Lokalize prostat kanserli hastalarda hormonoterapinin etkileri

Konu: Lokalize prostat kanserli hastalarda hormonoterapinin etkileridir. Amaç: Lokalize prostat kanserli hastalarda hormonoterapinin risk sınıflamalarına göre tedavi etkilerini değerlendirmeyi, radyoterapi öncesi başlanması ve radyoterapi ile eş zamanlı uygulandığında hastalar üzerindeki sağ kalım başarısı, biyokimyasal nüks ile ilişkisini ortaya koymaktır. Yöntem: Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim dalında 28/03/2011-26/12/2022 tarihleri arasında takip edilen prostat kanseri tanısı alan ve radyoterapi ile hormonoterapi tedavileri uygulanan 333 hastanın arşiv dosyalarından geriye dönük olarak incelendi. Veriler IBM SPSS V-20 programı ile analiz edildi. Tanımlayıcı istatistikler sayı, yüzde ve oran şeklinde verildi. Kategorik değişkenlerin gruplar arasındaki karşılaştırması için Ki-kare testi ve Fisher’ın kesin ki-kare testi kullanıldı. Mann Whitney U, Kaplan-Meier ve ROC (Receiver Operating Characteristics) analizleri uygulandı. Sonuçlar %95 lik güven aralığında, anlamlılık p<0, 05 düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 333 hasta dahil edildi. Hastaların %57, 4’ ü (191) T2, %22. 5’i (75) T3, %2. 1’i (7) T4 olarak evrelendirilmiştir. Hastaların %28.5 i (89) orta risk,%61 i(193)yüksek riskli hastalar, %5,7 si(18) çok yüksek riskli hastalar ve %4.8 i(15) düşük riskli olarak gruplandırılmıştır. Hastaların laboratuvar parametrelerinin dağılımına göre ilk başvuruda bakılan PSA düzeyi ortalama 14, 980 ng/ml iken son takipte bakılan PSA düzeyi 0, 014 ng/ ml olarak belirlenmiştir. Orta ve yüksek riskli hastalarda hormonoterapinin radyoterapi ile eş zamanlı kullanıldığında genel sağ kalımı artırdığı, radyoterapi öncesi hormonoterapi başlanan kolda ise biyokimyasal nüks oranlarının daha az görüldüğü saptanmıştır. Hastalıksız sağ kalım açısından ise her iki risk grubunda kollar arası anlamlı fark gözlenmemiştir. Sonuç: Lokalize prostat kanserli hastalarda hormonoterapinin kullanımının risk gruplarında genel sağ kalıma katkı sağladığı ve biyokimyasal nüks gelişimin önemli ölçüde azalttığı tespit edilmiştir.

Subject: Effects of hormonotherapy in patients with localized prostate cancer. Purpose: The aim of this study is to evaluate the treatment effects of hormonotherapy in patients with localized prostate cancer according to risk classification, and to reveal its relationship with survival success and biochemical recurrence when started before radiotherapy and when applied simultaneously with radiotherapy. Method: The archive files of 333 patients who were diagnosed with prostate cancer and received radiotherapy and hormonotherapy treatments and were followed up in the Department of Radiation Oncology of Necmettin Erbakan University Faculty of Medicine between 28/03/2011 and 26/12/2022 were retrospectively reviewed. The data were analyzed with the IBM SPSS V-20 program. Descriptive statistics were given as numbers, percentages and ratios. Chi-square test and Fisher's exact chi-square test were used for comparison of categorical variables between groups. Mann Whitney U, Kaplan-Meier and ROC (Receiver Operating Characteristics) analyses were applied. The results were evaluated at a 95% confidence interval and significance at p<0.05. Results: A total of 333 patients were included in the study. 57.4% (191) of the patients were staged as T2, 22.5% (75) as T3, and 2.1% (7) as T4. 28.5% (89) of the patients were grouped as intermediate risk, 61% (193) as high risk patients, 5.7% (18) as very high risk patients and 4.8% (15) as low risk . According to the distribution of laboratory parameters of the patients, the mean PSA level at the first application was 14.980 ng/ml, while the PSA level at the last follow-up was determined as 0.014 ng/ml. It was determined that when hormonotherapy was used simultaneously with radiotherapy in intermediate and high risk patients, overall survival was increased, and biochemical recurrence rates were lower in the arm where hormonotherapy was started before radiotherapy. No significant difference was observed between the arms in terms of disease-free survival in both risk groups. Conclusion: It has been found that the use of hormonotherapy in patients with localized prostate cancer contributes to overall survival in risk groups and significantly reduces the development of biochemical recurrence.