Parti ve Seçim Sistemi ile Hükümet Sistemi İlişkileri
Yükleniyor...
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/embargoedAccess
Özet
Karşılaştırmalı siyaset bilimi disiplini içerisinde siyasal kurumların analizine dair çalışmalar her
geçen gün önem kazanmaktadır. Bu önem, özellikle bir ülkedeki parti sistemi, seçim sistemi ve hükümet
sistemi ilişkileri çerçevesindeki tartışmalarda oldukça yararlıdır. Bu noktada karşılaştırmalı siyaset bilimi
yöntemlerinden olan kurumsalcı yaklaşımlar gündeme gelmektedir. Bu çerçevede özellikle siyasal yeni
kurumsalcılık, ülkelerin anayasal/siyasal kurumlarının incelenmesinde oldukça yararlı sonuçlar
üretebilmektedir. Üstelik temsil adaleti ve yönetsel istikrarın bir ülkede parti-seçim sistemi ve hükümet
sistemi ilişkileri açısından önemi düşünüldüğünde bu ülkelerin çeşitli değişkenlere sahip ülkelerdeki
tecrübeler açısından karşılaştırmalı olarak çalışılması pek çok bulguya olanak tanımaktadır. Özellikle temsil
adaleti ve yönetsel istikrar ilkelerinden biri üzerinde baskın bir şekilde ortaya çıkabilecek ya da
yeğlenebilecek siyasal kurumsal tercihler ve uygulamalar, o ülkeleri bir patika bağımlılığına sevk
edebilmektedir. Bu açıdan çeşitli ülkelerin siyasal yeni kurumsalcılık bağlamında tarihsel-toplumsal
perspektifle siyasal kurumlarını ele alması, demokratik siyasal sistemlerin gelişimine dair rasyonel
önerilere fırsat sunabilme potansiyeli kazandırmaktadır.
Bu tez çalışmasında karşılaştırma örneği olarak Türkiye’nin yanı sıra Yeni Zelanda, Endonezya ve
Fransa tercih edilmiştir. Bu tercih, karşılaştırmalı siyaset bilimi tekniklerinden “az sayıda ülke
karşılaştırması” ve “olabildiğince farklı sistemler” tasarımları ile belirlenmiştir. Çalışmanın kuramsal
perspektifini siyasal yeni kurumsalcılık oluşturmuştur. Bu bağlamda dört ülke özelde parti, seçim ve
hükümet sistemleri gibi siyasal kurumlar başta olmak üzere yapısal, toplumsal ve siyasal etmenlerle
olabildiğince tarihsel/süreçsel bir seyir ile inceleme konusu yapılmaya çalışılmıştır. Bu incelemelerde
Türkiye’de siyasal sistemin demokratik, siyasal ve yönetsel olarak güçlendirilmesine yönelik pek çok
tecrübe ve bulgu ortaya çıkmıştır. Böylece tezin amacı olan karşılaştırma verileri çerçevesinde özelde
Türkiye’ye dair parti sistemi, seçim sistemi ve hükümet sistemi konularında kuramsal nitelikli tartışmalar
gerçekleştirilmiş ve model önerileri ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Bu minvalde Türkiye’de seçim sistemi
ve hükümet sistemi ne olursa olsun çok partili sistemin bir kurumsallaşmış bir unsur olarak varlığını
sürdürmeye devam edeceği tespit edilmiştir. Bu tespit bağlamında farklı ülke tecrübeleri ve Türkiye’nin
kendine özgü şartları bir arada değerlendirildiğinde hükümet sistemi ve seçim sistemi ilişkileri, partiler
sistemi bağlamında analiz edilerek bu çerçevede ortaya konulan hipotezler tartışılmıştır. Nihayetinde
“demokratik” özelliklerin birincil olarak öne çıkarıldığı parti sistemi, seçim sistemi ve hükümet sistemi
modellemeleri ortaya koyulmuştur.
