Yazar "Karaaslan, Sevim" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Comparison of left and right ventricular pulsed and tissue Doppler myocardial performance index values using Z-score in newborns with hypoxic-ischemic encephalopathy(Turkish Soc Cardiology, 2011) Alp, Hayrullah; Karaaslan, Sevim; Baysal, Tamer; Oran, Bulent; Ors, RahmiObjective: The aim of the study is determination of myocardial performance index (MPI/Tei index) using pulsed (PD) and tissue Doppler (TD) techniques to show cardiac response in newborns with hypoxic-ischemic encephalopathy (HIE) and healthy newborns and eventually evaluation of the differences between these two techniques. Methods: The study is a prospective observational study. Twenty term newborns diagnosed as perinatal asphyxia during postnatal 24 hours due to the defined criteria and fifty healthy term neonates as control group were included the study. Hypoxic group was divided into two groups with Sarnat stages, Sarnat Stage 1 and 2-3. MP's (Tei indexes) were calculated with PD and TO echocardiographic techniques in all groups after the 24 hours of birth and one year later. The statistical differences between same techniques were calculated with Kruskal-Wallis test and Z score was used to compare the superiority of two techniques. Results: The MPI values calculated by PD (0.41 +/- 0.04, 0.51 +/- 0.02) and TD (0.59 +/- 0.04, 0.51 +/- 0.02) during the first day of life in Sarnat Stage 2-3 in both ventricles were significantly higher than the control group (p<0.01, p<0.02, p<0.03). While the Z score, calculated for MPI measured by PD and TD methods, were found similar in both ventricles in Sarnat Stage 1 and control groups, it was significantly different in other groups of Sarnat stages. Conclusion: The degree of cardiac response in neonates with HIE is associated with the severity of hypoxia. MPI values are not different from the controls in newborns received mild hypoxia while they are higher in the patients who were received moderate or severe hypoxia. Any advantage could not be found between two techniques according to the measurement values, but higher variability in the value of MPI, measured by TO method, calculated from moderate and severe hypoxia group was detected. (Anadolu Kardiyol Derg 2011; 11: 719-25)Öğe Diyabetik Anne Bebeklerinde Kalp İşlevlerinin Doku Doppler Ekokardiyografi İle Değerlendirilmesi(2014) Çimen, Derya; Karaaslan, SevimAmaç: Diyabetik anne bebeklerinde geçici kalp hipertrofi olmaktadır. Olgu kontrol çalışması ile bu durumun kalp işlevlerine olan etkisi doku Doppler tekniği kullanılarak araştırılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, 45 zamanında doğmuş diyabetik anne bebeği ve 50 sağlıklı zamanında doğmuş yenidoğanın, sağ ve sol ventrikül sistolik ve diyastolik işlevleri doku Doppler ekokardiyografi ile incelenmiştir. Bulgular: Diyabetik anne bebeklerinden 16sında (%36) septum kalın saptandı. Diyabetik anne bebeklerinde hem sol hem de sağ ventrikül mi- yokard velositeleri kontrol grubuna göre düşük saptandı. Bizim çalışma- mızda, sol ventrikülde kontrol grubundan farklı olarak yalnızca diyabetik anne bebeği grubunda Em/Am oranı birin altında bulunmuştur. Ayrıca diyabetik anne bebeği (grup 1, 2) ve kontrol grubunda septum ve sağ ventrikülde bakılan Em/Am oranı birin altında bulundu. Hesaplanan Tei indeksi interventriküler septumu kalın olan diyabetik anne bebeklerinde kontrol grubundan daha yüksek bulundu. Çıkarımlar: Diyabetik anne bebeklerinde interventriküler septal kalınlaş- ma her iki ventrikül diyastolik işlevlerini bozmaktadır. Bu durum doku Doppler ekokardiyografi ile gösterilebilir. Bu sonuçlar diyastolik işlevle- rin diyabetik anne bebeği grubunda her iki ventrikülde ve sağlıklı bebek- lerde sadece sağ ventrikülde bozulduğunu göstermektedir. Bu durumun yenidoğan döneminde var olan fizyolojik akciğer hipertansiyon sonucu gelişen sağ ventrikül işlev bozukluğu ile açıklanabileceği düşünülmüştür. Doku Doppleri ile saptadığımız subklinik sağ ve sol ventrikül diyastolik işlev bozuklukları, özellikle septumu kalın diyabetik anne bebeklerinin yakın olarak izlenmesi gerektiğini göstermektedir. (Türk Ped Arş 2014; 49: 25-9)Öğe Duktus Bağımlı Konjenital Kalp Hastalıklarında Oral Prostaglandin E1 Tedavisinin