Yazar "Baykan, Mahmut" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 20
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 18-45 Yaş Grubu Kadınlarda, Trichomonas Vaginalis Ve Diğer Mikroorganizmaların Vajinal Akıntı Örneklerinden Mikroskobik Olarak İncelenmesi(2012) Keşli, Recep; Pektaş, Bayram; Özdemir, Mehmet; Günenç, Oğuzhan; Coşkun, Erkan; Baykan, Mahmut; Baysal, BülentAmaç: Trichomonas vaginalis vajinal mukozada nekrotik ülserler ve yüzeysel defektlerle beraber köpüklü, yeşilimsi kötü kokulu akıntı ile karekterize olan trichomoniasise neden olan bir protozoondur. Trichomoniasis insandan insana seksüel temasla taşınır ve hemen hemen dünyanın her tarafında görülür. Bu çalışmanın amacı 18-45 yaş grubu vajinal akıntı şikayeti olan ve 1 Eylül-15 Aralık 2003 tarihleri arasında Konya Sosyal Sigortalar Kurumu Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniği'ne başvuran 70 kadında Trichomonas vaginalis sıklığının belirlenmesidir. Yöntemler: Örnekler bir spekulum ve steril pamuklu eküvyonlu çubuklar yardımı ile vajen posterior forniksinden alındı. Bütün örnekler ışık mikroskobu altında nativ preparat, Gram ve Giemsa boyama metodları ile incelendi. Bulgular: Yetmiş örneğin 6'sı (%9) Trichomonas vaginalis, 9'u (%13) Gardnerella vaginalis biri Mobilincus spp. ve 11'i (%16) Candida spp. pozitif bulundu. Sonuç: Ttrichomoniasis kesin tanısı kültür metodu ile yapılmasına rağmen direkt mikroskobi ile vajinal smear incelemesinin enfeksiyonun tanısında önemli bir role sahip olduğu söylenebilir. Direkt mikroskobik inceleme trichomoniasis tedavisine başlamaya karar vermekte yardımcı olacaktır.Öğe Antibiotic Susceptibility of Group A B-Hemolytic Streptococci Isolated From Tonsillar Swab Samples in 5-15 Years Old Children(Modestum Ltd, 2014) Dogan, Metin; Aydemir, Ozlem; Guner, Sukru Nail; Feyzioglu, Bahadir; Baykan, MahmutTonsillopharyngitis is a common infectious disease in the pediatric age group. Group A Beta Hemolytic Streptococcus ( GAS) is a main infectious agent of pharyngitis. Optimal therapeutic approach in these patients has been a matter of debate to avoid the complications of infection. The aim of this study was to investigate of antibiotic susceptibility for group A B-hemolytic Streptococci which isolated from tonsillar swab samples of 5-15 years old children. 2599 outpatient children who are 5-15 years old and have general infection symptoms like high fever, weakness, chills-shivering and observed hyperemia at tonsils and pharynx were included in the study. Tonsillopharyngeal culture and antimicrobial susceptibility tests were performed. 319 ( 12,3%) GAS isolates was obtained from tonsillopharyngeal cultures of the 2599 patients. Susceptibility to penicillin, vancomycin, linezolid, cefotaxime, erythromycin, chloramphenicol, and clindamycin were 100%, 100%, 100%, 100%, 97,2%, 98,3%, and 94,7% respectively. Resistance to penicillin was not yet observed, penicillin may safely be chosen to treatment of these infections for non-allergic patients to penicillin. It is considered that culture and antibiotic susceptibility testing may be more useful to for the diagnosis and treatment of these patients.Öğe Antibiotic Susceptibility of Group A B-Hemolytic Streptococci Isolated From Tonsillar Swab Samples in 5-15 Years Old Children(Modestum Ltd, 2014) Dogan, Metin; Aydemir, Ozlem; Guner, Sukru Nail; Feyzioglu, Bahadir; Baykan, MahmutTonsillopharyngitis is a common infectious disease in the pediatric age group. Group A Beta Hemolytic Streptococcus ( GAS) is a main infectious agent of pharyngitis. Optimal therapeutic approach in these patients has been a matter of debate to avoid the complications of infection. The aim of this study was to investigate of antibiotic susceptibility for group A B-hemolytic Streptococci which isolated from tonsillar swab samples of 5-15 years old children. 