Aliyyu’l Kârî’nin Fıkh-ı Ekber şerhinde tartışmalı bazı konularda delil olarak kullandığı rivayetlerin tahric ve değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Hicrî 11. Asrın önemli hadis âlimlerinden Aliyyu’l-Kârî, hadis bilim dalında olduğu gibi
diğer ilim dallarında da önemli çalışmalar yapmıştır. Ebû Hanîfe’nin Fıkh-ı Ekber isimli
akaidle ilgili eserine yazdığı şerh de bu önemli çalışmalarındandır. Bir hadis âliminin
akaidle ilgili yazmış olduğu şerhte delil olarak kullandığı rivayetlerin sıhhat açısından
değerlendirilmesi önemli bir husustur. Bu çalışmada güncelliğini kaybetmeyen kabir
azabı, havz, sırat gibi konularda Aliyyu’l-Kârî’nin delil olarak kullandığı 20 rivayetin tahric
ve değerlendirilmesi yapılmıştır. Bunlardan 9 rivayetin sahih, 2 rivayetin hasen, 7
rivayetin zayıf, 1 rivayetin kaynaklarda yer almadığı, 1 rivayetin ise aslının olmadığı
sonucuna ulaşılmıştır.
Aliyyu'l-kârî, one of the most important hadith scholars of the Hijri 11th century, has made important studies in other branches of science as well as in the field of hadith scholarship. The commentary written by Abu Hanifa on the work of Fıkh-ı Ekber named akaid is also one of these important works. The curiosity of evaluating the narrations of a hadith as evidence in the annotation that it is written about ak'a'da in terms of health is a miracle. In this study, 20 narrations which Aliyyu'l-kâri used as evidence in the case of the grave punishment, havz, and secret, which do not lose their actual value, were reported and evaluated. Of these narratives, 9 narratives are authentic, 2 narratives are damaged, 7 narratives are weak, 1 narration is not included in the sources, and 1 narrative is not the original.
ألف عل - المتوفى في القرن الحادي عشر- مؤلفات كثيرة في العلوم المختلفة. فإنه أّلف في علمي القاري الحديث. ومن هؤالء الكتب شر ح الفقه األكبر المتعلق بالعقيدة الذي كتبه اإلمام ابو حنيفة تقييم الروايات المستدلة من جهة الصحة او الحسن أو الضعف او الوضع مسألة مهمة. في هذه الدراسة بحثنا عن صحة المرويات المذكورة التي استخدمها علي القاري كدليل في مسألة عذاب القبر و الحوض و الصراط ونتيجة بحثنا أن من هؤالء الروايات 2 صحيحة و 2 حسن و2 ضعيفة و2غير موجودة في المصادر و2 ال اصل لها
Aliyyu'l-kârî, one of the most important hadith scholars of the Hijri 11th century, has made important studies in other branches of science as well as in the field of hadith scholarship. The commentary written by Abu Hanifa on the work of Fıkh-ı Ekber named akaid is also one of these important works. The curiosity of evaluating the narrations of a hadith as evidence in the annotation that it is written about ak'a'da in terms of health is a miracle. In this study, 20 narrations which Aliyyu'l-kâri used as evidence in the case of the grave punishment, havz, and secret, which do not lose their actual value, were reported and evaluated. Of these narratives, 9 narratives are authentic, 2 narratives are damaged, 7 narratives are weak, 1 narration is not included in the sources, and 1 narrative is not the original.
ألف عل - المتوفى في القرن الحادي عشر- مؤلفات كثيرة في العلوم المختلفة. فإنه أّلف في علمي القاري الحديث. ومن هؤالء الكتب شر ح الفقه األكبر المتعلق بالعقيدة الذي كتبه اإلمام ابو حنيفة تقييم الروايات المستدلة من جهة الصحة او الحسن أو الضعف او الوضع مسألة مهمة. في هذه الدراسة بحثنا عن صحة المرويات المذكورة التي استخدمها علي القاري كدليل في مسألة عذاب القبر و الحوض و الصراط ونتيجة بحثنا أن من هؤالء الروايات 2 صحيحة و 2 حسن و2 ضعيفة و2غير موجودة في المصادر و2 ال اصل لها
Açıklama
Makale
Anahtar Kelimeler
Hadis, Aliyyu’l-kârî, Akâid, Rivayet, Hadith, Aliyyu’l-kârî, Aqaid, Narration, الحديث, علي القاري, العقيدة, الرواية
Kaynak
Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
44
Sayı
44
Künye
Büyükkaynak, S. (2017). Aliyyu’l Kârî’nin Fıkh-ı Ekber şerhinde tartışmalı bazı konularda delil olarak kullandığı rivayetlerin tahric ve değerlendirilmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 44, 44, 193-217.