Yazar "Gürbilek, Mehmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The effect of erythropoietin application on erythrocyte Na,K- ATPase activities in patients with diabetic polyneuropathy(2013) Akbulut, Seval; Gürbilek, Mehmet; Kıyıcı, Aysel; Aköz, Mehmet; Altıntepe, Lütfullah; Karakuşçu, Aynur; Topcu, CemileAmaç: Bu çalışmada diyabetik polinöropatili hastalarda eritropoietin uygulamasının eritrosit membranı Na,K-ATPaz aktivitesi üzerine etkisini araştırmayı amaçladık.Metot: Çalışma Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji kliniği ve Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Biyokimya bölümünde yapıldı. Bu çalışma eritropoietin tedavisine başlanacak, 11 diyabetik polinöropatili hasta ile sağlıklı 10 kontrol vakası üzerine gerçekleştirildi. Hastalar diyabetik polinöropati tanısı almış, eritropoietin tedavisine yeni başlanacak hastalardan seçilmiştir. Hastalarda eritropoietin 150 U/kg/hafta dozunda kullanıldı. Sağlıklı kontrollerden ve diyabetik hastalardan eritropoietin uygulamasından önce ve bir ay sonra olmak üzere heparinize kan örnekleri alındı. Eritrosit membranları izole edildi ve eritrosit membranı Na,K-ATPaz aktviteleri ölçüldü. Na,K-ATPaz aktivitesi mmolPi.mg.protein-1.10 min-1olarak verildi.Bulgular: Na,K-ATPaz enzim aktivitesi kontrol grubunda ve eritropoietin uygulamasından önce ve sonra sırasıyla 2.910.38 µmolPi.mg.prt-1.10min-1, 1.930.38µmolPi.mg.prt-1.10min-1ve 2.400.63 µmolPi.mg.prt-1.10min-1 olarak bulundu. Na,K-ATPaz enzim aktivitesi uygulama öncesi hasta grubunda kontrol grubu ile karşılaştırıldığında azalmış olarak, uygulama sonrası grupta hastaların bazal seviyeleri ile karşılaştırıldığında artmış olarak bulundu. Çalışmamızda Eritropoietin tedavisinin 30. günündeki eritrosit zarı Na,K-ATPaz enzim aktivitesinin tedavi öncesindeki Na,K-ATPaz enzim aktivitesine gore %24 arttığını gözlemledik.Sonuç: Eritropoietin tedavisinin nöropatiyi iyileştirebildiği ve bu iyileşmenin, belirteç olarak kullanılabilen Na-K ATPaz enzim aktivitesi artışı ile desteklendiği sonucuna varılmıştır.Öğe Effects of chemoradiotherapy on acute-phase protein levels in glioblastoma multiforme and locally advanced non-small cell lung cancer(2018) Deniz, Çiğdem Damla; Gürbilek, Mehmet; Koç, MehmetObjective: Chemoradiotherapy (CRT) is a commonly usedtherapeutic modality. We investigated CRT effects onacute phase reactants (APRs). The aim of this study wasto assess possible changes in APR levels during radiotherapyand to determine the usefulness of APRs as prognosticfactors in patients with non-small cell lung cancer(NSCLC) and glioblastoma multiforme (GBM).Methods: We prospectively evaluated 30 patients and30 healthy controls. Plasma levels of APRs were measured.Post-CRT and pre-CRT levels were compared. Survival ofpatients were also followed up for a period of 3 years.Results: In NSCLC patients, post-CRT albumin, transferrin(Trf), and ceruloplasmin (Cp) levels were significantlylower, and post-CRT ferritin (FER) levels were significantlyhigher, than their pre-CRT levels. In GBM patients, post-CRT Trf and prealbumin (Prealb) levels were significantlyhigher than pre-CRT levels. Pre-CRT C-reactive protein(CRP) and FER levels in NSCLC patients and Cp levels inGBM patients were associated with patient survival.Conclusion: This study suggests that APRs may be usefulfor monitoring response to treatment during CRT in NSCLCand GBM patients. Bearing in mind their accessibility andclinical value, plasma CRP and FER in NSCLC patients andCp in GBM patients can be considered candidate prognosticfactors.Öğe Glukoz, Fruktoz, Nişasta Bazlı Şekerler ile Beslenmiş Ratlarda Na⁺/K⁺ ATPaz (E.C.3.1.6.37) aktivitesi, GLUT ve Adipositokinlerin Araştırılması(2016) Aksoy, Rumeysa; Gürbilek, Mehmet; Çetinkaya, Çiğdem Damla; Topcu, CemileAmaç: Obezite ve diyabet bütün dünyada ciddi bir artış göstermektedir. Fruktoz, glukoz ve nişasta bazlı şeker içeren gıdaların alımı metabolik sendrom için potansiyel bir risk oluşturmaktadır. Yüksek fruktozlu mısır şurubu'nun (HFCS) önemli etkisi obezite ve diyabettir. Biz çalışmamızda; glukoz, fruktoz ve nişasta bazlı şekerlerle beslenen ratlarda, Na/KATPaz aktivitesi ile glukoz transporter (GLUT) 2, resistin, adiponektin ve diğer biyokimyasal belirteçleri araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışma ratlar üzerinde gerçekleştirildi ve 3 grup oluşturuldu. Kontrol grubuna normal diyet (%70 karbonhidrat, %20 protein ve %10 yağ), ikinci gruba yüksek fruktoz içerikli