Kayseri tarihi kent merkezinde koruma amaçlı planlama yaklaşımlarının sürdürülebilir kentsel koruma bakımından irdelenmesi
Yükleniyor...
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Tarihi dokular tarih ya da sanat değeri taşıyan yapıların doğal değerlerin ya da kent parçalarının bir bütünü olarak kentin çekirdeği ve kimliğini oluşturur. Bu dokular canlı bir organizma olarak değişen dönüşen yerleşimlerde, günün ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla korumanın karakterine uygun olmayan müdahalelerle yıpranma, bozulma, yok olma gibi yapısal sorunlarla canlandırılmaktadır. Böylece tarihi çevre önceki kimliğini kaybederek tek bir mekânsal öğe ya da bütün bir kentin geçmişteki görünen somut varlığının ötesinde, bunların kent belleğindeki toplumsal yapı ve sosyo ekonomik durumları gibi soyut karşılıklarını anlamaya yönelik belge niteliğini de kaybetmektedir. Bu durum çoğu zaman halkın korumaya yeterince önem ve değer vermemesi ve tarihi dokuda kent kimliğini korumaya yönelik yaklaşımların eksiklik olması, kimi zamanda teknik anlamdaki yanlışlıklardan (planlama süreci, yasal ve yönetsel mevzuattaki değişimler, planlama ekibinin koruma konusuna bakış açıları, rant amaçlı kullanım yaklaşımları vb) kaynaklanmaktadır. Tarihi Kent merkezleri korumacı bir yaklaşımla geliştirilip kentli insanlar tarafından etkin bir kullanımla gelecek kuşaklara sağlıklı bir şekilde aktarılması gereken önemli kent parçalarıdır. Kültürel mirasa konu olan yerel kimlik değerlerinin, gelecek kuşaklara aktarılmasında, sürdürülebilir planlama yaklaşımı ile fiziksel koruma-kullanmanın dengesi yanında sosyo-kültürel, ekonomik ve yönetsel-kurumsal sürdürülebilirliklerinin de temini gereklidir. Bu çalışmanın amacı Kayseri Tavukçu Mahallesindeki koruma planları ve plan uygulamalarının sürdürülebilir koruma esasları bakımından kültürel mirasının sürdürülebilirliğinin etkilerini irdelemektedir. İlk olarak tarihi kent merkezini koruma-planlama literatüründe sürdürülebilir koruma yaklaşımı Kayseri örneklemi ile incelenmiştir. Akabinde alanın kent bütünündeki yeri, koruma gerekçeleri, bu alana dair koruma kararları irdelenerek halkın sürdürülebilir korumaya bakış açıları ele alınmıştır. Koruma planının sürdürülebilir koruma yaklaşımları da Kayseri'deki Koruma Kurulu ve belediyesinde, resmi kurumlarda çalışan ve serbest plancılarla mülakat yoluyla değerlendirilmiştir. Tüm veriler, alan çalışmaları, sürdürülebilir kentsel koruma bakımından da gelişim ile birlikte değerlendirilerek, koruma amaçlı planlama yaklaşımlarının tarihi süreklilikteki durumları ortaya konmuştur.
Historical textures form the core and identity of the city as a whole of the natural values or parts of the city, of buildings with historical or artistic value. These tissues are revived as a living organism in the changing settlements with structural problems such as wear, deterioration and extinction by interventions that are not appropriate to the character of the preservation in order to meet the needs of the day. Thus, the historical environment loses its previous identity and loses the quality of a single spatial element or a document to understand its abstract counterparts, such as the social structure and socio-economic conditions of urban memory, beyond the apparent concrete existence of an entire city in the past. This is often due to the lack of importance and value of public protection and lack of approaches to protect the urban identity in the historical fabric, sometimes due to technical inaccuracies (planning process, changes in legal and administrative legislation, planning team's perspective on conservation, usage approaches for rent purposes etc.) It arises. Historic City centers are important parts of the city that need to be developed with a protective approach and effectively transferred to future generations by urban people. In order to transfer the local identity values, which are the subject of cultural heritage, to the next generations, it is necessary to ensure the balance of physical protection-use with sustainable planning approach as well as socio-cultural, economic and managerial-institutional sustainability. The aim of this study is to examine the effects of the sustainability of cultural heritage in terms of sustainable conservation principles of conservation plans and plan implementations in Kayseri Tavukçu Neighborhood. First of all, sustainable conservation approach was examined in Kayseri conservation-planning literature with Kayseri sample. Then, the place of the area in the whole city, the reasons for protection, conservation decisions related to this area were examined and public viewpoints of sustainable protection were discussed. Sustainable conservation approaches of the conservation plan were also evaluated through interviews with the conservation board and municipality in Kayseri and official planners and freelance planners. All data, field studies and sustainable urban conservation were evaluated together with the development and the historical continuity of conservation planning approaches were revealed.
Historical textures form the core and identity of the city as a whole of the natural values or parts of the city, of buildings with historical or artistic value. These tissues are revived as a living organism in the changing settlements with structural problems such as wear, deterioration and extinction by interventions that are not appropriate to the character of the preservation in order to meet the needs of the day. Thus, the historical environment loses its previous identity and loses the quality of a single spatial element or a document to understand its abstract counterparts, such as the social structure and socio-economic conditions of urban memory, beyond the apparent concrete existence of an entire city in the past. This is often due to the lack of importance and value of public protection and lack of approaches to protect the urban identity in the historical fabric, sometimes due to technical inaccuracies (planning process, changes in legal and administrative legislation, planning team's perspective on conservation, usage approaches for rent purposes etc.) It arises. Historic City centers are important parts of the city that need to be developed with a protective approach and effectively transferred to future generations by urban people. In order to transfer the local identity values, which are the subject of cultural heritage, to the next generations, it is necessary to ensure the balance of physical protection-use with sustainable planning approach as well as socio-cultural, economic and managerial-institutional sustainability. The aim of this study is to examine the effects of the sustainability of cultural heritage in terms of sustainable conservation principles of conservation plans and plan implementations in Kayseri Tavukçu Neighborhood. First of all, sustainable conservation approach was examined in Kayseri conservation-planning literature with Kayseri sample. Then, the place of the area in the whole city, the reasons for protection, conservation decisions related to this area were examined and public viewpoints of sustainable protection were discussed. Sustainable conservation approaches of the conservation plan were also evaluated through interviews with the conservation board and municipality in Kayseri and official planners and freelance planners. All data, field studies and sustainable urban conservation were evaluated together with the development and the historical continuity of conservation planning approaches were revealed.
Açıklama
Yüksek Lisans Tezi
Anahtar Kelimeler
Tarihi Kent Merkezi, Koruma Planlaması, Sürdürülebilirlik, Kayseri, Conservation Planning, Historical City Center, Sustainability, Kayseri
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Karademir, B. (2019). Kayseri tarihi kent merkezinde koruma amaçlı planlama yaklaşımlarının sürdürülebilir kentsel koruma bakımından irdelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Konya.