2599 outpatient children who are 5-15 years old and have general infection symptoms like high fever, weakness, chills-shivering and observed hyperemia at tonsils and pharynx were included in the study. Tonsillopharyngeal culture and antimicrobial susceptibility tests were performed. 319 ( 12,3%) GAS isolates was obtained from tonsillopharyngeal cultures of the 2599 patients. Susceptibility to penicillin, vancomycin, linezolid, cefotaxime, erythromycin, chloramphenicol, and clindamycin were 100%, 100%, 100%, 100%, 97,2%, 98,3%, and 94,7% respectively. Resistance to penicillin was not yet observed, penicillin may safely be chosen to treatment of these infections for non-allergic patients to penicillin. It is considered that culture and antibiotic susceptibility testing may be more useful to for the diagnosis and treatment of these patients.Öğe Çeşitli Klinik Örneklerden İzole Edilen Acınetobacter Türlerinin Kolistin, Tigesiklin ve Diğer Antibiyotiklere Karşı Direnç Profillerinin Araştırılması(2014) Doğan, Metin; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutAcinetobacter türleri antibiyotiklere karşı direnç geliştirebilmeleri ve hastane ortamında uzun süre canlı kalabilmeleri nedeniyle önemli nozo- komiyal patojenler arasında yer almaktadırlar. Bu çalışmada, hastanemiz kliniklerinde yatan hastaların çeşitli klinik örneklerinden izole edilen Acinetobacter spp. izolatlarının çeşitli antimikrobiyal ilaçlara karşı direnç seyirleri araştırılmıştır. Haziran 2011-Aralık 2013 tarihleri arasında; 540 (% 36.1) bronşiyal lavaj sıvısı, 290 (% 19.3) kan, 174 (% 11.6) yara yeri, 156 (% 10.4) trakeal aspirat, 109 (% 7.3) boğaz, 81 (% 5.4) idrar, 52 (% 3.5) balgam ve 96 (% 6.4) diğer örnekler (kateter ucu, torasentez sıvısı, beyin omurilik sıvısı, plevra sıvısı, periton sıvısı) olmak üzere çeşitli klinik örneklerden izole edilen toplam 1,498 Acinetobacter izolatı çalışmaya alınmıştır. Örneklerin 992si (% 66.2) yoğun bakım ünitelerinden, 506sı (% 33.8) çeşitli kliniklerden gönderilmiş olup poliklinik hastalarına ait örnek içermemektedir. Klinik izolatların tanımlanması ve antibiyotik duyarlılıkları konvansiyonel yöntemler ve otomatize sistem (VITEK 2, BioMerieux, Fransa) ile yapılmıştır. İzolatların 1,462si (% 97.6) Acinetobacter baumannii, yedisi (% 0.5) Acinetobacter lwoff ii, ikisi (% 0.1) Acinetobacter haemolyticus, 27si (% 1.8) Acinetobacter spp. olarak tanımlanmıştır. İzolatların direnç seyirlerine bakıldığında; tüm antibiyotiklerde yıllar içinde direnç artışı gözlenirken, amikasin (% 67.5) ve gentamisin (% 68.6) direncinde azalma eğilimi gözlenmiş, sef tazidim direncinde ise oransal bir değişiklik olmamıştır. Tüm yıl- larda en düşük direnç kolistin (% 1.4) ve tigesiklin (% 6.9) için gözlenmiş olup, en etkisiz olanlar ise sef tazidim (% 93.4), piperasilin-tazobaktam (% 93.2), siprof loksasin (% 93.2), meropenem (% 91.6), ampisilin-sulbaktam (% 91.4), imipenem (% 91.3), sef epim (% 91.1) ve levof loksasindir (% 90.9). Amikasin (% 67.5) ve gentamisin (% 68.6) için nispeten daha düşük direnç oranlarına rastlanılmıştır. Bu çalışmada, karbapenemler dahil tüm beta-laktam grubu antibiyotiklere ve kinolon grubu antibiyotiklere karşı yüksek düzeyde direnç olduğu; önemli bir tedavi seçeneği olan karbapenemlere direnç artışının devam ettiği; en etkili antimikrobik tedavinin sırasıyla kolistin ve tigesiklin olmasının yanısıra, amikasin ve gentamisine nispeten daha düşük direnç oranları gözlenmesi nedeniyle bu antimikrobiyallerin de ampirik tedavide yer alabileceği kanaatine varılmıştır.