12 haftalık izokinetik direnç egzersizinin prediyabetli kadın bireyler üzerindeki etkilerinin araştırılması
Tarih
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
Özet
İzokinetik direnç egzersizi (İDE) farklı açısal hızlarda dinamometre kullanılarak uygulanabilen etkili ve güvenilir bir egzersiz yöntemidir. Egzersiz dünyada hızla artan diyabet hasta popülasyonunu gelişimini engellemek ve azaltmak için etkili bir reçete olarak kullanılmaktadır. Önlenemeyen prediyabetin ilerleyen zaman içinde her açıdan yüksek maliyetli tip 2 diyabet hastalığına dönüşmesi üzücü bir durumdur. Direnç temelli İDE eğitiminin prediyabetli bireyler üzerinde nasıl etkiler oluşturduğu bilinmemektedir. Etkili bir şekilde uygulanan izokinetik egzersizlerin prediyabet tanısı almış bireyler üzerinde diyabet gelişimini nasıl etkileyeceği hakkında bilgi mevcut değildir. Bundan dolayı yürütmüş olduğumuz tez kapsamında 18-45 yaş aralığındaki prediyabetli kadın bireylerin İDE eğitimi sonucunda; glikoz metabolizma parametreleri, vücut kompozisyonu, serum kan parametreleri, kas kuvveti ve anaerobik güç parametreleri, denge fonksiyonları ve damar sağlığı göstergelerindeki değişimleri açıklamayı hedefledik. Prediyabetli kadın bireyler (n=15) üzerinde 12 hafta boyunca haftada 3 gün olacak şekilde ilerleyici olarak izokinetik egzersiz uygulandı. Toplamda 36 seansı maksimum performansla gerçekleştiren prediyabetli bireylerin sonuçları başlangıç ölçümleri ile karşılaştırıldı. Çalışmamıza endokrinoloji ve metabolizma uzman hekimi tarafından prediyabet tanısı almış kadın bireyler katıldı. Endokrinolog tarafından istenilen kan tahlilleri İDE başlangıcında ve sonunda olacak şekilde hastane ortamında alındı. Vücut yağ ve kas kompozisyonu biyoelektrik empedans analiz yöntemi kullanılarak yapıldı. Kas kuvvet testi izokinetik dinamometre ile 60°/s ve 180°/s açısal hızlarda ölçüldü. Bireylerin anaerobik güç ve performansları Wingate bisiklet ergometre ile değerlendirildi. Denge fonksiyonları izokinetik denge ölçüm sistemi kullanılarak test edildi. Endotel fonksiyonları (FMD) ve damar yapıları (KİMK) yüksek çözünürlüklü ultrasonografi yöntemi ile değerlendirildi. İstatistiksel analiz için tek yönlü repeated measurement varyans analizi ve Friedman testi kullanıldı. Sonuçlar ortalama±standart hata olarak verilmiş olup p<0,05 seviyesinde istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Uygulanan İDE eğitimi bireylerin bel, karın, kalça, sağ ve sol uyluk çevresinde azalma sağladı. Ek olarak vücut kitle indeksi (VKİ) ve yağ yüzdesi azalırken alt ekstremite kas kütlesi ve yağsız küte değerleri arttı. İzokinetik egzersiz prediyabetlilerin açlık kan glikozu (AKG) ve HbA1c değerlerini sağlıklı bireylerin seviyesine indirdi. Bunun yanında C-peptit ve HOMA-IR skorunu düşürdü. Kan analizindeki hemoglobin ve potasyum (K+) değerlerini artırmanın yanında ALT ve yağ profili parametrelerinde aşağıya doğru bir kırılma sağladı. Her iki alt ekstremite ana kas gruplarında kas kuvvetini her iki açısal hızda artırdı. Egzersiz bireylerde anaereobik güç ve performansı geliştirdi. Vücut kompozisyonu ve kas kuvvetindeki artış denge fonksiyonlarında iyileşmeye sebep olarak bireylerin postürlerini düzenledi. İzokinetik egzersiz FMD değerlerinde artış sağlayarak endotel fonksiyonlarını iyileştirdi. KİMK değerinde azalma sağlayarak damar sağlığını olumlu yönde etkiledi. Çalışma sonuçlarımız İDE eğitiminin prediyabeti önleyip glikoz metabolizmasında iyileşme sağlayabileceğini göstermektedir. İzokinetik egzersiz vücut yağlanmasını azaltıp kas kuvvet ve kalitesini artırarak vücut sağlığına katkı sağlayabilir. Doku oksijenlenmesine, endotel fonksiyonlarına ve enzimler üzerine muhtemel olumlu etkiler ortaya çıkarabilir. Tüm bunlar İDE eğitiminin prediyabetli bireylerde etkili sonuçlar ortaya çıkarmak için kullanılabileceğini göstermektedir.
Isokinetic resistance exercise (IRE) is an effective and reliable exercise method that can be applied using a dynamometer at different angular velocities. Exercise is used as an effective prescription to prevent and reduce the development of the rapidly increasing diabetes patient population in the world. It is a sad situation that unpreventable prediabetes can turn into type 2 diabetes, which is costly in every respect, over time. It is unknown how resistance-based IRE training affects individuals with prediabetes. There is no information available on how effectively applied isokinetic exercises will affect the development of diabetes in individuals diagnosed with prediabetes. Therefore, within the scope of our thesis, we aimed to explain the changes in glucose metabolism parameters, body composition, serum blood parameters, muscle strength and anaerobic power parameters, balance functions and vascular health indicators as a result of the IRE training of prediabetic women aged between 18-45. Progressive isokinetic exercise was applied to prediabetic women (n=15) 3 days a week for 12 weeks. The results of prediabetic individuals who performed a total of 36 sessions with maximum performance were compared with the initial measurements. Women individuals diagnosed with prediabetes by an endocrinology and metabolism specialist participated in our study. Blood tests requested by the endocrinologist were taken in the hospital environment at the beginning and end of the IRE. Body fat and muscle composition were determined using bioelectrical impedance analysis. Muscle strength test was measured with an isokinetic dynamometer at 60°/s and 180°/s angular velocities. Anaerobic power and performance of individuals were evaluated with a Wingate bicycle ergometer. Balance functions were tested using the isokinetic balance measurement system. Endothelial functions (FMD) and vascular structures (CIMT) were evaluated by high-resolution ultrasonography. One-way repeated measures analysis of variance and Friedman test were used for statistical analysis. The results were given as mean±standard error and were considered statistically significant at p<0.05. The applied IRE training provided a reduction in the waist, abdomen, hip, right and left thigh circumferences of the individuals. Additionally, body mass index (BMI) and fat percentage decreased, while lower extremity muscle mass and lean mass values increased. Isokinetic exercise reduced fasting blood glucose (FBG) and HbA1c values of prediabetics to the levels of healthy individuals. In addition, it reduced C-peptide and HOMA-IR scores. In addition to increasing the hemoglobin and potassium (K+) values in the blood analysis, it provided a downward break in the ALT and fat profile parameters. Both lower extremity major muscle groups increased muscle strength at both angular velocities. Exercise improved anaerobic power and performance in individuals. The increase in body composition and muscle strength led to improved balance functions and improved posture. Isokinetic exercise improved endothelial functions by increasing FMD values. It positively affected vascular health by reducing CIMT values. Our study results show that IRE training can prevent prediabetes and improve glucose metabolism. Isokinetic exercise can contribute to body health by reducing body fat and increasing muscle strength and quality. It may have possible positive effects on tissue oxygenation, endothelial functions and enzymes. All these show that IRE training can be used to produce effective results in individuals with prediabetes.