Studies on the analysis of political institutions are increasingly important within the comparative political science discipline. This importance is particularly useful in discussions around the party system, electoral system, and governmental system in a country. At this point, institutionalist approaches, one of the comparative political science methods, come to the fore. In this context, especially the new political institutionalism can produce very useful results in the examination of the constitutional / political institutions of the countries. Moreover, considering the importance of representation justice and administrative stability in terms of party-electoral system and governmental system relations in a country, comparative study of these countries in terms of country experiences with various variables provides many findings. Especially, political institutional preferences and practices that can emerge or be preferred over one of the principles of representative justice and administrative stability can lead those countries towards path dependence. In this respect, considering the political institutions of various countries with a historical social perspective in the context of political new institutionalism, it has the potential to offer rational suggestions on the development of democratic political systems. In this thesis, in order to make a comparative analysis, along with, Turkey, New Zealand, Indonesia and France are selected as other cases. Methodologically, this preference has stemmed from the use of “few country comparisons” and “as different systems as possible” as quite useful comparative political science techniques. Political new institutionalism is the theoretical perspective of the study. In this context, structural, social and political factors, especially political institutions such as political parties, electoral and government systems in four countries, have been examined in a historical / processional way. These comparisons provided many experiences and findings that can strengthen Turkey’s political system, in terms of administrative, political and democratic dimensions. Thus, the aim of this thesis is to compare available data in the context of the particular political party system, the electoral system and the system of government in Turkey through qualified theoretical lenses and to provide suggestions. In this manner, it is concluded that regardless of any changes in the electoral system and system of government, Turkey’s multiparty system will continue to maintain its existence as an institutional phenomenon. Within this context, different countries’ experiences and Turkey’s own dynamics and features with respect to government and the electoral system relations as well as political party system are compared and the hypotheses put forward in this thesis are tested. Consequently, models of party system, electoral system and government system models in which democratic features are prioritized are presented.
Studies on the analysis of political institutions are increasingly important within the comparative political science discipline. This importance is particularly useful in discussions around the party system, electoral system, and governmental system in a country. At this point, institutionalist approaches, one of the comparative political science methods, come to the fore. In this context, especially the new political institutionalism can produce very useful results in the examination of the constitutional / political institutions of the countries. Moreover, considering the importance of representation justice and administrative stability in terms of party-electoral system and governmental system relations in a country, comparative study of these countries in terms of country experiences with various variables provides many findings. Especially, political institutional preferences and practices that can emerge or be preferred over one of the principles of representative justice and administrative stability can lead those countries towards path dependence. In this respect, considering the political institutions of various countries with a historical social perspective in the context of political new institutionalism, it has the potential to offer rational suggestions on the development of democratic political systems. In this thesis, in order to make a comparative analysis, along with, Turkey, New Zealand, Indonesia and France are selected as other cases. Methodologically, this preference has stemmed from the use of “few country comparisons” and “as different systems as possible” as quite useful comparative political science techniques. Political new institutionalism is the theoretical perspective of the study. In this context, structural, social and political factors, especially political institutions such as political parties, electoral and government systems in four countries, have been examined in a historical / processional way. These comparisons provided many experiences and findings that can strengthen Turkey’s political system, in terms of administrative, political and democratic dimensions. Thus, the aim of this thesis is to compare available data in the context of the particular political party system, the electoral system and the system of government in Turkey through qualified theoretical lenses and to provide suggestions. In this manner, it is concluded that regardless of any changes in the electoral system and system of government, Turkey’s multiparty system will continue to maintain its existence as an institutional phenomenon. Within this context, different countries’ experiences and Turkey’s own dynamics and features with respect to government and the electoral system relations as well as political party system are compared and the hypotheses put forward in this thesis are tested. Consequently, models of party system, electoral system and government system models in which democratic features are prioritized are presented.
Açıklama
Doktora Tezi
Anahtar Kelimeler
Karşılaştırmalı siyaset, yeni kurumsalcılık, siyasal kurumlar, parti sistemi, seçim sistemi, hükümet sistemi, Yeni Zelanda, Endonezya, Fransa, Türkiye, Comparative politics, new institutionalism, political institutions, party-system, electoral-system, govermental system, New Zealand, Indonesia, France, Turkey
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Kahraman, S. (2021). Parti ve seçim sistemi ile hükümet sistemi ilişkileri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Konya
