Travmatize dişlere uygulanan farklı splint türlerinin oluşturduğu streslerin sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Çocuklarda travmatik dental yaralanmalar çok sık görülen ve psikososyal problemlere neden olabilen, çürükten sonraki en önemli ağız diş sağlığı sorunudur. Dişlerdeki travmatik yaralanmalar, uygun bir tedavi yapılmadığında hasta için ciddi problemlere neden olabilmektedir. Diş ve çevre dokularının maruz kaldığı travmalar sonucunda izlenecek tedavinin hedefi dişi kabul edilebilir fonksiyonuna ve görünümüne kavuşturmaktır. Travma sonucu dişin konumunda bir değişiklik olduysa normal fonksiyon, dişin alveoldeki yerine yerleştirilmesini takiben splint uygulaması sayesinde sabitlenmesi ve çevre dokuların iyileşmesine izin verilmesiyle sağlanır. Travmaya uğramış dişlerin sabitlenmesi yaralanma tedavisinde ve periodontal dokuların iyileşmesinde en önemli basamaktır. Diş hekimliğinde kullanılan splintleme işlemi dişin belirli bir süre sabit pozisyonda kalmasını sağlayan bir uygulamadır. Çalışmamızda BT görüntüsünden faydalanılarak biri kontrol grubu olmak üzere beş farklı model oluşturulmuştur. Kontrol grubundaki dişler splintlenmemiş sağlıklı dişler olarak, diğer gruplar ise farklı splint materyallerinin kullanıldığı çalışma grupları olarak simüle edilmiştir. Hazırlanan modellerde çiğneme kuvvetini taklit etmek için, dişler üzerine yaklaşık 1-4 mm2 alanı kapsayacak şekilde, dikey 150 N ve 45º açı ile 150 N değerinde kuvvet uygulanması programlanmış ve bu kuvvetlerin dişlerde ve çevre dokularda oluşturduğu stres birikimleri ve dağılımları incelenmiştir. Sonlu elemanlar stres analizi yöntemi kullanılarak yapılan bu çalışmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde; hem sağlıklı diş modelinde hem de çalışma modellerinde horizontal ve oblik yönlü kuvvetler altında en yüksek Von Mises stres değerlerinin kuvvetlerin uygulandığı noktalarda oluştuğu tespit edilmiştir. Pulpa dokusunda oluşan stresler incelendiğinde ise tüm analizlerde, modellerin tümü sağlam diş modelinde ölçülen stres değerleri ile benzer sonuçlar göstermiştir. Bu sonuçlar literatürde pulpal irritasyon riski açısından kritik olarak bildirilen değerlerden uzaktır. Çalışma modellerinde horizontal ve oblik yönlü kuvvetler altında splint materyallerinde oluşan en yüksek Von Mises stres değerinin kompozit splint grubunda olduğu, kompozit splint grubu hariç tüm gruplarda splintin yapıştırıldığı alanlarda gerilmelerin homojen olarak dağıldığı görülmüştür. Kompozit splint grubunda ise gerilmeler splint üzerinde dişlerin ara yüzlerine bakan kısımlarında yoğunlaşmaktadır. Rijitlik açısından en olumsuz özellik gösteren splintin kompozit splint olduğu, fizyolojik diş hareketlerine en çok imkan tanıyan splintin ise TTS olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar başlangıç hipotezi olarak kabul edilen kompozit splint uygulanan modellerde oluşacak stres değerlerinin daha yüksek olduğunu ve iyileşme için gerekli olan fizyolojik mobiliteye izin vermediğini doğrulamıştır.
