Kliniğimize Başvuran Lakrimal Kanalikül Travmalı Olguların Değerlendirilmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2014

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç: Kliniğimize başvuran, lakrimal kanalikül travması olan olguların retrospektif olarak değerlendirilmesi Gereç ve Yöntem: Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalına Eylül 2010-Ekim 2012 tarihleri arasında başvuran kanalikül travmalı olguların yaşı, cinsiyeti, yaralanmaya sebep olan etken, etkilenen kanalikül, ameliyata kadar geçen süre, travmanın oluşma mekanizması, travma ile cerrahi arasında geçen süre, tercih edilen anestezi tipi, uygulanan cerrahi girişimler ve fonksiyonel sonuçları dosya kayıtlarından retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Olguların yaş ortalaması 19,359,5 olup, %85i erkek, %15i kadındır. Kanalikül travmasının oluşmasında en sık etken %30 ile metalik cisimlerle yaralanmalar olup bunu sırası ile bitki, ağaç ve ahşap cisimler, cam, hayvan darbesi ve düşme sonucu yaralanmalar takip etmektedir. Yirmi olgunun 14ünde (%70) izole alt kanalikül kesisi, dördünde (%20) izole üst kanalikül kesisi, geri kalan ikisinde bikanaliküler kesi tespit edilmiştir. Monokanaliküler entübasyon yapılan 16 olgu ve bikanaliküler nazal entübasyon yapılan bir olgunun hiçbirinde epifora tespit edilmemiştir. Sonuç: Kanalikül kesileri özellikle çocuk ve gençleri etkilemekle birlikte tüm yaş gruplarında karşılaşılabilen acil bir oftalmolojik durumdur. Onarımda entübasyon gerekli olup hastanın durumu ve cerrahın tecrübesine göre monokanaliküler veya bikanaliküler yöntemlerden biri tercih edilebilir. Kliniğimizde izole alt veya üst kanalikül kesilerinde monokanaliküler entübasyon sıklıkla tercih edilmekte olup, bu yöntemle başarılı sonuçlar elde edilmiştir. (Turk J Ophthalmol 2014; 44: 219-22)
Objectives: To retrospectively evaluate the patients who presented to our clinic with lacrimal canalicular injury. Materials and Methods: In this study, we included 20 patients who presented to the Necmettin Erbakan University Meram Medical Faculty, Department of Ophthalmology, with lacrimal canalicular injury between September 2010 and October 2012. Epidemiological data, mode of the injury, period between the injury and surgical repair, surgical technique, and outcomes were analyzed retrospectively from the patient records. Results: Mean age of the patients was 19.35±9.5 years. 85% of patients were male and 15% were female. The most common cause of injury was metallic foreign bodies (30% of patients). Injuries with plants, trees, and wooden objects, glass, animal hits, and injuries associated with falling down are the other causes, respectively. Of the 20 patients, 14 had isolated lower canalicular injury (70%), 4 had upper canalicular injury (20%), and the remaining 2 had both lower and upper canalicular injury. Monocanalicular intubation was performed in 16 cases, and bicanalicular in tubation was performed in 1 case. Postoperatively, none of the patients had epiphora. Conclusion: Canalicular injuries are ophthalmologic emergencies affecting all age groups, especially children and teenagers. Canalicular intubation is necessary in the surgical repair, and monocanalicular or bicanalicular techniques can be performed according to the patient characteristics and the experience of the surgeon. In our clinic, monocanalicular intubation is mostly performed in isolated lower or upper canalicular injuries, and successful results were achieved with this technique. (Turk J Ophthalmol 2014; 44: 219-22)

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Lakrimal sistem, Travma, Epifora, Lacrimal system, Trauma, Epiphora

Kaynak

Türk Oftalmoloji Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

44

Sayı

3

Künye

Oltulu, R., Belviranlı, S., Zengin, N. (2014). Kliniğimize başvuran lakrimal kanalikül travmalı olguların değerlendirilmesi. Türk Oftalmoloji Dergisi, 44, 3, 219-222.