Necmettin Erbakan Üniversitesi hastanesinde son 5 yılda tedavi gören pulmoner emboli vakalarının retrospektif incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Venöz tromboemboli (VTE) alt kümesi olan pulmoner (PE), dünya çapında morbidite ve mortalitenin başlıca önlenebilir nedenidir. VTE insidansının yılda 1.000 kişi başına 1 olduğu tahmin edilmektedir ve DVT bu olayların yaklaşık üçte ikisini oluşturmaktadır. DVT'nin ölümcül bir komplikasyonu olan pulmoner emboli (PE), vakaların üçte birinde görülür ve mortaliteye birincil katkıda bulunur. Antikoagülasyon, PE'ye ilerlemeyi ve trombozun tekrarlanmasını önlemek amacıyla DVT tedavisinin temel dayanağıdır. Antikoagüle edilmemiş DVT hastalarında 30 günlük mortalite oranı %3'ü aşmaktadır ve bu mortalite riski PE gelişen hastalarda 10 kat artmaktadır. Direk oral antikoagülanların (DOAC'lar) ortaya çıkması, bu yeni ajanların PE tedavisi için daha geleneksel vitamin K-antagonistleri (VKA) ile karşılaştırılması ihtiyacını doğurmuştur. Son zamanlarda yapılan bazı klinik çalışmalar bu soruyu ele almıştır ve iki ilaç sınıfı arasında benzer bir güvenlik ve etkinlik profili göstermiştir. Daha fazla terapötik seçenekle, klinisyenler artık PE'nin tıbbi yönetimine, hastalığa ve hastaya özgü hususları göz önüne alarak tedavi seçeneklerini geliştirmektedir Bu çalışmamızda Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi hastanesinde 1 ocak 2014 ile 31 aralık 2019 tarihleri arasında Avrupa Solunum Derneği Türkiye Solunum Araştırmaları Derneği ve Türk Toraks Derneği tanımlamaları kullanılarak bilgisayarlı tomografi ,ventilasyon perfüzyon sintigrafileri laboratuvar testleri ve fizik muayene ile pe tanısı konulan 18 yaş üstü bireyleri geriye dönük olarak inceledik. Tüm olguların yaş cinsiyet antikoagulan kullanım süresi ventilasyon perfüzyon sintigrafileri bilgisayarlı tomografileri ve mortaliteleri incelendi. Hastaların kullandığı ajan (warfarin ve faktör x 'a inhibitörleri) ile kanama riskleri araştırıldı. Çalışmamız kapsamında 2720 hasta incelendi mükerrer kayıtlar ve yanlış teşhis konulan 1942 hasta çalışmadan çıkarıldı 778 hastaya pulmoner emboli teşhisi doğrulandı. Direk oral antikoagulan veya warfarin kullanan 450 hasta çalışmaya dahil edildi.Hastaların anamnez ve fizik muayene notları endoskopik girişim sonuçları değerlendirildi E reçete kayıtlarından ve anamnez notlarından hangi ilaçları kullandığı tespit edildi. Kanama riskleri arasındaki DOAC ve warfarin tedavisi arasında belirgin bir farklılığa rastlanılmamış güvenlik profilleri de benzer şekilde bulunmuştur. Çalışmamız literatür bilgilerini desteklemektedir. Çalışmamız da warfarin kullanan 90 hastada kanama meydana gelmiş olup bu oran yüzde %25 dolayındadır DOAC kullanan 18 hastada kanama meydana gelmiş olup bu Oran %13 tür (odds ratio :5) (güvenlik aralığı: %95 (0.93-26.79) p=0.075 tir. Fisher's Exact test sonucuna göre istatistiksel bir anlamlı farklılık yoktur. Yine de bu durum klinik olarak warfarin kullanımında daha çok hemorajik olaylara sebep olabileceği göz ardı edilmemelidir.
