Son beş yılda Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğinde düzenli olarak takip edilen diyabetik bireylerle, düzenli olarak kontrole gelmeyen diyabetik bireyler arasında komplikasyon gelişiminin ve laboratuvar verilerinin değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Kulaksızoğlu, Mustafa | |
| dc.contributor.author | Çağlayan, Melek | |
| dc.date.accessioned | 2020-11-04T09:39:14Z | |
| dc.date.available | 2020-11-04T09:39:14Z | |
| dc.date.issued | 2018 | en_US |
| dc.date.submitted | 2018 | |
| dc.department | NEÜ, Meram Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı | en_US |
| dc.description.abstract | Çalışmamızda diyabet tanısı alan hastalarda, diyabet eğitimi ve belli aralıklarla düzenli olarak klinik takip ve zamanında müdahaleler ile, glisemik kontrol, lipid profili, tam kan, böbrek fonksiyon testleri, idrar albumin-kreatinin oranları gibi laboratuvar tetkikleri, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi (VKİ), bel ve kalça çevresi gibi antropometrik ölçümler ve diyabete bağlı komplikasyonların gelişiminin ve progresyonunun önlenmesi arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışmaya son beş yılda Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları polikliniğine başvuran, düzenli takibe gelen ve düzenli takibe gelmeyen yeterli kayıtlı verisi olan , 18 yaş ve üzeri, Tip 2 DM tanısı alan hastalar dahil edildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastalar takibe düzenli ve düzensiz gelen şeklinde 2 gruba ayrıldı. Toplam 222 (%61.4) hasta takibe düzenli gelirken, 139 (%38.6) hasta düzensiz gelmekteydi. Gruplar yaş, cinsiyet dağılımı, sistolik ve diyastolik kan basıncı ölçümü açısından benzerdi. Takibe düzensiz gelen hastaların ortalama diyabet süresi düzenli gelenlerden daha yüksek bulundu (11.6±7.5 vs 8.3±7.1, p<0.001). Takibe düzensiz gelen grubun VKİ ortalaması 32.4±6.4 kg/m2, diğer grubun 31.3±5 kg/m2 olarak hesaplandı (p=0.14). Takibe düzensiz gelen grubun vücut ağırlığı ortalaması 87±16 kg, diğer grubun ise 82.2±11.9 kg bulundu (p=0.003). İki grup arasında kalça çevresi açısından fark yok iken, bel çevresi takibe düzensiz gelen grupta daha yüksek bulundu (105.4±15.7 vs 100.7±13.7, p=0.005). Sigara kullanımı ve egzersiz yapma oranları açısından gruplar arasında fark bulunmazken, tıbbi beslenme tedavisine uyanların oranı takibe düzenli gelen grupta daha yüksek bulundu (%36.5 vs %18.7, p<0.001). Gruplar komorbid hastalıklar ve diyabetik komplikasyonlar açısından karşılaştırıldığında takibe düzensiz gelen grupta, koroner arter hastalığı, diyabetik böbrek hastalığı, diyabetik nöropati ve diyabetik ayak varlığı daha yüksek oranda bulundu (sırasıyla, p=0.002, p=0.001, p=0.001, p=0.002). Hipertansiyon, periferik arter hastalığı, serebrovasküler hastalık, diyabetik retinopati, hipoglisemi ve üriner sistem enfeksiyonu öyküsü sıklığı açısından gruplar arasında fark yoktu. Çalışma grupları laboratuvar parametrelerine göre karşılaştırıldığında, takibe düzensiz gelen hastalarda açlık plazma glukozu, HbA1C, trigliserid ve spot idrarda mikroalbumin/kreatinin oranı ortalamaları takibe düzenli gelen hastalardan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek bulundu (sırasıyla p<0.001, p<0.001, p=0.023 ve p=0.017). Sonuç: Diyabete bağlı komplikasyonların veya progresyonunun, morbidite ve mortalitenin önlenmesi için hastaların belli aralıklarla düzenli takibi hem HbA1c deki değişikliklerin önceden farkedilmesini ve glisemi kontrolünün bozulmadan erken tedavi müdahalelerinde bulunulmasını hem de kontrol edilebilir risk faktörlerinin önlenmesi ve hasta eğitimi açısından olanak sağlar. Düzenli kontrole gelme diyete uyumu arttırıyor olabilir. Anahtar Kelimeler: Tip 2 Diyabetes Mellitus, Diyabete Bağlı Komplikasyonlar, HbA1c, Takip | en_US |
