Disloke kalçalarda pavlik bandajı kullanımının tedavideki etkinliği
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2007
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı, ultrasonografik olarak tanı konulmuş Graf Tip III ve Graf Tip IV kalçaları bulunan çocuklarda, Pavlik bandajı kullanımının tedavideki etkinliğini araştırmaktır. Bu amaçla, 1997-2004 yılları arasında Graf Tip III ve Graf Tip IV kalçaları bulunan ve tanı konulduğu anda Pavlik bandajı tedavisi başlanan 6'sı erkek, 20'si kız olmak üzere toplam 26 hastanın 34 kalçası incelendi. Hastalara tedavi başlangıcından 4-6 hafta sonra USG kontrolleri yapıldı. Yapılan bu USG kontrolünde, en az bir Graf tipi düzelen kalçaların Pavlik bandajı tedavisine, kalçalar Tip I olana kadar devam edildi. Hastalarımızın en küçüğü 2 günlük, en büyüğü ise 6,5 aylıktı. Hastalar 4 ay ve 4 aydan küçük olanlar (Grup 1) ve 4 aydan büyük olanlar (Grup 2) olamak üzere 2'ye ayrıldı.. Bu çalışma grubundaki 34 kalçanın 26' sı (%76.4) Grup 1, 8 kalça (%23.6) ise Grup 2 idi. Grup 1 içindeki 26 kalçanın 18'i nin (%69.2), ilk ayda ki USG kontrolünde en az bir tip düzelme görülürken, Grup 2 içindeki 8 kalçanın ise, 5'inde (%62.7) en az bir tip düzelme olduğu görüldü. Çalışmamıza dahil edilen 20 kız hastanın, 21 kalçası (%80) sadece pavlik bandajıyla tamamen düzelirken, 6 erkek hastanın ise 2 kalçasının (%25) Pavlik bandajıyla tamamen düzeldiği görüldü. Pavlik bandajıyla tedavi edilen hastalar ortalama 3,6 yıl ( 1 yıl-10 yıl ) izlendi Sonuç olarak, özellikle yaşamın ilk 4 ayında tanı konulan ve Graf Tip III ve Graf Tip IV kalçaları bulunan kız çocuklarında, Pavlik bandajı tedavisinin ilk ayında yapılan ultrasonografik kontrolünde Graf tipinde en az bir tip düzelme oluyorsa, Pavlik bandajının uzun süre kullanımıyla kalçaların redükte ve stabil olacağına inanıyoruz. Yine bu çalışmamızın sonucunda, Graf Tip III ve Graf Tip IV kalçaları bulunan erkek çocuklarının, kız çocuklarına göre Pavlik bandajı tedavisine daha dirençli olduğu kanaatindeyiz. Anahtar Kelimeler: Pavlik bandajı, Graf Tip III, Graf Tip IV
The purpose of this study is to investigate the effectiveness of Pavlik harness treatment in patients with Graf type III and IV hips who were diagnosted by hip USG. Between 1997 and 2004, total 26 patients with 36 hips were evaluated. Six of 26 patients were boys and the rest were girls. Control ultrasonography was performed at 4-6 weeks after the initiation of the treatment. İf hips were improved at least one Graf type at this sonographic control, Pavlik harness treatment was contınued until they became Graf type I. The youngest of the cases was 2 days, the oldest was 6,5 mounths old. The patients were divided into 2 Groups. The patients who had diagnosed with in 4 months of age were included in Groups 1 and diagnosed after 4 months of age were included in Groups 2. Twenty six hips (%76.4) were in Group 1 and 8 hips (%23.6) were Group 2. Eighteen hips (%69.2) of Group 1 were improved at least one Graf type at first sonographic control. Five hips (%62.7 ) of Group 2 were improved at least one Graf type at first sonographic control. Twenty one hips (%80) of 20 girls and 2 hips (%25) of 6 boys of our study were complietly reduced with only Pavlik harness. The average follow up time was 3.6 years (1-10 years). In conclusion of our study, the Graf Type III or IV hips of children, especially girls, who were diagnosed within 4 months of age can be effectively reduced and stabilized with long term Pavlik harness treatment if the hips were improved at least on Graf type on their first month sonographic control. Also, we assume that the boys with Graf Type III or IV hips are more resistant to Pavlik harness treatment in comparison of the girls. Key Words: Pavlik harness, Graf Type III, Graf Type IV
The purpose of this study is to investigate the effectiveness of Pavlik harness treatment in patients with Graf type III and IV hips who were diagnosted by hip USG. Between 1997 and 2004, total 26 patients with 36 hips were evaluated. Six of 26 patients were boys and the rest were girls. Control ultrasonography was performed at 4-6 weeks after the initiation of the treatment. İf hips were improved at least one Graf type at this sonographic control, Pavlik harness treatment was contınued until they became Graf type I. The youngest of the cases was 2 days, the oldest was 6,5 mounths old. The patients were divided into 2 Groups. The patients who had diagnosed with in 4 months of age were included in Groups 1 and diagnosed after 4 months of age were included in Groups 2. Twenty six hips (%76.4) were in Group 1 and 8 hips (%23.6) were Group 2. Eighteen hips (%69.2) of Group 1 were improved at least one Graf type at first sonographic control. Five hips (%62.7 ) of Group 2 were improved at least one Graf type at first sonographic control. Twenty one hips (%80) of 20 girls and 2 hips (%25) of 6 boys of our study were complietly reduced with only Pavlik harness. The average follow up time was 3.6 years (1-10 years). In conclusion of our study, the Graf Type III or IV hips of children, especially girls, who were diagnosed within 4 months of age can be effectively reduced and stabilized with long term Pavlik harness treatment if the hips were improved at least on Graf type on their first month sonographic control. Also, we assume that the boys with Graf Type III or IV hips are more resistant to Pavlik harness treatment in comparison of the girls. Key Words: Pavlik harness, Graf Type III, Graf Type IV
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Pavlik bandajı, Graf Tip III, Graf Tip IV, Pavlik harness, Graf Type III, Graf Type IV
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Şimşek, S. S. (2007). Disloke kalçalarda pavlik bandajı kullanımının tedavideki etkinliği. (Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi) Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Cerrahi Tıp Bilimleri Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Konya.