Değerlendirilmesi(2012) Altunhan, Hüseyin; Annagür, Ali; Ertuğrul, Sabahattin; Konak, Murat; Şap, Fatih; Karaaslan, Sevim; Örs, RahmiAmaç: İntravenöz prostaglandin E1 (PGE1) infüzyonu duktus bağımlı konjenital kalp hastalarında etkisi kanıtlanmış bir ilaçtır. Ancak intravenöz PGE1 oldukça pahallı, sürekli intravenöz infüzyon gerektiren ve her merkezce temini zor bir ilaçtır. Uzun süre kullanılması gerektiğinde bu sorunlar daha önemli hale gelmektedir. Bu çalışmada Oral PGE1in intravenöz PGE1 temin edilinceye kadar duktusun açık kalmasını sağlayıp sağlamadığını göstermek amaçlanmıştır. Yöntem: Yenidoğan yoğun bakım ünitesine duktus bağımlı konjenital kalp hastalığı tanısıyla yatırılıp intravenöz PGE1 temin edilinceye kadar oral PGE1 verilen 10 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların oral PGE1 ve intravenöz PGE1 başlanmadan önce ve sonra arteryal kan gazında pO2 ve ciltten bakılan sO2 değerleri kaydedildi. Bulgular: Oral PGE1 tedavisine ortalama başlama yaşı 5.5 saat (0.525), verilme süresi 28 saat (1846) idi. Hastaların oral PGE1 başlandıktan 2 saat sonra alınan pO2 ve sO2 değerlerinin başlanmadan önceki değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde arttığı gözlendi. PO2 ve SO2 düzeyindeki düzelme intravenöz PGE1 başlanıncaya kadar devam etti. İntravenöz PGE1 başlandıktan 2 saat sonra bakılan PO2 ve SO2 değerlerinin intravenöz PGE1 başlanmadan önce bakılan değerlerine göre bir miktar daha artış gösterdiği gözlendi. Sonuç: Kısa süreli kullanımda intravenöz PGE1 oral PGE1den daha etkili olsa da oral PGE1de duktusun açık kalmasında yeterince etkilidir. Bu nedenle intravenöz PGE1 temin edilinceye kadar oral PGE1 alternatif bir seçenek olarak kullanılabilir. Uzun süreli kullanımda ise damar yoluna ve hastanede yatışa gerek duyulmadan, kullanımı kolay ve oldukça ucuz olan oral PGE1in intravenöz PGE1 yerine kullanılabileceğini düşünüyoruz. Ancak bunun için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.Öğe Duschenne müsküler distrofili genç hastada sinüs nod disfonksiyonuna başarılı kalıcı pacemaker implantasyonu(2013) Erdoğan, Halil İbrahim; Elvin Gül, Enes; Yazıcı, Mehmet; Karaaslan, SevimDuschenne müsküler distrofisi (DMD) müsküler distrofiler içerisinde en sık görülen ve en ciddi seyreden formudur. Distrofin proteinindeki mutasyon sonucu iskelet ve kalp kasında dejenerasyon ve bunun yerini alan yağ dokusu ve fibrosiz ile karakterize kalıtsal bir hastalıktır. Kardiyak tutulumun 90 olduğu bu hastalıkta kalp yetersizliğine ek olarak ritim problemleri de olabilmektedir. Bu olguda DMD ile takip edilen ve senkop şikayeti olan bir hastaya elektrokardiyogramda (EKG) sinüs duraklamaları olması nedeniyle kalıcı pacemaker implantasyonu yapıldı. DMD’nin aritmik komplikasyonlarını bu vaka takdiminde kısaca tartışmaya çalıştık.Öğe Ellis-van creveld sendromu (Kondroektodermal displazi) bir olgunun sunumu: Tek atrium ve persistan sol süperior vena kava birlikteliği(2013) Alp, Hayrullah; Şap, Fatih; Altın, Hakan; Karataş, Zehra; Baysal, Tamer; Karaaslan, SevimEllis-van Creveld (EvC) sendromu, otosomal resesif olarak kalıtılan nadir bir kondral ve ektodermal hastalıktır. Kondro ve ektodermal displazi, polidaktili ve konjenital kalp defektleri bu sendromun karakteristik bulgularıdır. Tek atrium ve endokardiyal yastık defektlerinin bu sendromda en sık rastlanan konjenital kalp defektleri olduğu bildirilmektedir. EvC sendromunun nadir görülmesi nedeni ile ekokardiyografik ve anjiyokardiyografik incelemede, tek atrium ve persistan sol süperior vena kava gibi doğumsal kalp anomalilerinin yanı sıra EvC sendromunun diğer klasik bulguları saptanan dört yaşındaki kız hasta sunulmuştur.Öğe Evaluation of cardiac functions of infants of diabetic mothers using tissue Doppler echocardiography(Aves, 2014) Cimen, Derya; Karaaslan, SevimAim: Transient cardiac hypertrophy occurs in infants of diabetic mothers. The effect of this state on cardiac functions was investigated with a case-control study using tissue Doppler technique. Material and Methods: In this study, right and left ventricle systolic and diastolic functions of 45 term babies of diabetic mothers and 50 healthy term newborns were examined using tissue Doppler echocardiography. Results: The septum was found to be thick in 16 (36%) of the babies of diabetic mothers. Both the left and right ventricle myocardial velocities were found to be lower