Traumatic dental injuries in children are the most common oral dental health problem after caries, which can cause psychosocial problems. Traumatic injuries in the teeth can cause serious problems for the patient if proper treatment is not given. The goal of the treatment to be followed as a result of traumas exposed to the teeth and surrounding tissues is to give the female its acceptable function and appearance. If there is a change in the position of the tooth as a result of trauma, the normal function is achieved by fixing the tooth in its alveole, fixing it by splinting and allowing the surrounding tissues to heal. Fixing traumatized teeth is the most important step in injury treatment and healing of periodontal tissues. The splinting process used in dentistry is an application that allows the tooth to remain in a fixed position for a certain period of time. In our study, five different models were created, one of which was the control group, by using the CT image. The teeth in the control group were simulated as unsplinted healthy teeth, while the other groups were simulated as study groups using different splinting materials. In order to mimic the chewing force in the prepared models, the application of a force of 150 N with a vertical angle of 150 N and 45º at an angle of about 1 to 4 mm2 was programmed, and the stress accumulations and distributions of these forces on the teeth and surrounding tissues were examined. Considering the findings obtained in this study using finite element stress analysis method; It was found that the highest Von Mises stress values occurred under the horizontal and oblique forces both in the healthy tooth model and in the study models at the points where the forces were applied. When the stresses occurring in the pulp tissue were examined, all of the models showed similar results with the stress values measured in the intact tooth model. These results are far from the values reported critically in terms of the risk of pulpal irritation in the literature. In study models, it was observed that the highest Von Mises stress value formed in splint materials under horizontal and oblique forces was in the composite splint group, and in all groups except the composite splint group, the stresses were homogeneously distributed in the areas where the splint was adhered. In the composite splint group, stresses are concentrated on the splint in the parts of the teeth facing the interfaces. It was determined that the splint, which shows the most negative feature in terms of rigidity, is composite splint, and the splint that provides the most opportunity for physiological dental movements is TTS. The results obtained confirmed that the stress values that will occur in the composite splints applied as the initial hypothesis are higher and do not allow the physiological mobility required for recovery.
Traumatic dental injuries in children are the most common oral dental health problem after caries, which can cause psychosocial problems. Traumatic injuries in the teeth can cause serious problems for the patient if proper treatment is not given. The goal of the treatment to be followed as a result of traumas exposed to the teeth and surrounding tissues is to give the female its acceptable function and appearance. If there is a change in the position of the tooth as a result of trauma, the normal function is achieved by fixing the tooth in its alveole, fixing it by splinting and allowing the surrounding tissues to heal. Fixing traumatized teeth is the most important step in injury treatment and healing of periodontal tissues. The splinting process used in dentistry is an application that allows the tooth to remain in a fixed position for a certain period of time. In our study, five different models were created, one of which was the control group, by using the CT image. The teeth in the control group were simulated as unsplinted healthy teeth, while the other groups were simulated as study groups using different splinting materials. In order to mimic the chewing force in the prepared models, the application of a force of 150 N with a vertical angle of 150 N and 45º at an angle of about 1 to 4 mm2 was programmed, and the stress accumulations and distributions of these forces on the teeth and surrounding tissues were examined. Considering the findings obtained in this study using finite element stress analysis method; It was found that the highest Von Mises stress values occurred under the horizontal and oblique forces both in the healthy tooth model and in the study models at the points where the forces were applied. When the stresses occurring in the pulp tissue were examined, all of the models showed similar results with the stress values measured in the intact tooth model. These results are far from the values reported critically in terms of the risk of pulpal irritation in the literature. In study models, it was observed that the highest Von Mises stress value formed in splint materials under horizontal and oblique forces was in the composite splint group, and in all groups except the composite splint group, the stresses were homogeneously distributed in the areas where the splint was adhered. In the composite splint group, stresses are concentrated on the splint in the parts of the teeth facing the interfaces. It was determined that the splint, which shows the most negative feature in terms of rigidity, is composite splint, and the splint that provides the most opportunity for physiological dental movements is TTS. The results obtained confirmed that the stress values that will occur in the composite splints applied as the initial hypothesis are higher and do not allow the physiological mobility required for recovery.
Açıklama
Doktora Tezi
Anahtar Kelimeler
Travma, Splint Çeşitleri, Sonlu Elemanlar Analizi, Stres Dağılımı, Trauma, Splint Types, Finite Element Analysis, Stress Distribution
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Fidancıoğlu, Y. D. (2020). Travmatize dişlere uygulanan farklı splint türlerinin oluşturduğu streslerin sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Pedodonti Anabilim Dalı, Konya.
