Luteal faz desteğinde östrojen: IVF-ICSI antagonist protokolde gebelik sonuçlarına etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu tez çalışmasında IVF tedavisinde GnRH antagonist protokolle ovulasyon indüksiyonu yapılan hastalarda luteal fazda progesterona ek olarak verilen E2 desteğinin gebelik sonuçlarına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Retrospektif planlanan çalışmada hasta dosyaları taranarak GnRH antagonist protokolle ovulasyon indüksiyonu ve ICSI yapılan luteal faz desteğinde gün aşırı transdermal (7.8 mg) E2 desteği alan grup kontrol grubuyla gebelik sonuçları açısından karşılaştırılmıştır. Çalışma ve kontrol grubu 64'er kişiden oluşmaktadır. Embriyo transferinden 12 gün sonra tüm hastalara β-hCG ölçümü yapılmıştır. Sonuç negatifse tedavi kesilmiş, pozitifse estradiol kesilip progesteron desteğine gebeliğin 10. haftasına kadar devam edimiştir. Bulgular: Gruplar arasında klinik gebelik, biyokimyasal gebelik, devam eden gebelik, abortus oranları açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Çalışmamızda GnRH antagonist protokol luteal faz desteğinde östrojen kullanımının gebelik sonuçları açısından olumlu ya da olumsuz herhangi bir etkisi izlenmemiştir. Gebelik oranları kontrol grubunda istatistiksel olarak anlamlı olmasa da çalışma grubundan daha fazladır. Bu eğilimin istatistiksel olarak anlamsız oluşu örneklemin sınırlı olmasından kaynaklanıyor olabilir. IVF'te esas başarı ölçütü canlı doğum sayısı ile ifade edilirse bunu ifade etmek için hastaların uzun dönem gebelik kaydı sonuçlarına ihtiyaç vardır. Daha objektif bir değerlendirme için daha geniş örneklemi olan, demografik özellikleri daha homojen dağılım gösteren hasta gruplarını inceleyen, canlı doğum sayılarını karşılaştıran prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.
In this thesis study, it is aimed to investigate the effect of E2 supplementation, which is used in addition to progesterone in luteal phase, on pregnancy outcomes in patients who underwent ovulation induction with GnRH antagonist protocol in IVF treatment. Methods: In a retrospective planned study, patient files were scanned and the group which had GnRH antagonist protocol ovulation induction and ICSI, receiving daily transdermal (7.8 mg) E2 supplementation in luteal phase support was compared with control group in terms of pregnancy outcomes. The study and control group consists of 64 individuals. β-hCG levels of all patients were measured 12 days after embryo transfer. If the result is negative, treatment is discontinued, if positive, estradiol is discontinued and progesterone support is continued until the 10th week of gestation. Results: There was no significant difference between groups in terms of clinical pregnancy, biochemical pregnancy, ongoing pregnancy, abortus rates. Conclusion: In our study, the use of estrogen in the GnRH antagonist protocol luteal phase support did not show any positive or negative effects on pregnancy outcomes. Although pregnancy rates are not statistically significant in the control group, they are higher than in the study group. The statistically insignificant tendency may be due to the limited sample size. In IVF, if the main success criterion is expressed by the number of live births, the results of long term pregnancy registration of the patients are needed to express this. For a more objective assessment, there is a need for prospective studies comparing the numbers of live births with larger sample sizes, with a more homogeneous distribution of demographic characteristics.
In this thesis study, it is aimed to investigate the effect of E2 supplementation, which is used in addition to progesterone in luteal phase, on pregnancy outcomes in patients who underwent ovulation induction with GnRH antagonist protocol in IVF treatment. Methods: In a retrospective planned study, patient files were scanned and the group which had GnRH antagonist protocol ovulation induction and ICSI, receiving daily transdermal (7.8 mg) E2 supplementation in luteal phase support was compared with control group in terms of pregnancy outcomes. The study and control group consists of 64 individuals. β-hCG levels of all patients were measured 12 days after embryo transfer. If the result is negative, treatment is discontinued, if positive, estradiol is discontinued and progesterone support is continued until the 10th week of gestation. Results: There was no significant difference between groups in terms of clinical pregnancy, biochemical pregnancy, ongoing pregnancy, abortus rates. Conclusion: In our study, the use of estrogen in the GnRH antagonist protocol luteal phase support did not show any positive or negative effects on pregnancy outcomes. Although pregnancy rates are not statistically significant in the control group, they are higher than in the study group. The statistically insignificant tendency may be due to the limited sample size. In IVF, if the main success criterion is expressed by the number of live births, the results of long term pregnancy registration of the patients are needed to express this. For a more objective assessment, there is a need for prospective studies comparing the numbers of live births with larger sample sizes, with a more homogeneous distribution of demographic characteristics.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Luteal faz desteği, Luteal phase support, Estradio, Antagonist protokol, Antagonist protocol
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Alan, C. (2017). Luteal faz desteğinde östrojen: IVF-ICSI antagonist protokolde gebelik sonuçlarına etkisi. (Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi) Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Cerrahi Tıp Bilimleri Kadın hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Konya