Öğe Çocukların idrar örneklerinden izole edilen bakteriler ve antibiyotik duyarlılıkları(2013) Doğan, Metin; Aydemir, Özlem; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutBu çalışmada 0-16 yaş grubu çocuklarda idrar örneklerinden izole edilen bakterilerin tanımlanması ve antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Temmuz 2008- Ekim 2012 yılları arasında hastanemize başvuran ve idrar yolu infeksiyonu olabileceği düşünülen, 2,983 hastanın idrar örnekleri, kültür ve antibiyogramlarının değerlendirilmesi amacıyla çalışmaya alınmıştır. Tüm idrar örnekleri kanlı agar ve eozin metilen mavisi (EMB) agara ekilmiştir. Üreme olan bakterilerin tanımlaması konvansiyonel yöntemlerle yapılmıştır. Antibiyotik duyarlılıkları disk difüzyon yöntemi ile test edilmiştir. Toplam 2,983 idrar örneğinin 337’sinde (% 11.3) üreme gözlenmiştir. En sık izole edilen bakteri Escherichia coli (% 64.4) olmuştur. Bunu sırası ile Enterococcus spp. (% 15.7), Proteus spp. (% 7.1), Klebsiella spp. (% 5.3), Enterobacter spp. (% 5.9) ve koagülaz negatif stafilokok (KNS) (% 1.5) takip etmiştir. E.coli, Proteus spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp. suşlarının tümü amikasin, gentamisin ve imipeneme karşı duyarlı iken, ampisilin (% 69.5) ve trimetoprim/sülfametoksazole (% 79.6) duyarlılığın en düşük olduğu gözlenmiştir. Enterococcus spp. suşlarının (n:53) tümü linezolid ve vankomisine duyarlı bulunmuş, direnç oranları nitrofurantoine % 7.6, penisiline % 17, eritromisine % 28.3 olarak saptanmıştır. Hastanemizin hasta populasyonunda, antibiyotik duyarlılık oranları diğer çalışmalara göre yüksek olmasına rağmen, dar spektrumlu antibiyotik seçimi ve direnç gelişimini engellemek açısından kültür ve antibiyogram yapılmasının yararlı olabileceği unutulmamalıdır.Öğe Comparison of the performance of TK system with LJ and MGIT methods in the diagnosis of tuberculosis(E-Century Publishing Corp, 2014) Feyzioglu, Bahadir; Dogan, Metin; Sanli, Ozlem O.; Ozdemir, Mehmet; Baykan, MahmutTuberculosis is a common infectious disease caused by various strains of mycobacteria, usually Mycobacterium tuberculosis (TB). Various liquid or solid media are used for the diagnosis of tuberculosis. TK Rapid Mycobacterial Culture System has been developed recently. In our study, we aimed to compare TK Rapid Mycobacterial Culture System with LJ and MGIT systems in the diagnosis of tuberculosis. 200 clinical specimens (152 sputum, 41 Bronchoalveolar lavage fluid (BAL), 4 gastric aspirations, 2 urine and 1 wound) obtained from 192 patients from different clinics were included for the diagnosis of TB. All specimens were decontaminated by using the same-common procedure in all the methods. The obtained sediment was used for inoculation for the BACTEC MGIT 960, TK and LJ. Additionally, smears were prepared from the residual suspension for Ehrlich-Ziehl-Neelsen (EZN) staining for microscopic examination. Contamination was observed in 23 sputum and 4 BAL samples. Contamination rates for TK, LJ, and BACTEC MGIT 960 systems were determined as 3 (1.5%), 13 (6.5%), and 18 (9%) respectively. Mycobacterium tuberculosis growth was determined as 15 (7.5%), 14 (7%) and 13 (6.5%) by TK culture system, MGIT and LJ, respectively. In our study, the total mean detection times of Mycobacterium tuberculosis by the LJ, TK, and MGIT method were 20.1, 17.1, and 8.3 days, respectively. TK system showed a dramatically lower contamination rate than the others. There was no difference in growth rates for each of the three methods. We concluded that the TK culture system is disadvantageous in terms of turnaround time.