Ana-babaya itaati emreden ayetlerle ilgili edebî yaklaşımlar bağlamında Kur’an cümlelerinde teşrî ve i’câz

Özet

Bu araştırma, i’câz konularında her araştırmaya ilke olması gereken köklü bir gerçeği tespit etmeye çalışmaktadır. Bu gerçek; Kur’an-ı Kerim’in, Allah (c.c.)’ın elçisinin doğruluğuna ilişkin kıyamete kadar geçerli bir mucize olması için Arapça indirilmesidir. Bir başka ifade ile Hz. Muhammed’e kitapta indirilen teşrî, sadece ebedi bir mucize olması için Arapça Kur’an olarak indirilmiştir. Böylece, teşrî ve i’câzı birleştirip iki ilâhi mucizeyi tek bir şeyde toplarken, Kur’ân kitapta bulunur, kitap da Kur’ân’ı ihtiva eder. İşte bu iki ilâhî mucizenin birleştiği şey Allah’ın kitabıdır. Allah (c.c.)’ın ayetlerinden her biri, bu hususta bir delil olabilir. Ancak bu araştırma, kendisinden bahsettiğimiz bu hakikate bir örnek olarak, ana-babaya itaati, iyiliği ve ihsanı emreden ilâhi hükmü konu edinmiştir. Böylece bu araştırma; ana-babaya iyilik konusundaki ayetler ile vâlideyn ve ebeveyn (ana-baba, atalar), evlat ve ebnâ (çocuklar ve oğullar) kavramları arasındaki farkı sunmuştur. Bu araştırma, ana-babaya ihsan etme konusunda İsrâ suresinde geçmekte olan iki ayet eşliğinde yürüyerek bu iki ayet bünyesinde, harikaları tükenmeyen Kurânî i’câz ve ilâhi beyân göstergelerini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu iki ayette nice beyân şekilleri ve Kur’an’ın nice harikaları vardır!

Açıklama

Makale

Anahtar Kelimeler

Kaynak

Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

37

Sayı

37

Künye

Ebû Avde, A. H. (2014). Ana-babaya itaati emreden ayetlerle ilgili edebî yaklaşımlar bağlamında Kur’an cümlelerinde teşrî ve i’câz. (Çev. R. Şahan, H. Çağlayan). Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 37, 37, 165-206.