Öğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışları ile başa çıkma yöntemleri ve bu yöntemlerin etkililiğine ilişkin görüşleri
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İstenmeyen öğrenci davranışlarının önlenmesi ya da en aza indirilmesi etkili öğretme veöğrenme sürecinin gerçekleşmesi için gerekli olan en önemli koşullardan biridir. Bu nedenleöğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışlarını önlemede kullandıkları yöntemler ve buyöntemlerin etkili olup olmadığının incelenmesi önem taşımaktadır. Bu araştırmada nitelaraştırma desenlerinden durum çalışması deseni kullanılarak öğretmenlerin bu konudakigörüşleri incelenmiştir. Araştırma Konya ili merkez ilçelerinde çalışmakta olan İlkokul 3 ve4. sınıf öğretmenleri ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada 20 öğretmenden yarı yapıladırılmışgörüşme formları kullanılarak görüş alınmıştır. Araştırma sonunda elde edilen bulgularagöre öğretmenlerin ders akışını bozma, derse ilgisizlik gösterme, iletişim bozukluklarıgösterme gibi davranışları istenmeyen öğrenci davranışları olarak niteledikleri, bunlarınnedenlerini çoğunlukla heterojen sınıf yapısına, medya araçlarının aşırı kullanımına veailelerin eğitim seviyelerinin düşük olmasına bağladıkları belirlenmiştir. İstenmeyendavranışı önlemekte, görüşülen öğretmenlerin tamamının sınıf kurallarını öğrencilerlebirlikte oluşturmayı tercih ettikleri belirlenmiştir. Bunun yanında sınıfın fiziki koşullarınındeğiştirilmesi ve aileler ile görüşülmesi en sık alınan önlemler arasında gösterilmektedir.Öğretmenlerin verdikleri tepkiler çeşitlilik göstermekle beraber en sık derste sözle uyarmatepkisinin verildiği bu tepkiyi sırasıyla ceza verme, yüksek sesle kızma ve mimiklerleuyarma, yüz yüze konuşma, kurallara uyunca ödül verme gibi diğer tepkilerin izlediğibelirlenmiştir. Öğretmenlerin kurallara uyunca ödül verme, yüz yüze konuşma ve veli işbirliğinin davranışı değiştirmede etkili olduğu; ceza verme, yüksek sesle kızma ve mimiklerle uyarma gibi diğer tepkilerin etkili olmadığı yönünde görüş bildirdikleri belirlenmiştir. Ayrıcaöğretmenlerin hizmet içi eğitim almak istedikleri ancak hizmet içi eğitim uygulamalarınıyetersiz buldukları belirlenmiştir.
Preventing or minimizing students’ misbehaviours is one of the indispensableprerequisites of ensuring an effective teaching-learning process. Therefore, it is of vitalimportance to examine teachers’ coping methods for dealing with students’ misbehavioursand to evaluate the effectiveness of these methods. The qualitative case study researchdesign was employed in this study to examine teachers’ views of students’ misbehaviours.The study was carried out with the participation of third and fourth class teachers workingin the central districts of Konya. Individual semi-structured interviews were carried outwith 20 teachers. The results of the study revealed that teachers defined the behaviourssuch as distrupting the lesson, showing lack of interest in the class, causing communicationproblems as misbehaviours and accounted for these misbehaviours by heterogeneous classstructure, overuse of media and the low level of family education. It was found that all theteachers prefer introducing and discussing classroom rules with the students in order toprevent misbehaviours. Beside this, altering the physical structure of the classroom andcontacting students’ families were among the most frequently taken measures taken bythe teachers. While teachers’ responses to students’ misbehaviours varied, verbal warningwas the most frequently used response, followed by giving punishments, showing angerby shouting, warning by gestures, having a direct conversation with the student, awardingstudents for good behaviour. Among these responses, awarding good behaviours, having adirect conversation and parent cooperation were found to be the most effective in behaviourmodification while the responses such as giving punishments, showing anger by shoutingand warning by gestures were ineffective. In addition, it was revealed that although teacherswould like to have in-service training on coping with students’ misbehaviours, they foundit insufficient.
Preventing or minimizing students’ misbehaviours is one of the indispensableprerequisites of ensuring an effective teaching-learning process. Therefore, it is of vitalimportance to examine teachers’ coping methods for dealing with students’ misbehavioursand to evaluate the effectiveness of these methods. The qualitative case study researchdesign was employed in this study to examine teachers’ views of students’ misbehaviours.The study was carried out with the participation of third and fourth class teachers workingin the central districts of Konya. Individual semi-structured interviews were carried outwith 20 teachers. The results of the study revealed that teachers defined the behaviourssuch as distrupting the lesson, showing lack of interest in the class, causing communicationproblems as misbehaviours and accounted for these misbehaviours by heterogeneous classstructure, overuse of media and the low level of family education. It was found that all theteachers prefer introducing and discussing classroom rules with the students in order toprevent misbehaviours. Beside this, altering the physical structure of the classroom andcontacting students’ families were among the most frequently taken measures taken bythe teachers. While teachers’ responses to students’ misbehaviours varied, verbal warningwas the most frequently used response, followed by giving punishments, showing angerby shouting, warning by gestures, having a direct conversation with the student, awardingstudents for good behaviour. Among these responses, awarding good behaviours, having adirect conversation and parent cooperation were found to be the most effective in behaviourmodification while the responses such as giving punishments, showing anger by shoutingand warning by gestures were ineffective. In addition, it was revealed that although teacherswould like to have in-service training on coping with students’ misbehaviours, they foundit insufficient.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İstenmeyen öğrenci davranışları, İstenmeyen öğrenci davranışlarını önlemede kullanılan yöntemler, Sınıf içi disiplin, Students’ misbehaviours, Teachers’ coping methods for dealing with students’ misbehaviours, In-class discipline
Kaynak
Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
21
Sayı
40
Künye
Yumuşak G., Balcı, Ö. (2018). Öğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışları ile başa çıkma yöntemleri ve bu yöntemlerin etkililiğine ilişkin görüşleri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 40, 223-254.