| dc.description.abstract | In our study, we aimed to investigate the relationship between laboratory tests, such as glycemic control, lipid profile, complete blood count, renal function tests, urine albumin-creatinine ratios, antropometric measurement, such as body weight, body mass index, circumference of waist, the development and progression of complications related to diabetes and diabetes education, periodic clinical follow-up and timely interventions in patients diagnosed with diabetes. Methods: Patients, over 18 years old, admitted to Necmettin Erbakan University, Meram Medical Faculty Endocrinology and Metabolic Diseases Outpatient Clinic, who have been followed up regularly and who do not have regular follow-up, were enrolled to the study. Results: The patients included in the study were divided into two groups as regular and irregular follow-up. A total of 222 (61.4%) patients had regular follow-up, while 139 (38.6%) patients were irregular. The groups were similar in terms of age, gender distribution, systolic and diastolic blood pressure measurement. The mean duration of diabet of patients with irregular follow-up was higher than the regular ones (11.6±7.5 vs 8.3±7.1, p<0.001). The mean BMI was 32.4 ± 6.4 kg / m2 of patients with irregular follow-up in diabetes and the other group was 31.3 ± 5 kg / m2 (p = 0.14). The mean weight of the group was 87 ± 16 kg with irregüler follow-up and the other group was 82.2 ± 11.9 kg (p = 0.003). While there was no difference between the two groups in terms of hip circumference, waist circumference was higher in the irregular group (105.4 ± 15.7 vs 100.7 ± 13.7, p = 0.005). While there was no difference between the groups of smoking and exercise rates, the ratio of those who applied medical nutrition therapy was found to be higher in the group following regular (36.5% vs 18.7%, p <0.001). When the groups were compared in terms of comorbid diseases and diabetic complications, there was a higher rate of coronary artery disease, diabetic kidney disease, diabetic neuropathy and diabetic foot in the irregüler follow-up group (p = 0.002, p = 0.001, p = 0.001, p = 0.002, respectively). There was no difference between the groups in terms of the incidence of hypertension, peripheral artery disease, cerebrovascular disease, diabetic retinopathy, hypoglycemia and urinary tract infection. When the study groups were compared according to the laboratory parameters, the mean of fasting plasma glucose, HbA1C, triglyceride and microalbumin / creatinine ratio in spot urine were found to be significantly higher in the patients who were in irregular follow-up (p <0.001, p <0.001, p = 0.023 and p = 0.017, respectively). Conclusion: Regular follow-up of patients provide prevention of diabetes-related complications or progression, morbidity and mortality. It allows for the early recognition of changes in HbA1c and early treatment interventions without impairing glycemia control, as well as preventing controllable risk factors. Regular follow-up also provides for patient education. Regular follow-up may increase compliance with diet. Keywords:Type 2 Diabetes Mellitus, Diabetic Complications, HbA1c, Follow-up | en_US |
| dc.identifier.citation | Çağlayan, M. (2018). Son beş yılda Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğinde düzenli olarak takip edilen diyabetik bireylerle, düzenli olarak kontrole gelmeyen diyabetik bireyler arasında komplikasyon gelişiminin ve laboratuvar verilerinin değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi) Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri İç Hastalıklar Anabilim Dalı, Konya. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12452/4840 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Tip 2 Diyabetes Mellitus | en_US |
| dc.subject | Diyabete Bağlı Komplikasyonlar | en_US |
| dc.subject | Type 2 Diabetes Mellitus | en_US |
| dc.subject | Diabetic Complications | en_US |
| dc.title | Son beş yılda Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğinde düzenli olarak takip edilen diyabetik bireylerle, düzenli olarak kontrole gelmeyen diyabetik bireyler arasında komplikasyon gelişiminin ve laboratuvar verilerinin değerlendirilmesi | en_US |
| dc.title.alternative | Evaluation of complication development and laboratory data between diabetic individuals with regular follow-up and diabetic individuals who were'nt regularly check in Necmettin Erbakan University Meram Medical Faculty Hospital Endocrinology and Metabolic Diseases Policlinic, in last five years | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