diyet [%70 karbonhidrat (%87 fruktoz ve %13 mısır nişastası), %20 protein ve %10 yağ] ve son gruba yüksek sükroz içerikli diyet [%70 karbonhidrat (%87 sukroz ve %13 mısır nişastası), %20 protein ve %10 yağ] yemi verilerek beslenmeleri sağlandı. Ratlar 8 hafta boyunca beslendi ve bu süreçte kilo takibi yapıldı. Deney sonunda alınan kanlarda HbA1c, Glukoz, Adiponektin, Resistin düzeyleri belirlendi. Karaciğer dokusunda GLUT2 düzeyleri ile Na/K-ATPaz enzim aktivitesi değerlendirildi. Bulgular: Ratlarda hem sükroz hem de HFCS ile beslenme sonucunda anlamlı kilo artışı gözlenmiş (p0.05); HbA1c, Glukoz, Resistin, GLUT2 düzeylerinde kontrol grubuna göre değişme gözlenmezken (p0.05), adiponektinde anlamlı artış olmuştur (p0.001). Fruktozdan zengin beslenme ile karaciğer Na/K-ATPaz aktivitesi değerlerinde anlamlı azalma olmuştur (p0.05). Sonuç: Fruktozla zengin beslenmenin obezite için önemli bir risk faktörü olduğu ve Na/K-ATPaz aktivitesindeki değişimlere aracılık ettiği sonucuna vardık. Adipositlerden salgılanan inflamasyon ve insülin rezistansı ile ilişkili adiponektin iki aylık HFCS ve sükroz ile beslenme sonucunda anlamlı düzeyde artmıştır ancak uzun süreli fruktoz ile beslenmede adipositokinlerin araştırılması yeni tedavi stratejilerinin geliştirilmesini mümkün kılabilecektir.Öğe Prognostic Value of İnterferon-Gamma, İnterleukin-6, and Tumor Necrosis Factor-Alpha in The Radiation Response of Patients Diagnosed With Locally Advanced Non-Small-Cell Lung Cancer and Glioblastoma Multiforme(2018) Deniz, Çiğdem Damla; Gürbilek, Mehmet; Mehmet, KoçBackground/aim: This study aimed to investigate the effect of chemoradiotherapy (CRT) on interferon-gamma, interleukin-6(IL-6), and tumor necrosis factor-alpha, which are critical markers of the clinical radiation response of patients with locallyadvanced non-small-cell lung cancer (NSCLC) and glioblastoma multiforme (GBM).Materials and methods: Thirty patients who were treated with CRT and 20 healthy controls were prospectively evaluated. Circulatinglevels of cytokines were measured by enzyme-linked immunosorbent assay procedure. Post-CRT and pre-CRT levels were compared.Results: Post-CRT, TNF- and IFN- levels were significantly lower than pre-CRT levels in the NSCLC and GBM groups, respectively.The statistical analysis did not show any significant difference between the post- and pre-CRT IL-6 levels. However, the pre-CRT IL-6levels in the GBM group and post-CRT IL-6 levels in the NSCLC group were significantly higher than those of the control group.Conclusion: CRT affected TNF- levels in NSCLC and IFN- levels in GBM, with the levels of both decreasing significantly. The IL-6levels of the post-CRT NSCLC group were higher than those of the post-CRT GBM group. Irradiation-induced IL-6 may be responsiblefor tumor regrowth. Therefore, treatment with IL-6 inhibitors could be a potential therapeutic strategy for sensitizing NSCLC toirradiation in the clinic.Öğe Trans-9 18:1 Oktadesenoik Asit İzomerinin İnsülin Direnci Üzerine Etkileri(2016) Pehlivanlı, Nezihe; Gürbilek, Mehmet; Çetinkaya, Çiğdem Damla; Topcu, CemileAmaç: Trans yağ asitleri hücre membran fonksiyonlarını etkileyebilmektedir. Bu nedenle çalışmamızda Trans-9 18:1 oktadesenoik asit izomerinin insülin direnci üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 40 adet erkek rat kullanıldı. Ratlar dört gruba ayrıldı. 1. Grup yağsız diyetle, 2. Grup oleik asit, 3. Grup margarin ve 4. Grup Trans-9 18:1 oktadesenoik asit izomeri ile 20 gün boyunca beslendi. Beslenme periyodunun ardından ratların yaşamları sonlandırıldı ve kan örnekleri toplandı. Glukoz ve fruktozamin düzeyleri kolorimetrik metodla, adiponektin ve resistin düzeyleri de ELISA metoduyla tesbit edildi. Bulgular: Trans-9 18:1 ile beslenen grupta fruktozamin ve glukoz düzeylerini oleik asit grubuna göre anlamlı şekilde yüksek bulduk. Margarin grubu ile karşılaştırıldığında; oleik asit grubunda fruktozamin, glukoz ve adiponektin seviyeleri anlamlı şekilde düşük, resistin seviyesi anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Trans yağ asidi grubunda margarin grubuna göre, adiponektin seviyesi anlamlı şekilde düşük, resistin seviyesi ise anlamlı şekilde yüksek çıkmıştır. Sonuç: Tüketilen trans yağ asitlerinin miktarı toplum sağlığı açısından büyük önem taşıdığından diyetteki miktarı mümkün olduğu kadar sınırlandırılmalıdır. Trans yağ asidinin insülin duyarlılığı üzerindeki etkilerini göstermek için kapsamlı çalışmalar yapılması gerekmektedir.