Turkish EFL instructors' self-reported use of productive feedback
Yükleniyor...
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This study delves into the intricate realm of productive feedback practices among English as a Foreign Language (EFL) instructors in Turkish universities using a mixed-method approach. By concurrently employing qualitative and quantitative methodologies, this research aims to offer a comprehensive understanding of prevalent productive feedback practices within diverse educational contexts. The study embraces a multifaceted methodology, integrating the English Teacher Productive Feedback Inventory (ETPFI) and in-depth interviews with instructors from various universities across Turkey. Quantitative data, obtained through the ETPFI, illuminates prevalent trends and patterns in feedback provision among EFL instructors. Statistical analyses reveal a consensus among instructors regarding the pivotal role of specific, timely, and actionable feedback. Challenges associated with offering feedback in expansive class settings emerge as prominent themes. These quantitative findings serve as a foundational framework for understanding prevalent practices. Concurrently, qualitative insights obtained through in-depth interviews with five instructors enrich the study by providing contextual depth and nuanced understanding. Thematic analysis of these interviews uncovers underlying rationales, experiences, and contextual intricacies surrounding feedback practices. The qualitative data highlight the complexities faced by instructors and emphasize the significance of feedback in fostering learner autonomy and motivation. The synthesis of quantitative prevalence with qualitative depth not only elucidates prevalent practices but also sheds light on the nuanced motivations and challenges faced by instructors in their feedback provision efforts. The convergence of quantitative prevalence and qualitative depth generates a robust understanding of feedback practices among Turkish EFL instructors. The interplay between these methodologies provides invaluable implications for refining feedback strategies in EFL classrooms. This comprehensive approach not only benefits instructors by enhancing their pedagogical approaches but also serves as a guiding tool for educator training programs. By incorporating these findings, such programs can better equip future EFL instructors to navigate the complexities of feedback provision and optimize student learning outcomes. In essence, this study's integrative approach, merging statistical prevalence with qualitative depth, presents a comprehensive exploration of productive feedback practices in Turkish EFL educational settings, offering substantial insights and avenues for pedagogical improvement.
Bu çalışma, karma yöntem yaklaşımı kullanarak Türk üniversitelerindeki Yabancı Dil Olarak İngilizce (EFL) eğitmenleri arasındaki üretken geribildirim uygulamalarını incelemektedir. Niteliksel ve niceliksel yöntemleri eşzamanlı olarak kullanan bu araştırma, çeşitli eğitim bağlamlarında yaygın olan üretken geribildirim uygulamalarına ilişkin kapsamlı bir bakış açısı sunmayı amaçlamaktadır. Çalışma, İngilizce Öğretmeni Üretken Geribildirim Envanteri'ni (ETPFI) ve Türkiye'deki çeşitli üniversitelerden eğitmenlerle yapılan görüşmeleri içeren çok yönlü bir yöntemi benimsemektedir. ETPFI aracılığıyla elde edilen niceliksel veriler, EFL eğitmenleri arasında geribildirim sağlamadaki yaygın eğilimleri sunmayı amaçlamaktadır. İstatistiksel analizler eğitmenler arasında belirli, zamanında ve eyleme geçirilebilir geribildirimin önemli rolü konusunda fikir birliği olduğunu ortaya koymaktadır. Bu niceliksel bulgular, yaygın uygulamaların anlaşılması için temel bir çerçeve görevi görmektedir. Aynı zamanda, beş eğitmenle yapılan derinlemesine görüşmeler yoluyla elde edilen nitel bilgiler, bağlamsal derinlik sağlayarak çalışmayı zenginleştirmektedir. Bu görüşmelerin tematik analizi, geribildirim uygulamalarını çevreleyen temel gerekçeleri, deneyimleri ve bağlamsal karmaşıklıkları ortaya çıkarmaktadır. Niteliksel veriler eğitmenlerin karşılaştığı karmaşıklıkları, öğrenci özerkliğini ve motivasyonunu geliştirmede geribildirimin önemini vurgulamaktadır. Eğitmenlerin, olumlu geri bildirimlerin ve bireysel öğrenme kapsamına göre uyarlanmış kişiselleştirilmiş stratejilerin motivasyon üzerindeki rolüne vurgu yaptıkları ortaya çıkmıştır. Ayrıca geri bildirimi dil öğreniminde yol gösterici bir araç olarak gördükleri ve aktif öğrenci katılımına önem verdikleri de ortaya çıkmıştır. Niceliksel ve niteliksel bulguların birleştirilmesiyle Türk yabancı dil eğitmenleri arasında geribildirim uygulamalarına ilişkin bir bakış açısı ortaya çıkmaktadır. Bu metodolojiler arasındaki etkileşim, EFL sınıflarında geribildirim stratejilerini geliştirmek için bazı önemli sonuçlar sağlamaktadır. Eğitmenler, kişiselleştirilmiş üretken geribildirim yoluyla öğrencileri güçlendirmeye, uygulamadaki zorlukları ele almaya, teorik kavramları pratik stratejilerle bütünleştirmeye, geribildirimi motivasyon aracı olarak kullanmaya ve geribildirimi bireysel ihtiyaçlara göre uyarlamaya teşvik etmektedir. Bu kapsamlı yaklaşım, yalnızca eğitmenlere pedagojik yaklaşımlarını geliştirerek fayda sağlamakla kalmaz, aynı zamanda eğitimci yetiştirme programları için de yol gösterici bir araç görevi görebilir. Bu bulguların bir araya getirilmesiyle, bu tür programlar gelecekteki İngilizce eğitmenlerini geribildirim sağlamanın karmaşıklığıyla baş etme ve öğrenci öğrenme sonuçlarını optimize etme konusunda veri sağlayabilir. Temelde, istatistiksel yaygınlığı niteliksel derinlikle birleştiren bu çalışmanın bütünleştirici yaklaşımı, Türk yabancı dil eğitim ortamlarındaki üretken geribildirim uygulamalarının incelemesini sunmaktadır.
