Reperfüzyon tedavisi uygulanan ve uygulanmayan iskemik inmeli hastalarda kan glukoz düzeyinin prognoza etkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, akut iskemik inme olgularında reperfüzyon tedavisi uygulanan ve uygulanmayan hastalarda stres hipergliseminin (SH) prognoz üzerindeki etkisini belirlemektir. Gereç ve yöntem: Çalışmaya son 24 saat içinde inme semptomları ile başvuran ve kranial BT ve difüzyon MR görüntülemede akut iskemik inme tanısı alan 18 yaşından büyük 1023 hasta retrospektif olarak dahil edildi. Hasta kayıtlarından demografik bilgiler, başvuru semptomları, Glasgow Koma Skalası (GKS) skoru, başvuru kan glukoz düzeyi, HbA1c düzeyi belirlendi. Stres Hiperglisemi Oranı (SHO) hesaplandı. Reperfüzyon tedavisi, tedaviden 24 saat sonra iyileşme yanıtı, intrakranial kanama varlığı ve hastane sonuçları analizlere dahil edildi. Elde edilen verilerin hastane sonlanımı üzerine etkisi istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 68,8 ± 13,7 yıl (18-100 yıl) idi. Hastaların %46'sı kadındı. Olguların %88,8'ine komorbid hastalıklar eşlik etmekteydi. Hastaların %15'ine reperfüzyon tedavisi uygulanmıştı. Reperfüzyon uygulanan hastaların %17'sinde intrakranial kanama görülürken, intrakranial kanamaların %80,8'i medikal olarak tedavi edilmişti. Univaryant analizlerde, ölen hastalarda başvuru glukoz (p=0.001) ve SHO (p<0.001) düzeylerinin daha yüksek olduğu izlendi. ROC analizleri, başvuru glukoz düzeyi (AUC=0,603) ve SHO'nun (AUC=0,635) mortalitede belirleyici olduğunu gösterdi. SHO hem diyabeti olanlarda (AUC=0,647) hem de olmayanlarda (AUC=0,619) mortalite için belirleyici idi. Analizlere yalnızca reperfüzyon tedavisi alanlar dahil edildiğinde, SHO ve başvuru glukoz düzeyinin mortalite veya intrakranial kanama için belirleyici olmadığı izlendi (p>0,05). Multivaryant analizlerde, SHO (OR=2,64), koroner arter hastalığı (OR=2,15), tek taraflı güç kaybı (OR=2,00), kadın cinsiyet (OR=1,78) ve yaşın (OR=1,02) mortalite riskini arttırdığı, GKS skorunun ise mortalite ile ters orantılı olduğu görüldü (OR=0,63). Sonuç: Başvuru glukoz düzeyi ve SHO, akut iskemik inme hastalarında mortalitenin önemli belirleyicileridir. Başvuru glukoz düzeyinin aksine, SHO diyabet varlığından etkilenmemektedir. Bununla birlikte, SHO ve başvuru glukoz düzeyi reperfüzyon tedavilerinin sonucunu öngörmede tek başına kullanılması yararlı olmayabilir.

Aim: The aim of this study was to determine the effect of stress hyperglycemia (SH) on prognosis in acute ischemic stroke patients with and without reperfusion therapy. Material and methods: The study included 1023 patients retrospectively, older than 18 years who presented with stroke symptoms within the last 24 hours and were diagnosed with acute ischemic stroke on cranial CT and diffusion MR imaging. Demographic information, admission symptoms, Glasgow Coma Scale (GCS) score, admission blood glucose level, HbA1c level were determined from patient records. Stress Hyperglycemia Ratio (SHR) was calculated. Reperfusion treatment, recovery response 24 hours after treatment, presence of intracranial hemorrhage and hospital outcomes were included in the analyses. The effect of the obtained data on hospital outcome was statistically analyzed. Results: The mean age of the patients was 68.8 ± 13.7 years (18-100 years). 46% of the patients were female. Comorbid diseases were detected in 88.8% of the subjects. Reperfusion therapy was administered to 15% of patients. At 24 hours, intracranial hemorrhage was observed in 17% of patients who underwent reperfusion, and 80.8% of intracranial hemorrhages were managed medically. Univariate analyses revealed that baseline glucose (p=0.001) and SHR (p<0.001) levels were higher in patients who died. ROC analyses showed that admission glucose (AUC=0.603) and SHR (AUC=0.635) were predictive of mortality. SHR was a predictor of mortality in both those with (AUC=0,647) and without diabetes (AUC=0,619). Neither admission glucose nor SHR were predictive of mortality or intracranial hemorrhage when the analyses only included those who received reperfusion therapy (p>0,05). In multivariate analyses, SHR (OR=2.64), coronary artery disease (OR=2.15), unilateral weakness (OR=2.00), female gender (OR=1.78) and age (OR=1.02) increased mortality, while GCS score was inversely associated with mortality (OR=0.63). Conclusion: Admission glucose level and SHR are important predictors of mortality in acute ischemic stroke patients. Unlike admission glucose level, SHR is not affected by the presence of diabetes. However, SHO and admission glucose level alone may not be useful in predicting the outcome of reperfusion therapies.