Öğe Detection of influenza viruses from patients in university hospital(Elsevier Science Bv, 2016) Gulcen, Begum Saran; Feyzioglu, Bahadir; Ozdemir, Mehmet; Baykan, Mahmut[Abstract Not Availabe]Öğe Determination of Resistance Mutation in Chronic Hepatitis B Patients Using Antiviral Drugs at Our Hospital(2017) Feyzioğlu, Bahadır; Özdemir, Mehmet; Baykan, Mahmut; Saran, Begüm; Tüzüner, UğurObjective: In this study, it is aimed to determine the mutations responsible for drug resistance in patients with chronic hepatitis B virus (HBV) infection received/receiving antiviral treatment at our hospital and to examine the patients in terms of the treatment applied and their HBV-DNA levels. Materials and Methods: One hundred and thirty-one samples taken from patients diagnosed with chronic hepatitis B infection between January 2010 and January 2015 at Necmettin Erbakan University Meram Faculty of Medicine Hospital were studied with reverse hybridization principle-based INNO-LiPA HBV DR v2 method and the results were evaluated retrospectively. Results: Mutation was determined in 12 samples (9.1%). While tyrosine, methionine, aspartate, aspartate (YMDD) pattern change causing lamuvidine resistance was determined in 10 samples, 7 of them were observed to be M204I tyrosine, isoleucine, aspartate, aspartate (YIDD) and 4 were M204V tyrosine, valine, aspartate, aspartate (YVDD). Multiple mutations were determined in six samples (M204VM204IL180I, YVDDL180MV/G173L, YIDDL180M, YIDDL80V in one each and YIDDL80I, YVDDL180M in two each) and single mutation was determined in 3 samples (YIDD in two samples and N236T and L80V in one each). Control HBV-DNA levels were evaluated in patients with resistance gene after 6-12 months and a decrease in DNA level was observed in 11 of 12 patients. Conclusion: Since a limited number of mutations can be examined via LiPA method, it is concluded that different mutation patterns causing drug resistance cannot be determined and it will be beneficial to use an additional method such as sequencing that enables to determine these genes. Additionally, as a result of treatment failure due to drug resistance, if the treatment will be continued with a novel drug that is not used before, it is considered that the possibility of the presence of mutations causing a resistance against this antiviral should not be neglected.Öğe Investigating seropositivitiy of Rubella IgG among women of childbearing age in Konya province(2016) Saran Gülcen, Begüm; Tüzüner, Uğur; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutAmaç: Rubella virüsü gebe kadınlarda intrauterin enfeksiyonlara neden olup fetüste teratojenik etki yapan bir virüstür. Gebelik öncesinde veya gebelikte tarama sırasında Rubella virüsüne karşı duyarlılığın saptanması ile istenmeyen fetal veya perinatal seyir önlenebilir. Bu çalışmada, Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi'ne başvuran doğurganlık çağındaki kadınlarda rubella seropozitifliğinin yaş gruplarına göre dağılımı retrospektif olarak incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: 1 Ocak 2013-31 Aralık 2015 tarihleri arasında çeşitli kliniklere başvuran 2151 kadının rubella IgG antikor düzeyleri enzyme-linked fluorescent assay (ELFA) yöntemi ile yaş gruplarına ayrılıp incelenmiştir. Bulgular: Araştırmaya dahil edilen kadınların 567'si (%26.3) 18-25 yaş, 1143'ü (%53.6) 26-35 yaş, 441'i (%20.5) 36-45 yaş grubunda yer aldı. 18-25, 26-35 ve 36-45 yaş grubundaki kadınlarda rubella IgG pozitiflik sayısı ve oranı sırasıyla 551 (%97.1), 1075 (%94.0) ve 394 (%89.4) olarak tespit edilmiştir. İncelenen toplam 2151 örneğin 2020'sinde (%93.9) rubella IgG antikor pozitifliği saptanmıştır. Gebe polikliniğinden gönderilen 1259 örneğin 1169'unda (%92.8) Rubella IgG pozitifliği görülmüştür. Sonuç: Çalışmamızda Konya'da doğurganlık çağındaki kadınlarda rubella seroprevalansının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Gebelik öncesi seropozitiflik oranının artırılarak doğurganlık çağındaki kadınlarda rubella virüsüne karşı bağışıklığın sağlanması, konjenital rubella enfeksiyonunu önlemede etkili olacaktır. Bölgemizde bağışıklık oranlarının yüksek çıkması sevindirici olup ciddi konjenital enfeksiyon riskine karşı gebelik öncesinde seronegatif kadınların tespit edilerek aşılanması gereklidir.