Hafif-orta şiddette kalp yetmezliği olgularında spironolaktonun sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi
dc.contributor.advisor | Özdemir, Kurtuluş | |
dc.contributor.author | Kayrak, Mehmet | |
dc.date.accessioned | 2020-11-17T13:20:52Z | |
dc.date.available | 2020-11-17T13:20:52Z | |
dc.date.issued | 2005 | en_US |
dc.date.submitted | 2005 | |
dc.department | NEÜ, Meram Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, Kardiyoloji Anabilim Dalı | en_US |
dc.description.abstract | Şiddetli kalp yetmezliğinde (KY) etkinliğini kanıtlanmış olan spironolaktonun; hafıf-orta şiddette KY olgularında sol ventrikül (SV) fonksiyonları üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla bu çalışmayı planladık. MATERYAL-METOD: Ejeksiyon fraksiyonu (EF) % 35-50 ve fonksiyonel kapasitesi NYIIA sınıf I-II olan 60 hasta çalışmaya alındı. Hastalar 2 gruba randomize edildi. Birinci grup standart KY tedavisi alırken ikinci gruba standart tedaviye ilave olarak spironolakton 25mg/gün verildi. Hastaların tedavi öncesi ve tedavinin 4. ayında ekokardiyografi kayıtları alındı. EF, doku Dopler yöntemi ile sistolik miyokardiyal hızlar (Sm), erken diyastolik hızlar (Em), ve miyokard performans indeksi hesaplandı. Renkli M- mod yöntemi ile akım ilerleme hızları (Vp) ve konvansiyonel pulse wave dopler ile mitral annulus diyastolik erken akım hızı (E) kaydedildi. E/Em ve E/Vp oranlan hesaplandı. Tedavi öncesi ve tedavinin 4. ayındaki ekokardiyografık değerler karşılaştırldı. İstatiksel değerlendirmede grup içi değişimler için student-t testi, gruplar arası değişim içinse uni variyet covaryans analiz ile kullanıldı. BULGULAR: iler iki gruptada bazal demografik değerler, ekokardiyografık parametreler arteriyel kan basıncı ile aldıkları p-bloker ve ACE inhibitörü dozları benzerdi. EF spironolakton almayanlarda %40'dan %43'e yükselirken alanlarda %39'dan %44'e yükseldi. Spironolakton alanlardaki EF'deki artış almayanlarla kıyaslandığında anlamlıydı (P=0.02). Doku Doppler Sm değerleri incelendiği zaman spironolakton alanlarda interventriküler septum ortalama Sm 6.2cm/sn'den 6.9cm/sn'ye, lateral duvar ortalama Sm 7.4cm/sn'den 9.0cm/sn'ye, anteriyor duvar Sm 6.0cm/sn'den 7.1cm/sn'ye ve SV ortalama Sm değeri ise 6.6cm/sn'den 7.6cm/sn'ye yükseldi. Bu artışlar her bir duvar için anlamlıydı (pO.001). Spironolakton almayanlarda ise hiç bir duvarın Sm değişimi anlamlılığa ulaşmadı. Doku Doppler yöntemi ile elde edilen MPİ'de spironolakton almayanlarda anlamlı fark izlenmezken spironolakton alanlarda 0.75 'den 0.69'a geriledi (P=0.03). Spironolakton almayanlarda E/Em anlamlı değişiklik göstermezken (8.9-9.5 p=0.4) spironolakton alanlarda anlamlı olarak (1 1.3'den 10.0'a) azaldı (p=0.05). Gruplar ise arası değişim istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı. E/Vp spironolakton almayanlarda önemli bir değişim göstermezken spironolakton alanlarda 1.9'dan 1.3 'e geriledi (P=0.000). Gruplar arası değişim ise istatistiksel anlamlılığa yakındı (P=0.09). 58SONUÇ; Standart tadaviye eklenen spirotıolakton EF, doku Doppler Sın, MP! ve mitral E/Em ve Vp parametrelerinde sağladığı düzelmeler halîf-orta şiddette K.Y olgularında etkin bir tedavi yöntemi olabileceğini düşündünncktedir. | en_US |
