Is routine coracoplasty necessary in isolated subscapularis tears?
Yükleniyor...
Tarih
2019
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objectives: This study aims to investigate the effect of simultaneous coracoplasty on postoperative clinical outcomes of patients undergoing shoulder arthroscopy due to the tear of the isolated subscapularis. Patients and methods: The study included 53 patients (16 males, 37 females; mean age 55.8 years; range, 44 to 70 years) who underwent arthroscopic repair for isolated subscapularis tear (type 2 and type 3) with anterior shoulder pain and tenderness. All patients had a coracohumeral distance of less than 7 mm on the preoperative magnetic resonance images and a minimum follow-up period of two years. Patients were divided into two groups as group 1 including patients who underwent coracoplasty and group 2 including those who did not undergo coracoplasty. Patients were evaluated pre- and postoperatively by the University of California Los Angeles (UCLA) shoulder score and the simple shoulder test (SST) score. Results: There were no significant differences between the groups in terms of age, gender and follow-up time (p0.05). The preoperative mean UCLA score was 19.65 for group 1 and 20.45 for group 2. The postoperative mean UCLA scores were 27.92 and 29.00, respectively. The preoperative mean SST score was 4.9 for group 1 and 5.1 for group 2. The postoperative mean SST scores were 10.0 and 9.5, respectively. Functional scores increased significantly in both groups postoperatively when compared to the preoperative values (p0.01). However, there was no statistically significant difference in terms of the increase in UCLA and SST scores between the two groups (p0.05). Conclusion: We believe that concomitant coracoplasty during arthroscopic repair may not be a necessary routine in the treatment of isolated subscapularis tears.
Amaç: Bu çalışmada izole subskapularis yırtığı nedeniyle omuz artroskopisi uygulanan hastalarda eş zamanlı korakoplastinin ameliyat sonrası klinik sonuçlara etkisi araştırıldı.Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya anterior omuz ağrısı ve hassasiyeti olan, izole subskapularis yırtığı (tip 2 ve tip 3) nedeniyle artroskopik tamir uygulanan 53 hasta (16 erkek, 37 kadın; ort. yaş 55.8 yıl; dağılım, 44-70 yıl) dahil edildi. Tüm hastaların ameliyat öncesi manyetik rezonans görüntülerinde korakohumeral mesafesi 7 mm’den azdı ve takip süreleri en az iki yıldı. Hastalar korakoplasti uygulanan hastaları içeren grup 1 ve korakoplasti uygulanmayanları içeren grup 2 olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastalar ameliyat öncesi ve sonrasında UCLA (University of California Los Angeles) omuz skoru ve basit omuz testi (BOT) skoru ile değerlendirildi. Bulgular: İki grup arasında yaş, cinsiyet ve takip süresi açısından anlamlı farklılık yoktu (p0.05). Ameliyat öncesi ortalama UCLA skoru grup 1’de 19.65, grup 2’de 20.45 idi. Ameliyat sonrası ortalama UCLA skoru sırasıyla 27.92 ve 29.00 idi. Ameliyat öncesi ortalama BOT skoru grup 1’de 4.9, grup 2’de 5.1 idi. Ameliyat sonrası BOT skoru sırasıyla 10.0 ve 9.5 idi. Ameliyat öncesi değerler ile karşılaştırıldığında, her iki grupta ameliyat sonrasında fonksiyonel skorlar anlamlı olarak arttı (p0.01). Ancak iki grup arasında UCLA ve BOT skorlarındaki artış açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p0.05). Sonuç: İzole subskapularis yırtıklarının tedavisinde artroskopik tamir sırasında eş zamanlı korakoplastinin gerekli bir rutin olmadığını düşünüyoruz.
Amaç: Bu çalışmada izole subskapularis yırtığı nedeniyle omuz artroskopisi uygulanan hastalarda eş zamanlı korakoplastinin ameliyat sonrası klinik sonuçlara etkisi araştırıldı.Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya anterior omuz ağrısı ve hassasiyeti olan, izole subskapularis yırtığı (tip 2 ve tip 3) nedeniyle artroskopik tamir uygulanan 53 hasta (16 erkek, 37 kadın; ort. yaş 55.8 yıl; dağılım, 44-70 yıl) dahil edildi. Tüm hastaların ameliyat öncesi manyetik rezonans görüntülerinde korakohumeral mesafesi 7 mm’den azdı ve takip süreleri en az iki yıldı. Hastalar korakoplasti uygulanan hastaları içeren grup 1 ve korakoplasti uygulanmayanları içeren grup 2 olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastalar ameliyat öncesi ve sonrasında UCLA (University of California Los Angeles) omuz skoru ve basit omuz testi (BOT) skoru ile değerlendirildi. Bulgular: İki grup arasında yaş, cinsiyet ve takip süresi açısından anlamlı farklılık yoktu (p0.05). Ameliyat öncesi ortalama UCLA skoru grup 1’de 19.65, grup 2’de 20.45 idi. Ameliyat sonrası ortalama UCLA skoru sırasıyla 27.92 ve 29.00 idi. Ameliyat öncesi ortalama BOT skoru grup 1’de 4.9, grup 2’de 5.1 idi. Ameliyat sonrası BOT skoru sırasıyla 10.0 ve 9.5 idi. Ameliyat öncesi değerler ile karşılaştırıldığında, her iki grupta ameliyat sonrasında fonksiyonel skorlar anlamlı olarak arttı (p0.01). Ancak iki grup arasında UCLA ve BOT skorlarındaki artış açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p0.05). Sonuç: İzole subskapularis yırtıklarının tedavisinde artroskopik tamir sırasında eş zamanlı korakoplastinin gerekli bir rutin olmadığını düşünüyoruz.
Açıklama
WOS:000475356700008
PubMed ID:31291858
PubMed ID:31291858
Anahtar Kelimeler
Coracoplasty, Fatty infiltration, Rotator cuff, Shoulder, Subscapularis, Arthroscopy, Artroskopi, Korakoplasti, Yağlı infiltrasyon, Rotator manşet, Omuz, Subskapularis
Kaynak
Eklem Hastalıkları ve Cerrahisi Dergisi (Eski Adı: Artroplasti Artroskopik Cerrahi Derg.)
WoS Q Değeri
Q3
Scopus Q Değeri
Cilt
30
Sayı
2
Künye
Ayanoğlu, T., Özer, M., Ataoğlu, B., Çetinkaya M., Kaptan, A. Y., Kanatlı, U. (2019). Is routine coracoplasty necessary in isolated subscapularis tears?. Joint Diseases and Related Surgery, 30, 2, 112-116.
