Makale Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12452/3208

Listeleniyor 1 - 20 / 45

Anemi etiyolojisi ile 56 yaşında tespit edilen Çölyak hastalığı
(2015) Kutlu, Ruhuşen; Büyükyörük, Cennet; Oltulu, Pembe
Çölyak hastalığı genetik yatkınlığı olan bireylerde, glutene karşı sıradışı bağışıklık yanıtı olarak tanımlanır. Çocuklarda ve infantlarda görülen malabsorbsiyonun en sık görülen nedenlerindendir. Emilim bozukluğu buğday, çavdar, arpa ve yulaftaki gliyadin varlığına bağlıdır. İnce bağırsak mukozasında gliyadin peptitleri ile "Human leucocyte antigen" sınıf II moleküllerinin konjugasyonu, klinik bulgulara yol açan immünolojik reaksiyonları tetiklemektedir. Çok geniş bir klinik yelpazesi olmakla birlikte, 6-12 aylar arasında ishalin başlaması karakteristik özelliklerindendir. Demir eksikliği anemisi de çölyak hastalığının sık görülen bulgularındandır. Antig- liyadin, antiendomizyum ve doku transglütaminaz antikorları tanıda yardımcı olmakla birlikte, kesin tanı için ince bağırsak biyopsisi gereklidir. Biyopside total villus atrofisinin olması tanıda altın standarttır. Tedavi amaçlı glutensiz diyet verildiğinde bariz bir iyileşme görülür. Bu yazıda anemi etiyolojisi araştırılırken tespit edilen gluten enteropatili bir olgudan yola çıkılarak anemi ile çölyak hastalığı ilişkisi incelenmiştir.
Association of ICAM-1, VCAM-1, CYCLIN D1 and Cathepsin D with Clinicopathological Parameters in Breast Carcinoma; an Immunohistochemical Study
(2017) Külahcı, Özgür; Esen, Hacı Hasan; Asut, Elife; Güngör, Salim
Objective: Breast carcinoma is the most common malignant tumor detected in women. fte hypothesis that increased levels of adhesion molecules and Cathepsin D affect cancerous cells moving away the primary tumor and contributes to migration of the cancerous cell and may cause remote organ metastases is defended. fte aim of the present study was to search the association of intracellular adhesion molecule-1 (ICAM-1), vascular adhesion molecule-1 (VCAM-1), Cyclin D1, cathepsin D immunohistochemically with clinicopathological parameters in the patients diagnosed with invasive ductal breast carcinoma. Materials and Methods: fte pathological slides of 153 patients diagnosed with invasive ductal carcinoma were evaluated retrospectively. ftree groups were created. Group 1 consisted of patients with positive lymph node metastasis and extranodal tumor invasion; Group 2 consisted of patients with positive axillary lymph node metastasis and negative extranodal tumor invasion and Group 3 consisted of the patients with negative axillary lymph node metastasis. In all groups, 20 paraffin blocks belonging to the primary tumor in the breast were stained by ICAM-1, VCAM-1, Cyclin D1 and Cathepsin D. Findings were examined by comparing with clinicopathological parameters. Results: fte highest number of metastatic axillary lymph nodes and the highest rate of cathepsin D staining were statistically found in the cases with positive axillary lymph node metastasis and extranodal tumor invasion. CerbB2 was negative in the cases with negative ICAM-1 whereas estrogen receptor and progesterone receptor were positive in the cases with positive VCAM-1. Conclusion: fte present study reveals significant results for the patients diagnosed with invasive ductal carcinoma through breast biopsy especially before mastectomy in terms of increased number of metastatic axillary lymph nodes and extranodal tumor invasion by immunohistochemical Cathepsin D stain without any additional invasive intervention. Results of the present study may contribute to monitoring and treatment of the patients in the future.