Öğe Investigation of Parvovirus B19 IgM and IgG Positivity Rates in Pediatric Hematology Patients(Georg Thieme Verlag Kg, 2018) Gorkem, Aysun; Ugur, Ayse Ruveyda; Ozdemir, Mehmet; Feyzioglu, Bahadir; Baykan, MahmutHuman parvovirus B19 is a frequent etiologic agent causing erythema infectiosum in children. It has recently been suggested that parvovirus B19 may be latent after infection and cause reactive infections especially in immunosuppressed patients with hematological problems. In this study, we aimed to investigate the parvovirus B19 immunoglobulin M (IgM) and immunoglobulin G (IgG) seropositivity rates of patients evaluated in a pediatric hematology clinic. We retrospectively screened the laboratory results of parvovirus B19 IgM and IgG antibody assays of children less than 18 years, who consulted pediatric in-and-outpatient clinics between 2013 and 2016. Parvovirus B19 IgM and IgG antibodies were investigated in serum samples by using enzymelinked immunosorbent assay method in the Medical Microbiology Laboratory. Parvovirus B19 IgM antibodies were detected in 109 of 602 patients attending pediatric hematology clinics (18.1%). Parvovirus B19 IgG antibody was detected in 244 of 952 patients attending pediatric hematology clinics (25.6%). Parvovirus B19 IgM and IgG positivity in samples from pediatric in-and-outpatient clinics other than pediatric hematology were 2.8% and 35.7%, respectively. Parvovirus IgM and IgG positivity in serum samples sent from the pediatric hematology clinic and outpatients was statistically significant compared with those sent from pediatric clinics other than pediatric hematology (p = 0.0001 and p = 0.0008, respectively). The higher detection rate of serum parvovirus B19 IgM positivity in patients under the follow-up of pediatric hematology clinics suggests that immune suppression-related viral reinfection or persistence may occur in these patients.Öğe INVESTIGATION OF PARVOVIRUS B19 SEROPREVALENCE IN VARIOUS AGE GROUPS IN CENTRAL ANATOLIA REGION, TURKEY(Ankara Microbiology Soc, 2010) Dagi, Hatice Turk; Ozdemir, Mehmet; Baykan, Mahmut; Baysal, BulentHuman parvovirus B19 is a small, non-enveloped, icosahedral symmetric, single-stranded DNA virus that can cause a number of diseases, notably erythema infectiosum in children and aplastic crisis in patients with chronic hemolytic disorders. There have been limited data on the epidemiological pattern of parvovirus B19 infection in Turkey. The objective of this study was to investigate the seroprevalence of parvovirus B19 in Konya province (Central Anatolia), Turkey. Parvovirus B19 IgG antibodies were investigated by a commercial ELISA kit (RIDASCREEN, R-Biopharm AG, Germany) in 631 adults (age range: 18-> 60 years) and 542 children (age range: 0-17 years). The overall prevalence of parvovirus B19 IgG antibodies was 28.9%. The rate of parvovirus B19 IgG positivity was 20.7% (112/542) in the 0-17 years age group and was 36% (227/631) in the adult population. No significant difference in seropositivity rates were detected in terms of sex in children and adult group (p>0.05 in both groups). The rates of parvovirus B19 IgG seropositivity were 15.8% in 0-4 years age group, 16% in 5-9 years, 24.2% in 10-14 years, 40.9% in 15-19 years, 34.7% in 20-29 years, 35.5% in 30-39 years, 32.2% in 40-49 years, 37.5% in 50-59 years and 53.8% in > 60 years age group. The seropositivity rates in 0-4 and 5-9 years age groups were lower than the other age groups and the difference was statistically significant (p < 0.05). To determine the prevalence of parvovirus B19 in different age groups in different geographical areas is necessary since this will provide important information about the epidemiology of such infections.