Deep vein thrombosis (DVT), a subset of pulmoner embolism (PE), is a major preventable cause of morbidity and mortality worldwide. The incidence of VTE is estimated to be 1 per 1,000 people annually (1,2), with DVT accounting for approximately two-thirds of these events (3). Pulmonary embolism (PE), a dreaded complication of DVT, occurs in up to one-third of cases and is the primary contributor to mortality (4). (5,6). Anticoagulation is the mainstay of therapy for DVT, with the goal of preventing progression to PE and recurrence of thrombosis. The 30-day mortality rate exceeds 3% in patients with DVT who are not anticoagulated, and this mortality risk increases 10-fold in patients who develop PE (7). The advent of direct oral anticoagulants (DOACs) has generated a need to compare these newer agents with the more conventional vitamin K-antagonists (VKAs) for the treatment of PE. Several recent clinical trials have addressed this question and demonstrated a similar safety and efficacy profile between the two drug classes. With more therapeutic options, clinicians are now better able to incorporate disease- and patient-specific considerations into the medical management of pulmoner embolism (PE). in this study, we retrospectively analyzed individuals over 18 years of age who were diagnosed with petography and physical examination by using computed tomography and ventilation perfusion scintigraphy using Turkish Thoracic Society and European Respiratory Society Respiratory Research Association of Turkey guides at the Necmettin Erbekan University Meram Medical School Hospital between January 1, 2014 and December 31, 2019. age, sex, anticoagulant use, ventilation perfusion scintigraphy, computed tomography and mortality of all cases were examined. Anamnesis and physical examination notes of the patients were evaluated. Endoscopic intervention results were evaluated. No significant difference was found between doac and warfarin treatment between bleeding risks, and safety profiles were similarly found. Within the scope of our study, 2720 patients were examined and 1942 patients with duplicate records and misdiagnosis were excluded from the study. The diagnosis of pulmonary embolism was confirmed in 778 patients. 450 patients using direct anticoagulants or warfarin were included in the study. No significant difference was found. Our study supports the literature.In our study, bleeding occurred in 90 patients using coumadin.this rate is around 25%. Bleeding occurred in 18 patients using doac. The ratio is 13% (odds ratio: 5) (safety range: 95% (0.93 -26.79) p = 0.075). but there is no statistical significance according to Fisher's Exact test result. However, it should not be overlooked that this situation may cause more hemorrhagic events in coumadin use clinically
Deep vein thrombosis (DVT), a subset of pulmoner embolism (PE), is a major preventable cause of morbidity and mortality worldwide. The incidence of VTE is estimated to be 1 per 1,000 people annually (1,2), with DVT accounting for approximately two-thirds of these events (3). Pulmonary embolism (PE), a dreaded complication of DVT, occurs in up to one-third of cases and is the primary contributor to mortality (4). (5,6). Anticoagulation is the mainstay of therapy for DVT, with the goal of preventing progression to PE and recurrence of thrombosis. The 30-day mortality rate exceeds 3% in patients with DVT who are not anticoagulated, and this mortality risk increases 10-fold in patients who develop PE (7). The advent of direct oral anticoagulants (DOACs) has generated a need to compare these newer agents with the more conventional vitamin K-antagonists (VKAs) for the treatment of PE. Several recent clinical trials have addressed this question and demonstrated a similar safety and efficacy profile between the two drug classes. With more therapeutic options, clinicians are now better able to incorporate disease- and patient-specific considerations into the medical management of pulmoner embolism (PE). in this study, we retrospectively analyzed individuals over 18 years of age who were diagnosed with petography and physical examination by using computed tomography and ventilation perfusion scintigraphy using Turkish Thoracic Society and European Respiratory Society Respiratory Research Association of Turkey guides at the Necmettin Erbekan University Meram Medical School Hospital between January 1, 2014 and December 31, 2019. age, sex, anticoagulant use, ventilation perfusion scintigraphy, computed tomography and mortality of all cases were examined. Anamnesis and physical examination notes of the patients were evaluated. Endoscopic intervention results were evaluated. No significant difference was found between doac and warfarin treatment between bleeding risks, and safety profiles were similarly found. Within the scope of our study, 2720 patients were examined and 1942 patients with duplicate records and misdiagnosis were excluded from the study. The diagnosis of pulmonary embolism was confirmed in 778 patients. 450 patients using direct anticoagulants or warfarin were included in the study. No significant difference was found. Our study supports the literature.In our study, bleeding occurred in 90 patients using coumadin.this rate is around 25%. Bleeding occurred in 18 patients using doac. The ratio is 13% (odds ratio: 5) (safety range: 95% (0.93 -26.79) p = 0.075). but there is no statistical significance according to Fisher's Exact test result. However, it should not be overlooked that this situation may cause more hemorrhagic events in coumadin use clinically
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Pulmoner emboli, Retrospektif inceleme, Venöz tromboemboli, Morbidite, Mortalite
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Altunyaprak, F. (2020). Necmettin Erbakan Üniversitesi hastanesinde son 5 yılda tedavi gören pulmoner emboli vakalarının retrospektif incelenmesi. (Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi) Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Konya.