Beneficial Effects of Moxonidine on Cerebral Vasospasm After Experimental Subarachnoid Hemorrhage
(2014) Ilık, Mustafa Kemal; Kocaoğullar, Yalçın; Koç, Osman; Esen, Hasan
AMAÇ: Çalışma I1-imidazolin bölgeleri için selektif bir ligand olan merkezi etkili antihipertansif ajan moksonidinin bir tavşan serebral vazospazm modelinde etkinliğini incelemek üzere tasarlanmıştır. YÖNTEM ve GEREÇlER: Yirmi dört beyaz, 2500-3200 gr. ağırlığında erkek, Yeni Zelanda tavşanı rasgele olarak üç gruba bölünmüştür grup 1 kontrol grubu, grup 2sadece subaraknoid kanama (SAK) grubu ve grup 3SAK moksonidin (tedavi) grubu. Tüm tavşanlarda SAK indüksiyonu öncesinde (Gün0, bazal anj iyografi) ve 72 saat sonrasında serebral anj iyografi yapılmıştır. SAK indüksiyonundan sonra tedavi grubunda intraperitoneal moksonidin (0,5 mg/kg) tedavisi başlatılmış ve günde bir kez olmak üzere 72 saat devam ettirilmiştir. BULGULAR: Gruplar arasında baziller arterin anj iyografik luminal çapı açısından istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmamıştır (p0,005). SAK sonrasında takip anj iyografik baziller arter luminal çapı sadece SAK grubu ile karşılaştırıldığında tedavi grubunda istatistiksel olarak anlamlı şekilde değişiklik göstermiştir (p0,001). Patoloj ik olarak incelenen baziller arter lümeni alanı bu iki grup arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark göstermiştir (p0,005). SONUÇ: Merkezi etkili bir antihipertansif ajan olarak moksonidin tedavisi anj iyografik çapı ve patoloj ide lümen alanını artırıp müsküler duvar kalınlığını azaltarak vazospazm tedavisinde çok faydalı bulunmuştur.
A case of entecavir-associated bullous fixed drug eruption and a review of literature
(2019) Temiz, Selami Aykut; Özer, İlkay; Ataseven, Arzu; Fındık, Sıddıka
Fixed drug eruption (FDE) is a type of drug reaction characterized by localized erythema, hyperpigmentation, and bullous at the samesite(s), generally observed following every intake of a causative drug. Delayed-type cellular hypersensitivity (Type IVC) is considered toplay a role in FDE etiology. Several antibiotics, barbiturates, oral contraceptives, nonsteroidal anti-inflammatory drugs, laxative-containing phenolphthalein, metronidazole, and quinine are known to be the primary drugs responsible for FDE. Bullous FDE, on the otherhand, is a relatively rare form of FDE. Hepatitis B is a significant worldwide health problem, and entecavir is a common nucleoside(deoxyguanosine) analog used for treating hepatitis B; however, it has various side effects, such as lactic acidosis, myalgia, azotemia,hypophosphatemia, headache, diarrhea, pancreatitis, and neuropathy, and, in rare cases, cutaneous drug eruption. Our aim is to presenta case of entecavir-associated bullous drug reaction, which has not been reported in the literature. Furthermore, we performed a reviewof literature to compile previously reported entecavir-associated drug reactions.
A Case of Staphylococcal Scalded Skin Syndrome in a 1-Year Old Boy with Otitis Media
(2018) Temiz, Selami Aykut; Özer, İlkay; Ataseven, Arzu; Fındık, Sıddıka
Introduction: Staphylococcal scalded skin syndrome (SSSS), also known as Ritter’s Disease, is a severe disease seen mostly in newborns and children aged 5 years, and the mortality rate might reach to 4% despite an appropriate treatment. Exfoliative toxins cause intraepidermal separation in the stratum granulosum and lead to a condition that is characterized with widespread epidermolysis all over the body and bullae with positive Nikolsky’s sign. SSSS might be fatal due to loss of skin barrier. Immediate initiation of an anti-staphylococcal drug therapy is required for the treatment of this toxin-dependent disease, which is one of the emergencies of dermatology practices. Case Report: A 1-year-old boy was referred to a dermatology clinic from pediatric emergency service with widespread epidermolysis all over the body, including erosion and bullous formation that had been appeared in the inguinal region. SSSS was suspected in this case, and skin biopsy was performed to confirm the diagnosis. He was hospitalized in the Pediatric Infectious Diseases Service, and treatment comprising intravenous administration of (i.v.) vancomycin (40 mg/kg/day) and 3 gIVIG ( intravenous immunoglobulin) was initiated. Conclusion: Staphylococcus aureus, a rather rare agent of otitis media, is remarkable in terms of causing the complication of SSSS, which is very rare. In our case report, we aimed to remark to this rare condition (association of otitis media and SSSS). Keywords: Staphylococcal scalded skin syndrome, Staphylococcus aureus, otitis media.