Öğe Listeria monocytogenesin etken olduğu bir menenjit ve bakteriyemi olgusu(2014) Doğan, Metin; Esenkaya Taşbent, Fatma; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutListeria monocytogenes genelde zoonotik inf eksiyon etkenidir. Yaşlı ve bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda önemli bir patojen olup, sağlıklı kişilerde çok nadir görülmektedir. Foliküler lenf oma ve kronik böbrek yetmezliği tanısı ile takip edilen 61 yaşındaki kadın hasta bilinç değişikliği ve ateş nedeniyle hastaneye yatırılmıştır. Hastanın fizik muayenesinde meninjiyal irritasyon bulguları saptanmıştır. Yapılan lomber ponksiyonda, beyin omurilik sıvısının (BOS) bulanık olduğu gözlenmiştir. BOS yaymasında, polimorfonükleer lökosit hakimiyeti olan bol lökosit görülmüş, mikroorganizma görülmemiştir. Hastanın hastaneye yatışından dört gün sonra kan ve BOS kültürlerinin her ikisinde de katalaz pozitif , oksidaz negatif, kokobasil görünümünde gram pozitif bakteri üremesi olmuştur. İzolatlar konvansiyonel yöntemlerle ve otomatize sistem ile L.monocytogenes olarak tanımlanmış ve disk difüzyon metodu ile yapılan duyarlılık çalışmasında, çalışılan tüm antibiyotiklere duyarlı oldukları gözlenmiştir. Ampirik olarak başlanan meropenem tedavisi, bakterinin duyarlı olduğu ampisilin ile değiştirilmiştir. Tekrarlanan kültürlerde üreme olmayan hasta şifa ile taburcu edilmiştir. L.monocytogenesin, özellikle immün sistemi baskılanmış hastalarda menenjit ve bakteriyemi etkeni olabileceğinin akılda tutulması gerekliliğinin vurgulanması amacıyla bu olgu sunulmuştur.Öğe Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Kan Donörlerinde HCV, HIV ve HBV Seroprevalansı(2017) Tüzüner, Uğur; Özdemir, Mehmet; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutAmaç Çoğu viral olmak üzere çeşitli enfeksiyon etkenlerinin alıcıya bulaşması kan transfüzyonlarının en sık karşılaşılan komplikasyonudur. Bu etkenler asemptomatik, akut, kronik ve latent enfeksiyonlara neden olabilirler. Transfüzyon için güvenli kan hazırlığı, ayrıntılı donör sorgulaması ve tarama testleri ile yapılmaktadır. Ülkemizde kan ve kan ürünleri yasası gereği donörlerde bakılması zorunlu olan standart parametreler Anti-HCV, Anti-HIV 1/2, HBsAg ve VDRL/RPR'dir. Biz de çalışmamızda bu parametrelerle, Konya ilindeki HCV, HIV ve HBV prevalansını saptamayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2013-Nisan 2016 tarihleri arasında hastanemize kan vermek için başvuran toplam 79.099 donörün test sonuçlarını retrospektif olarak taradık.Bulgular:Tarananların %8,12'sinin (6.428) kadın, %91,88'inin (72.671) erkek olduğunu gördük. Donörlerin 646 (%0,82) tanesinde Anti-HCV pozitifliği, 45 (%0,06) tanesinde Anti-HIV 1/2 reaktifliği ve 2.225 (%2,81) tanesinde ise HBsAg pozitifliği saptadık. Sonuç:Çalışmamız sonucunda bölgemizde; Anti-HIV 1/2 reaktiflik oranlarının yıllar içinde değiştiğini, Anti-HCV ve HBsAg pozitiflik oranlarının yapılan diğer çalışmaların, en yüksek ve en düşük seropozitiflik oranları aralığında olduğunu görmekteyiz.Öğe On yıllık dönemde S.aureus suşlarının antibiyotik direnç durumundaki değişim(2014) Doğan, Metin; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutAmaç: S.aureusun neden olduğu infeksiyonlarda metisiline direncin araştırılması tedavinin yönlendirilmesinde yardımcı kriterdir. Bu çalışmada, laboratuvarımızda soyutladığımız S.aureus suşlarının yıllara göre metisiline ve diğer antibiyotiklere direnç oranlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Ocak 2001 Aralık 2002 tarihleri ile Ocak 2011 Aralık 2012 tarihleri arasında Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilen, yatan hastalardan alınmış çeşitli klinik örneklerden soyutlanan S.aureus suşlarının yıllara göre metisilin ve diğer antibiyotiklere direnç oranları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmada 2001-2002 yıllarında 1160 S.aureus izolatı değerlendirilirken, 2011-2012 yıllarında 924 S.aureus izolatı değerlendirilmiştir. 2001-2002 yıllarında %49.1 oranında metisilin rezistansı gözlenirken, 2011-2012 yıllarında %37.3 oranında metisilin rezistansı gözlemlenmiştir. 