Sivil toplum kuruluşları ve kamu diplomasisi: Endonezya Muhammediye Vakfı'nın Malezya, Mısır ve Türkiye faaliyetleri örneği
Yükleniyor...
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Sivil Toplum Kuruluşları (STK) son dönemlerde gerek yerel veya küresel seviyede önemli role sahip olmaktadır. STK’ların belirli bir toplum veya çıkarların temsil etme kabiliyeti, geniş bağlantıları ve belirli politikaların üzerinde lobicilik ve etkileşim gücüne sahip olduğu sayesinde bir devletin politika oluşturma sürecinde ayrılmaz bir gücü olarak bilinmektedir. İç politikadan dış politikaya kadar birçok alanda oluşturulmuş politikalarda, STK’ların rolü son derece önemli olduğu ifade edilmektedir. Sivil Toplum Kuruluşları, dış politikada özellikle kamu diplomasisi konusunda, önemli ve etkin rolü oynamaktadır. Zira STK’ların sahip olduğu müstakil, bağımsız karakteri ve geniş şebekeleri hatta devlet aktöründen topluma daha iyi yaklaşılabildiğinden dolayı, bir devletin kamu diplomasisi daha etkili ve objektif bir şekilde yürütülmektedir. Dahası, kamu diplomasisi alanında faaliyet gösteren STK’lar, doğrudan veya dolaylı şekilde STK’ların bulunduğu ülkelerin adını taşımaktadır. Dolayısıyla, günümüzdeki devletler kamu diplomasisi yürüttüğü zaman, STK’lar herhangi kamu diplomasisi faaliyetlerine dahil olmakta veya ortaklık kurmaktadır. STK’ların kamu diplomasisi alanında oynadığı rolün gerçek örneklerinden birisi, Endonezya-merkezli Muhammediye Vakfı’nın uluslararasılaşma politikalar üzerinde oynadığı ve oynamakta olduğu rollerdir. Muhammediye Vakfı, Endonezya’nın dışında yürüttüğü aktif faaliyetler ve bazı ülkelerdeki kurduğu özel şubeler ile kamu diplomasisi alanında aktif bir aktör olarak değerlendirilmektedir. Ayrıca, Muhammediye Vakfı’nın Endonezya’daki nadir STK’lardan olması nedeniyle, Endonezya dışındaki her türlü yürüttüğü faaliyet aynı zamanda da Endonezya devleti namına da taşımaktadır.Dolayısıyla, bu çalışmada, Muhammediye Vakfı’nın üç farklı ülkedeki (Mısır, Malezya ve Türkiye) yürüttüğü kamu diplomasisi alanları ve faaliyetlerinden bahsedilmeye çalışılmıştır. Aynı zamanda, kamu diplomasisi alanlar ve faaliyetlerinden ortaya çıkan dersleri, avantajları, dezavantajları ve önemli öneriler de açıklanmıştır. Bu çalışmada, Muhammediye Vakfı’nın üç farklı ülkede (Malezya, Mısır ve Türkiye) yürüttüğü kamu diplomasisi temel faaliyet alanları; eğitim, kültür, dini ve sosyal yardımı yaklaşımları benimsemesini ifade edilmektedir. Aynı zamanda da, Muhammediye Vakfı’nın ilgili ülkelerdeki yürüttüğü kamu diplomasisi, kendi değerleri ile uyumlu şekilde yürütüldüğünden dolayı verimli ve olumlu şekilde sonuçlanmaktadır. Öbür tarafta, Muhammediye Vakfı’nın elde ettiği olumlu sonuçlarına rağmen birkaç alanda örneğin; yabancı uyruklu üye alımı, faaliyetler yönetişimi ve bağlantı geliştirme gibi eksiklikler bulunmakta olup, gereken düzeltmeleri yapılmalıdır.