Bu çalışma, karma yöntem yaklaşımı kullanarak Türk üniversitelerindeki Yabancı Dil Olarak İngilizce (EFL) eğitmenleri arasındaki üretken geribildirim uygulamalarını incelemektedir. Niteliksel ve niceliksel yöntemleri eşzamanlı olarak kullanan bu araştırma, çeşitli eğitim bağlamlarında yaygın olan üretken geribildirim uygulamalarına ilişkin kapsamlı bir bakış açısı sunmayı amaçlamaktadır. Çalışma, İngilizce Öğretmeni Üretken Geribildirim Envanteri'ni (ETPFI) ve Türkiye'deki çeşitli üniversitelerden eğitmenlerle yapılan görüşmeleri içeren çok yönlü bir yöntemi benimsemektedir. ETPFI aracılığıyla elde edilen niceliksel veriler, EFL eğitmenleri arasında geribildirim sağlamadaki yaygın eğilimleri sunmayı amaçlamaktadır. İstatistiksel analizler eğitmenler arasında belirli, zamanında ve eyleme geçirilebilir geribildirimin önemli rolü konusunda fikir birliği olduğunu ortaya koymaktadır. Bu niceliksel bulgular, yaygın uygulamaların anlaşılması için temel bir çerçeve görevi görmektedir. Aynı zamanda, beş eğitmenle yapılan derinlemesine görüşmeler yoluyla elde edilen nitel bilgiler, bağlamsal derinlik sağlayarak çalışmayı zenginleştirmektedir. Bu görüşmelerin tematik analizi, geribildirim uygulamalarını çevreleyen temel gerekçeleri, deneyimleri ve bağlamsal karmaşıklıkları ortaya çıkarmaktadır. Niteliksel veriler eğitmenlerin karşılaştığı karmaşıklıkları, öğrenci özerkliğini ve motivasyonunu geliştirmede geribildirimin önemini vurgulamaktadır. Eğitmenlerin, olumlu geri bildirimlerin ve bireysel öğrenme kapsamına göre uyarlanmış kişiselleştirilmiş stratejilerin motivasyon üzerindeki rolüne vurgu yaptıkları ortaya çıkmıştır. Ayrıca geri bildirimi dil öğreniminde yol gösterici bir araç olarak gördükleri ve aktif öğrenci katılımına önem verdikleri de ortaya çıkmıştır. Niceliksel ve niteliksel bulguların birleştirilmesiyle Türk yabancı dil eğitmenleri arasında geribildirim uygulamalarına ilişkin bir bakış açısı ortaya çıkmaktadır. Bu metodolojiler arasındaki etkileşim, EFL sınıflarında geribildirim stratejilerini geliştirmek için bazı önemli sonuçlar sağlamaktadır. Eğitmenler, kişiselleştirilmiş üretken geribildirim yoluyla öğrencileri güçlendirmeye, uygulamadaki zorlukları ele almaya, teorik kavramları pratik stratejilerle bütünleştirmeye, geribildirimi motivasyon aracı olarak kullanmaya ve geribildirimi bireysel ihtiyaçlara göre uyarlamaya teşvik etmektedir. Bu kapsamlı yaklaşım, yalnızca eğitmenlere pedagojik yaklaşımlarını geliştirerek fayda sağlamakla kalmaz, aynı zamanda eğitimci yetiştirme programları için de yol gösterici bir araç görevi görebilir. Bu bulguların bir araya getirilmesiyle, bu tür programlar gelecekteki İngilizce eğitmenlerini geribildirim sağlamanın karmaşıklığıyla baş etme ve öğrenci öğrenme sonuçlarını optimize etme konusunda veri sağlayabilir. Temelde, istatistiksel yaygınlığı niteliksel derinlikle birleştiren bu çalışmanın bütünleştirici yaklaşımı, Türk yabancı dil eğitim ortamlarındaki üretken geribildirim uygulamalarının incelemesini sunmaktadır.
Açıklama
Yüksek Lisans Tezi
Anahtar Kelimeler
Productive Feedback, EFL Teaching, Feedback and Student Motivation, Foreign Language Education, Üretici Geribildirim, Yabancı Dil Olarak İngilizce Eğitimi, Geribildirim ve Öğrenci Motivasyonu, Yabancı Dil Eğitimi
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Büyükyarma, M. (2023). Turkish EFL instructors' self-reported use of productive feedback. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yabancı Diller Eğitimi Anabilim Dalı, Konya.