2001-2002 yıllarında vankomisin ve teikoplanine karşı direnç gözlenmezken, 2011-2012 yıllarında 6 (%1.7) izolatta direnç gözlenmiştir. 2011-2012 yıllarına linezolid, mupirosin ve tigesikline karşı direnç belirlenmemiştir. Sonuç: S.aureusa bağlı infeksiyonların tedavisinde antibiyotik kullanımı ve hastane infeksiyonlarının kontrolü yönünden hastanelerin kendi direnç profillerini belli aralıklarla gözden geçirmelerinin uygun olacağı kanaatine varılmıştır.Öğe Otoimmün hastalıklarda antinötrofil sitoplazmik antikorların araştırılması(2012) Özdemir, Mehmet; Feyzioğlu, Bahadır; Gündem, Nadire Seval; Baykan, Mahmut; Baysal, BülentAmaç: Antinötrofil sitoplazmik antikorlar, monositlerin lizozomları ve nötrofillerin sitoplazmik granüllerinde bulunan antijenlere karşı oluşan otoantikorlardır. Özellikle Wegener granulomatozis olmak üzere pek çok sistemik vaskülitte tanı değeri olan değerli bir prognostik belirteçtir. Çalışmada 2009 yılında otoimmün hastalık ön tanısı alan hastaların ANCA test sonuçlarının retrospektif olarak irdelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmada hastanemizde 2009 yılında otoimmün hastalık ön tanısıyla Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilen 1040 hastanın serum örneklerinde antinötrofil sitoplazmik antikorlar indirekt immunfloresans yöntemi ile incelenmiş, hedef antijenleri ve nötrofillerde oluşturdukları paternlere göre sitoplazmik (cANCA) veya perinükleer (pANCA) varlığı kalitatif olarak belirlenmiştir. Bulgular: Toplam 1040 hastanın 44’ünde (% 4,2) antinötrofil sitoplazmik antikorlar pozitif olarak bulunmuştur. Bunlar içinde 34’ü (% 3,2) pANCA, 10’u (% 1,0) cANCA’dır. Bu 44 hastanın 10’u (% 22,7) kronik akciğer hastalığı, 5’i (% 11,3) bağ dokusu hastalığı, 5’i (% 11,3) artrit, 5’i (% 11,3) sistemik hastalıklar, 4’ü (% 9,09) romatoid artrit, 4’ü (% 9,09) vaskülit, 4’ü (% 9,09) iridosiklit, 2’si (% 4,5) sistemik lupus eritematosus (SLE), 2’si (% 4,5) mikroskopik polianjitis, 2’si (% 4,5) ülseratif kolit, 1’i (% 2,2) lokalize skleroderma tanısı almıştır. Sonuç: ANCA pozitifliğinin özellikle vaskülitler başta olmak üzere otoimmün hastalıklarda tanı açısından önemli bir yeri vardır. ANCA tayini klinik tanıya yardımcı olarak araştırılması gereken önemli bir otoantikordur. Elde ettiğimiz veriler, hastanemizde ANCA testlerinin maliyet etkin kullanım politikalarının gözden geçirilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır.Öğe Rapid Dissemination of Multidrug Resistant Providencia Stuartii- A University Hospital Based Study(Allied Acad, 2014) Feyzioglu, Bahadir; Gueldemir, Dilek; Karagoz, Alper; Erayman, Ibrahim; Demircili, Mehmet Emin; Baykan, MahmutProvidencia stuartii infections are not common. There are a few reports of declared outbreaks or spreads. In our study, nosocomial dissemination by extended-spectrum beta-lactamase (ESBL) producing Providencia stuartii in a variety of clinics was investigated in a short period. Nine multidrug-resistant Providencia stuartii clinical isolates were collected between October and November in 2011. Nine isolates were obtained from six patients who had been hospitalized in a variety of clinics at a university hospital in Turkey. The clonal relationship among nine isolates was determined by pulsed-field gel electrophoresis. All isolates were ESBL positive and resistant to quinolones, and we determined amikacin resistance to three strains. There were two antibiotypes, and a second PFGE profile was not observed in different types. The outbreak was due to the dissemination of one epidemic multiresistant clone of Providencia stuartii. We considered that it had been a common dissemination from a single source and the first isolate which was collected from the first patient was epidemic clone. The respiratory tract colonization of the first patient was considered to be the possible route of transmission. The resistance to amikacin occurred during treatment with aminoglycoside. It was noteworthy.