Kendini bilmenin bir imkânı olarak Mesnevî’de aşk tasavvuru
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aşk kavramı sȗfîlerin Allah'a olan sevgilerini ifade etmek için geçmişten bu yana
kullandıkları bir kavramdır ve aşk denilince ilk planda akla gelen sȗfî Mevlânâ Celâleddin
Rȗmî'dir. Onun eserlerinde bu kavram hem cüz'î hem de küllî aşk olmak üzere tasavvur
edilmektedir. Bunun yanında varılması gereken menzil küllî aşktır ve küllî aşk Elest
Bezmiʼnde kulun Hakkʼa verdiği söze şahitlik yapmasıdır. Bu anlamda muhakkik âşıkların
her an Hakkʼın varlığını hissetmeleri, her dem Oʼna dâir ve Oʼndan konuşmak
istemelerinin sebebi de Elest Bezmiʼnde kurdukları bu ezelî temastan
kaynaklanmaktadır. Bu ezelî temas sebebiyle onlar bazen bilinçli bazen gayr-i ihtiyârî
ama sürekli olarak küllî aşka meyletmektedirler. Bu makâle Mevlânâʼnın cüzʼî ve küllî aşk
tasavvurunu ortaya koymayı, aşkın insanın kendini ve Rabbini bilmesine yol açan bir sâik
olup olmadığı sorularını cevaplamayı hedeflemektedir.
The ''love'' is a concept that sufîs have been using ıt as from past to present to express their loves for Allah. When you speak of ''love'', one of the first names come to mind as a sûfî is Mawlânâ Jalâladdîn Rûmî. In his works the concept of ''love'' is treated both as human individual love and as Divine universal love. However, the avenue on which a sufî needs to improve is universal love. Universal/Divine Love is witnessing of cretaures for their own promises to God in the ''Elest Day''. In this regard, muhakkık lovers always sense the existence of God/Hakk and want to think and talk about Him in the world, since they have got in an eternal contact with God at the Elest Day. By reason of this eternal contact the sufis, all the time, incline to universal Divine love. In this article, I present Rûmî’s concepts of universal and singular love and effort to answer about that question ''Is the love an instrument for human beings to know about God and world?''
The ''love'' is a concept that sufîs have been using ıt as from past to present to express their loves for Allah. When you speak of ''love'', one of the first names come to mind as a sûfî is Mawlânâ Jalâladdîn Rûmî. In his works the concept of ''love'' is treated both as human individual love and as Divine universal love. However, the avenue on which a sufî needs to improve is universal love. Universal/Divine Love is witnessing of cretaures for their own promises to God in the ''Elest Day''. In this regard, muhakkık lovers always sense the existence of God/Hakk and want to think and talk about Him in the world, since they have got in an eternal contact with God at the Elest Day. By reason of this eternal contact the sufis, all the time, incline to universal Divine love. In this article, I present Rûmî’s concepts of universal and singular love and effort to answer about that question ''Is the love an instrument for human beings to know about God and world?''
Açıklama
Makale
Anahtar Kelimeler
İlahi Aşk, İnsanî Aşk, Mevlana Celaleddin, Yaratıcı, Mahlukat, Universal Love, Individual Love, Divine Love, Rûmî, Creator, Creatures
Kaynak
Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
46
Sayı
46
Künye
Kuşlu, A. (2018). Kendini bilmenin bir imkânı olarak Mesnevî’de aşk tasavvuru. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 46, 46, 185-210.