dc.description.abstract | The effects of spironlactone on left ventricular fnnction in patients with mild- nıoderate heart faîlnre PURPOSE: We've planned thîs study to ovaluate the eff'ect of spironolactone, an agent that is proven to be effective on severe hcart failure (HF), on left ventricular (LV) tunctions in patients with mild-moderate heart failure, MATERIAL-METHODS: The study included 60 patients (mean age 58 years, 83% male) with mild-moderate left ventricular (LV) systolic dysfunction, as defined ejection fraction (EF) between 35-50% and NYHA class I-IL Patienls were randomized into hvo groups. Standart HF treatment was gîven to the first group (n=30) whereas additional spironolactone of 25 mg/day to standart HF treatment wa.s gîven to second group (n=30). Echocardiographic data were taken both in the pre-treatment period and 4 months after the treatment. Ejection fraction (EF) by Simpson's method, peak systolic (Sm) and early peak diastolîc mitral annulus velocîty (Em) by tissue Doppler imaging, and flow propagation velocity (Vp) by eolor M-mode technique were recordcd. The ratios of the peak velocity of early mitral inflow to early mitral annular velocity (E/Em) and the velocity of propagation (E/Vp) were calculated. Myocardial performance index (MPI). defined as the sum of isovolumetric contraction and relasation dııration divided by ejection time were calculated by tissue Doppler techniques and coventional pulsed wave Doppler. Pre-treatment and after 4th months* of treatment echocardiographic values vvere compared. For slatistical evaluation, student t-test and univariate covariance analysis techniques were used for respectively in a group and between groups changes. RESULTS: Basal demographic values, echocardiographic parameters, arlerial blood pressures, B-blocker and ACE inhibitor doses were similar for eaeh groups, LV EF values raised from 40% to 43% in non-spirinolacton group, whereas it increased freni 39% to 44% in patients spironolactone group, The increase in EF values in spironolactone group were signifıcant when compared to non-spironolactone group (P=0.02). in ca.se of tissue Doppler Sm values, the interventricular septum mean Sm value increased from 6.2 cm/s to 6,9 cm/s, lateral wall mean Sm from 7.4 em/s to 9.0 cm/s, anterior wall Sın from 6.0 cm/s to 7,1 cın/s and LV mean Sm from 6.6 cm/s to 7.6 cm/s in spironolactone group. These increments were statistically meaningfull for each wall (pO.OOI). in the non- spironolactone group, nane of the Sm value ehanges of the walls vvere signîficant. MPI values by tissue Doppler method decreased ironi 0.75 to 0.69 in spironolacton group 60(p=0.03), whereas no dîfference was observed in non-spironolaclone group. MPI by coııventional pulsed wave Doppler did not change either groups. B/Em values did not show any signifîcant dîfference in non-spironolactone group, but it decresed significantly from 11.3 to 10.0 in spironolactone group (p=0.05). Intergroup changes did not reach statistical significance. E/Vp did not show any signifîcant change in non-spironolactone group, vvhereas ît decreased from l.9 to l.3 in spironolactone group. Intergroup changes vvasn't statistîcaliy signifîcant (p=0.09). CONCLUSION: Addition of spironolactone to standart treatment make us think that it may be an efîective treatment modality mild-modemte HF cases by correction of EF. tissue Doppler 8m, MPI, mitral E/Em and E/Vp parameters. | en_US |
dc.identifier.citation | Kayrak, M. (2005). Hafif-orta şiddette kalp yetmezliği olgularında spironolaktonun sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi. (Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi) Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Kardiyoloji Anabilim Dalı, Konya. | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12452/5510 | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.subject | kalp yetmezliği | en_US |
dc.subject | heart failure | en_US |
dc.subject | spironolaktonun | en_US |
dc.subject | spironolactone | en_US |
dc.title | Hafif-orta şiddette kalp yetmezliği olgularında spironolaktonun sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi | en_US |
dc.title.alternative | The effects of spironolactone on left ventricular function in mild-moderate heart failure | en_US |
dc.type | Specialist Thesis | en_US |