Öğe Screening blood donors by nucleic acid amplification technology in Turkey(E-Century Publishing Corp, 2017) Ozdemir, Mehmet; Tuzuner, Ugur; Feyzioglu, Bahadir; Baykan, Mahmut; Baysal, BulentVolunteer blood donors are screened for hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV), and human immunodeficiency virus (HIV) infection by various immunoassay methods in Turkey. The risk of enzyme immunoassay (EIA) negative and positive nucleic acid amplification technology (NAT) samples is not clearly understood yet. The purpose of this study is to screen for such donors in Turkey by a commercially available multiplex NAT test. All donors were screened by EIA and then NAT was performed on pools of six blood sera. When NAT reactive pools were determined they resolved to test the single donation samples. Single donor positive NAT sera were discriminated by polymerase chain reaction (PCR)-based diagnostic assay (COBAS AmpliScreen, Roche, USA). Incompatible sample results with EIA and NAT were searched with additional serologic and confirmatory tests. A total of 3000 donors were screened and detected seronegative, 9 HBV NAT cases (0.3%) and 1 HCV (0.03%) and 1 HIV NAT case (0.03%) were detected positively. Follow-up these donors were showed that the HCV yield case was a window period and all HBV NAT yield cases were occult carriers. The use of NAT will detect occult HBV and reduce window period in HCV. The yield rate, especially in occult HBV, was higher than that in non-endemic countries like Europian countries. Therefore, for routine donor screening by NAT will be provided safer blood transfusion in Turkey cost-effectively.Öğe The seroprevalence of HBV, HCV and HIV in blood donors(Elsevier Science Bv, 2016) Tuzuner, Ugur; Ozdemir, Mehmet; Feyzioglu, Bahadir; Baykan, Mahmut[Abstract Not Availabe]Öğe Seroprevalence of hepatitis B in children in Konya region of Turkey(Elsevier Science Bv, 2016) Tasbent, Fatma Esenkaya; Ozdemir, Mehmet; Feyzioglu, Bahadir; Baykan, Mahmut[Abstract Not Availabe]Öğe Seven-year Genotype Distribution Among Hepatitis C Patients in a City in the Central Anatolia Region of Turkey(2018) Tüzüner, Uğur; Saran Gülcen, Begüm; Özdemir, Mehmet; Feyzioğlu, Bahadır; Baykan, MahmutObjectives: Hepatitis C virus (HCV) is an important viral agent ofhepatitis, cirrhosis and hepatocellular carcinoma. In our study, weaimed to determine the HCV genotype distribution among patientswith HCV who presented to our hospital in a city in the CentralAnatolia Region of Turkey.Materials and Methods: Results of 480 patients who were positivefor HCV RNA and whose serum samples were sent to our laboratoryfrom various inpatient and outpatient clinics of the hospital with apre-diagnosis of hepatitis C between January 2010 and May 2017were retrospectively screened. In HCV genotype determination,a commercially available kit (Ampliquality HCV-TS, AB Analitica,Italy) based on Reverse Line Blot was used in accordance with themanufacturer’s recommendations. Genotype distributions wereanalyzed by years and by age. The first and only one test results ofthe same patients were evaluated.Results: Of the patients whose genotyping was made, 260 were female and 220 were male. It was found that396 of 480 patients were with genotype 1b, 17-genotype 1a, 15 - genotype 3a, 14 - genotype 1, 9 - genotype 4, 8 - genotype 2, 6 - genotype2b, 5 - genotype 1a/1b, 4 - genotype 2a/2c, 3 - genotype 4a, 1 - genotype 3, 1 - genotype 5a and 1 patient was with genotype 6.Conclusion: In chronic HCV patients admitted to our hospital,genotype 1b, which had the highest prevalence in our country, wasdetected with a rate of 82.6%. In addition, the presence of raregenotypes 5a and 6 in our country has been shown.
