Deprem sonrası dini başa çıkma (2023 Kahramanmaraş depremi Adana ili örneği)
Yükleniyor...
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
6 Şubat 2023 tarihinde saat 04.17 ve 13.24'te merkez üssü Kahramanmaraş olan sırasıyla 7,7 ve 7,6 şiddetinde iki büyük deprem meydana gelmiştir. Bu büyük depremler Gaziantep, Hatay, Osmaniye, Adıyaman, Şanlıurfa, Diyarbakır, Malatya ve Adana başta olmak üzere Türkiye'nin birçok ilinde ve Suriye'de hissedildi. Asrın felaketi olarak nitelendirilen bu depremlerde maddi ve manevi kayıplar yaşanmıştır. Bu tezin temel amacı; depremlerin yol açtığı maddi-manevi kayıplar karşısında depremi yaşayan bireylerin depremi nasıl anlamlandırdıklarını anlamak, bu travmatik olay karşısında başa çıkma tutumlarını incelemek ve analiz etmektir. Nitel bir yöntemle gerçekleştirilen bu çalışmada depremi yaşamış ve yakınlarını kaybetmiş 10 kişi ile yarı yapılandırılmış mülakatlar aracılığıyla elde edilen verilere göre içerik analizi uygulanmıştır. Katılımcıların deprem anında, korku, endişe, panik, güvenli yer arama, aile üyeleri ile bir araya gelme davranışlarının yanında Allah'a dua etme, Kelime-i Şehadet getirme, ölümü ve ahireti düşünme gibi dini başa davranışlarına başvurdukları tespit edilmiştir. Bulgulara göre katılımcılar depremi, Allah'ın takdiri ile gerçekleşen doğa olayı olarak değerlendirirken sonuçları itibariyle de bir imtihan olarak görmüşlerdir. Araştırmamızda katılımcıların verdiği cevaplarda deprem, Allah'ın insanları uyarması ve bir ceza olarak nitelendirilmiştir. Elde edilen verilerde katılımcıların deprem sonrasında; yakınlarına ulaşma, yardım bekleme ve arama kurtarma çalışmaları sürecinde maddi manevi birçok zorlukla karşılaştığı tespit edilmiştir. Yaşananlar karşısında katılımcıların başa çıkma sürecinde olumlu başa çıkmanın alt unsurları olan ''Dua ve İbadet', 'Sabır ve Şükür', 'Allah'a teslimiyet/Allah'a sığınma', 'Ahiret inancı ve Kader', 'Rüyalar' 'Kabir ziyaretleri', 'Sadaka ve Yardım Etme", 'Dini Gruplarla yakınlaşma' gibi başa çıkma davranışlarına başvurdukları tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular deprem sonrası stresle başa çıkma noktasında bireysel ve toplumsal desteğin önemini gözler önüne sermiştir. Travmatik bir olay olan deprem sonrasında katılımcıların hayatlarında bazı değişimler ve gelişimler tespit edilmiştir. Travma sonrası büyüme olarak adlandırılan bu gelişim alanları; kendilik algısında değişim, yaşamın değerini anlama, inanç sisteminde değişim olarak belirlenmiştir.
On February 6, 2023, at 04:17 and 13:24, two major earthquakes with magnitudes of 7.7 and 7.6, respectively, struck with epicenters in Kahramanmaraş. These significant earthquakes were felt across various provinces in Turkey, including Gaziantep, Hatay, Osmaniye, Adıyaman, Şanlıurfa, Diyarbakır, Malatya, and Adana, as well as in Syria. These earthquakes, described as the disaster of the century, resulted in substantial material and emotional losses. The primary aim of this thesis is to understand how individuals who experienced these earthquakes interpret the events and to analyze their coping attitudes in response to this traumatic incident. This qualitative study involved semi-structured interviews with ten individuals who lived through the earthquakes and lost loved ones. The data obtained from these interviews were subjected to content analysis. It was found that during the earthquakes, participants exhibited behaviors such as fear, anxiety, panic, seeking safe places, and gathering with family members, in addition to religious coping behaviors like praying to Allah, reciting the Shahada, and contemplating death and the afterlife. Participants perceived the earthquakes as natural events occurring by Allah's decree and viewed their consequences as a test. In their responses, participants described the earthquake as a warning from Allah and a form of punishment. The data revealed that post-earthquake, participants faced numerous material and emotional challenges, particularly in contacting loved ones, awaiting assistance, and during search and rescue operations. In coping with these experiences, participants employed positive coping strategies, which included "Prayer and Worship," "Patience and Gratitude," "Submission to/Seeking Refuge in Allah," "Belief in the Afterlife and Fate," "Dreams," "Visiting Graves," "Charity and Helping Others," and "Closeness to Religious Groups." The findings highlight the importance of individual and community support in coping with post-earthquake stress. The study also identified certain changes and developments in the lives of participants, categorized as post-traumatic growth. These areas of growth included changes in self-perception, understanding the value of life, and transformations in belief systems.
On February 6, 2023, at 04:17 and 13:24, two major earthquakes with magnitudes of 7.7 and 7.6, respectively, struck with epicenters in Kahramanmaraş. These significant earthquakes were felt across various provinces in Turkey, including Gaziantep, Hatay, Osmaniye, Adıyaman, Şanlıurfa, Diyarbakır, Malatya, and Adana, as well as in Syria. These earthquakes, described as the disaster of the century, resulted in substantial material and emotional losses. The primary aim of this thesis is to understand how individuals who experienced these earthquakes interpret the events and to analyze their coping attitudes in response to this traumatic incident. This qualitative study involved semi-structured interviews with ten individuals who lived through the earthquakes and lost loved ones. The data obtained from these interviews were subjected to content analysis. It was found that during the earthquakes, participants exhibited behaviors such as fear, anxiety, panic, seeking safe places, and gathering with family members, in addition to religious coping behaviors like praying to Allah, reciting the Shahada, and contemplating death and the afterlife. Participants perceived the earthquakes as natural events occurring by Allah's decree and viewed their consequences as a test. In their responses, participants described the earthquake as a warning from Allah and a form of punishment. The data revealed that post-earthquake, participants faced numerous material and emotional challenges, particularly in contacting loved ones, awaiting assistance, and during search and rescue operations. In coping with these experiences, participants employed positive coping strategies, which included "Prayer and Worship," "Patience and Gratitude," "Submission to/Seeking Refuge in Allah," "Belief in the Afterlife and Fate," "Dreams," "Visiting Graves," "Charity and Helping Others," and "Closeness to Religious Groups." The findings highlight the importance of individual and community support in coping with post-earthquake stress. The study also identified certain changes and developments in the lives of participants, categorized as post-traumatic growth. These areas of growth included changes in self-perception, understanding the value of life, and transformations in belief systems.
Açıklama
Yüksek Lisans Tezi
Anahtar Kelimeler
Doğal Afet, Deprem, Başa Çıkma, Dini Başa Çıkma, Travma Sonrası Büyüme, Natural Disaster, Earthquake, Coping, Religious Coping, Post-Traumatic Growth
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Günerigök, T. (2024). Deprem sonrası dini başa çıkma (2023 Kahramanmaraş depremi Adana ili örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı, Konya.