Non-Governmental Organizations (NGOs) have important roles and responsibilities at local and global levels. NGOs have become an unseparated power in a state’s policy making process due to its capabilities to represent certain groups of community or interests, having a wide network, and affecting several government policies through action of lobbying and influencing. Recently, the roles and responsibilities of NGOs in terms of policy making could be said as powerful and important from domestic policies to foreign policies. Because of their independent characteristics, wide range of networks, and capable of performing better approaches than the governmental actors, NGOs would perform public diplomacy as effective and objective and government actors. They could represent their country of origin whether directly or indirectly at international levels. Certain public diplomacy activities performed by the state take NGOs as partner institutions in their public diplomacy activities. Muhammadiya Foundation, as an NGO founded in Indonesia, has also a number of activities involved within the scope of public diplomacy activities. The Foundation, through their active role and establishment of several special branches outside of Indonesia could be considered as an active actor in public diplomacy. Therefore, they have the capacity and potential of a flag carrying civil institution outside of Indonesia across mainly Islamic countries. This thesis discusses and explains Muhammadia Foundation’s public diplomacy policies and the cases of diplomacy in three countries, namely Egypt, Malaysia, and Turkiye. Through examining the structures and activities of the Foundation this research aims to evaluate NGOs as ‘soft powers’ of their respective countries. The thesis finds that public diplomacy activities performed by Muhammadiyah Foundation in Malaysia, Egypt, and Türkiye adopts approaches from its fundamental work fields such as education, culture, religion, and social service. At the same time, the public diplomacy performed by Muhammadiya in three countries register success stemming from its adherence to the primary values of Muhammadiya Foundation. The research finds that Muhammadiyah Foundations is expected to deal with certain discrepancies such as recruitment of foreigners as a member of Muhammadiya Foundation, management or governance of activities and development of networks.
Non-Governmental Organizations (NGOs) have important roles and responsibilities at local and global levels. NGOs have become an unseparated power in a state’s policy making process due to its capabilities to represent certain groups of community or interests, having a wide network, and affecting several government policies through action of lobbying and influencing. Recently, the roles and responsibilities of NGOs in terms of policy making could be said as powerful and important from domestic policies to foreign policies. Because of their independent characteristics, wide range of networks, and capable of performing better approaches than the governmental actors, NGOs would perform public diplomacy as effective and objective and government actors. They could represent their country of origin whether directly or indirectly at international levels. Certain public diplomacy activities performed by the state take NGOs as partner institutions in their public diplomacy activities. Muhammadiya Foundation, as an NGO founded in Indonesia, has also a number of activities involved within the scope of public diplomacy activities. The Foundation, through their active role and establishment of several special branches outside of Indonesia could be considered as an active actor in public diplomacy. Therefore, they have the capacity and potential of a flag carrying civil institution outside of Indonesia across mainly Islamic countries. This thesis discusses and explains Muhammadia Foundation’s public diplomacy policies and the cases of diplomacy in three countries, namely Egypt, Malaysia, and Turkiye. Through examining the structures and activities of the Foundation this research aims to evaluate NGOs as ‘soft powers’ of their respective countries. The thesis finds that public diplomacy activities performed by Muhammadiyah Foundation in Malaysia, Egypt, and Türkiye adopts approaches from its fundamental work fields such as education, culture, religion, and social service. At the same time, the public diplomacy performed by Muhammadiya in three countries register success stemming from its adherence to the primary values of Muhammadiya Foundation. The research finds that Muhammadiyah Foundations is expected to deal with certain discrepancies such as recruitment of foreigners as a member of Muhammadiya Foundation, management or governance of activities and development of networks.
Açıklama
Doktora Tezi
Anahtar Kelimeler
Kamu Diplomasisi, Malezya, Mısır, Muhammediye Vakfı, STK’lar, Türkiye, Public Diplomacy, Malaysia, Egypt, Muhammadiya Foundation, NGO’s
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Saleh, A. I. (2024). Sivil toplum kuruluşları ve kamu diplomasisi: Endonezya Muhammediye Vakfı'nın Malezya, Mısır ve Türkiye faaliyetleri örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Konya.
