaratıcılık düşüncesine odaklanarak onun özgürlük, yaratıcılık ve determinizm arasında kurmaya çalıştığı uzlaşımı açıklamaya gayret ediyoruz.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kelâm ilminin felsefî hüviyeti ve imkânları
    (Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2024) Silifke, Ahmet Faruk; Taş, İsmail
    Kelâm ilminin felsefi hüviyetini, imkân ve sınırlarını belirlemeyi hedefleyen bu araştırma, Aristotelesçi felsefi standartlar ekseninde mütekaddimîn dönemi kelâmcılarının çalışmalarından hareketle kelâm ilminin felsefi yönlerine ait problemleri ele almaktadır. Tez üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümün amacı kelâmın felsefi hüviyetine dair sorunun ne olduğunu tespit etmektir. Bu amaçla kelâm ilminin dört temel zatî niteliği tespit edilmektedir. Kelâm külli meseleleri inceler ve nazari yöntemi kullanır ve bu iki yön onun felsefi nitelikleridir. Fakat aynı zamanda kelâm mille'den inanç ilkeleri alan ve mille'nin siyasi başarısını gaye edinen bir disiplindir. İşte kelâmın felsefiliğine dair sorun bu felsefi ve dinî nitelikleri arasındaki uzlaşmazlıktan kaynaklanmaktadır. Bu uzlaşmazlığın çözümü için kelâmın ne tür bir nazari disiplin ve ne tür bir külli disiplin olduğu açıklığa kavuşturulmalıdır. Bu amaçla ikinci bölümde mütekaddimîn kelâmının nazari akıl yürütme biçimi ve sistemsel uygulamaları, Aristotelesçi burhan teorisinin kıstasları ekseninde ele alınarak incelenmiştir. İlk sistematik kelâmcıların tümdengelimsel biçimde düşünmeyi gerekli gördükleri tespit edilmiştir. Bu doğrultuda atomculuk örneğinde ürettikleri kozmolojik teoriler ve tümel akıl yürütmeler Aristotelesçi burhani ilkeler ekseninde incelenmiştir. Üçüncü bölüm kelâm ilminin ne tür bir külli ilim olduğu sorusuna cevap aranmaktadır. Bu amaçla öncelikle Aristotelesçi metafiziğin temel standartları bakımından kelâmi ontoloji araştırılmıştır. Sonrasında ise kelâm ilminin konusunun metafiziğe uygun olup olmadığı soruşturulmuş ve nihayetinde ise kelâmın diyalektik ve safsata ile karşılaştırması yapılmıştır.