in the babies of diabetic mothers compared to the control group. In our study, the Em/Am ratio was found to be below one only in the babies of diabetic mothers in the left ventricle in contrast to the control group. In addition, the Em/Am ratio in the septum and right ventricle was found to be below one both in the babies of diabetic mothers (group 1, 2) and control group. The calculated Tei index was found to be higher in the babies of diabetic mothers who had a thicker interventricular septum compared to the control group. Conclusion: Interventricular septal thickening in babies of diabetic mothers disrupt the diastolic function of both ventricles. This can be demonstrated by tissue Doppler echocardiography. These results show that diastolic function is disrupted in both ventricles in babies of diabetic mothers and only in the right ventricle in healthy babies. It was thought that this could be explained by right ventricular dysfunction arising from physiological pulmonary hypertension in the neonatal period. Subclinical right and left ventricular diastolic dysfunctions which we found by tissue Doppler indicate that babies of diabetic mothers especially with a thick septum should be closely monitored.Öğe Evaluation of Oral Prostaglandin E1 in Management of Ductus Dependent Congenital Heart Disease(Cukurova Univ, Fac Medicine, 2012) Altunhan, Huseyin; Annagur, Ali; Ertugrul, Sabahattin; Konak, Murat; Sap, Fatih; Karaaslan, Sevim; Ors, RahmiPurpose: Intravenous prostaglandin E1 (PGE1) infusion is a treatment which has been proven to be effective in ductus dependent congenital heart disease. However, PGE1 is very expensive, needed continuous infusion and its supply is difficult by every center. When its long term use is necessary, these problems become more important. The aim of this study was to show whether oral PGE1could keep the ductus open or not till the supply of intravenous PGE1. Method: Ten patients, who were admitted to newborn intensive care unit with the diagnosis of ductus dependent congenital heart disease and received oral PGE1 till the supply of intravenous PGE1, were evaluated. The PO2 with the arterial blood gas analysis and SO2 levels with pulse oxymeter at skin were recorded before and after the administration of oral and intravenous PGE1. Results: The mean oral PGE1 initiation age was 5.5 hours (0.5-25), and mean administration period was 28 hours (18-46). It was observed that the PO2 and SO2 levels of patients measured 2 hours after the initiation of oral PGE1 were significantly increased compared to the levels before initiation of PGE1. The improvement in PO2 and SO2 levels continued till the initiation of intravenous PGE1. It was also observed that the PO2 and SO2 levels of patients measured 2 hours after the initiation of intravenous PGE1 were slightly increased compared to levels before initiation of intravenous PGE1. Conclusion: Although intravenous PGE1 is more effective than oral PGE1 in short term usage, oral PGE1 is also sufficiently effective in keeping the dustus open. For this reason until the intravenous PGE1 is supplied oral PGE1 may be used as an alternative treatment choice. We think that in long term use oral PGE1, which is cheaper and easy to use, could be used instead of intravenous PGE1 without need of admission to hospital and opening intravenous line. However for this further studies are needed to confirm this assumption.Öğe Thymoma Associated with Loeys-Dietz Syndrome Type 1(2012) Şap, Fatih; Baysal, Tamer; Pekcan, Sevgi; Alp, Hayrullah; Hakan, Altın; Karataş, Zehra; Karaaslan, SevimLoeys-Dietz syndrome is a rare autosomal dominant disorder characterized by the involvement of cardiovascular, craniofacial and skeletal systems. The main etiology of the disease is the mutation in the transforming growth factor betareceptor type 1 and 2 genes. Today, Loeys-Dietz syndrome has been classified into two subtypes due to the presence of craniofacial involvement. These patients have progressive aortic enlargement which increases the risk of dissection and rupture. So, delay in the diagnosis may be associated with poor prognosis. We present a new case with thymoma diagnosed as Loeys-Dietz syndrome type 1. Also, this is the first report of a tumor in Loeys-Dietz syndrome according to the current literature review.