Course of sepsis in rats with thyroid dysfunction
(2017) Taşcı, Halil İbrahim; Erikoğlu, Mehmet; Toy, Hatice; Karaibrahimoğlu, Adnan
Objective: Numerous studies show the relationship between sepsis and thyroid hormones. Virtually all these studies investigate changes in post-sepsis thyroid hormones and the relationship between these changes and the progression of the disease. Our aim in this study was to investigate the progression of sepsis in rats with thyroid dysfunction. Material and Methods: The study involved four groups, each containing seven female Wistar albino rats: Group 1: Sham, Group 2: Control (Sepsis), Group 3: Hyperthyroidism-Sepsis, and Group 4: Hypothyroidism-Sepsis. Group 1 only received laparotomy. Group 2 only had sepsis. Sepsis was induced in Group 3 and Group 4 following formation of hyperthyroidism and hypothyroidism, respectively. After 24 hours, relaparotomy and thoracotomy were performed, and tissue and blood samples were drawn. Results: Dysfunctions seen in the liver, lungs, and kidneys during sepsis and other findings of sepsis were milder in the hyperthyroidism group in comparison to both the control and hypothyroidism groups. Conclusion: The results of Simon’s grade, histopathological organ damage, and laboratory parameters revealed that the progression of sepsis was milder in the hyperthyroid group than in the hypothyroid and euthyroid groups. The progression in the hypothyroid group was the most severe. Therefore, the results of the study raise the question of whether immediate treatment in cases of hypothyroidism and slow return of thyroid function to normal levels in cases of hyperthyroidism are adequate treatment approaches in patients who may develop sepsis or septic shock.” To determine the answer to this question, more detailed studies are required with a higher number of subjects.
Cutaneous Pseudolymphoma Due to Hirudotherapy
(2019) Temiz, Selami Aykut; Özer, İlkay; Ataseven, Arzu; Dursun, Recep; Fındık, Sıddıka
Pseudolymphoma, also known as Jessner’s lymphocytic infiltration, is a benign but usually chronic, T-cell infiltrating diseasewith erythematous papules and plaques usually seen on the skin of the face, neck, and back. The use of leech therapy also knownas hirudotherapy has increased in recent years. Here, we report a 52-year-old male patient who had undergone hirudotherapy inhis neck and developed infiltrating plaques after four months. A skin biopsy confirmed the diagnosis of Jessner’s lymphocyticinfiltration. In parallel with the increasing use of hirudotherapy in recent years, the side-effect reports will likely to increase.Indications and contraindications of hirudotherapy, which is being used officially in hospitals, should be taken into consideration.
Deneysel Periodontitis Oluşturulmuş Diyabetik Sıçanlarda A-Tokoferolün Alveoler Kemik Kaybı Üzerine Etkileri
(2014) Hatipoğlu, Mükerrem; Alptekin, Nilgün Özlem; Mustafa Cihat, Avunduk
Amaç: Birçok deneysel ve klinik çalışmada diyabetin periodonsiyum üzerinde yaptığı değişiklikler değerlendirilirken bunun yanında periodontitisin diyabet durumuna etkiside araştırılmıştır. Bu araştırmanın amacı, deneysel periodontitis ve streptozotosin (STZ) ile diyabet oluşturulan/oluşturulmayan sıçanlarda ?-tokoferol uygulamasının alveoler kemik kaybı üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya kırk adet erkek Sprague Dawley sıçana dahil edildi ve anestezi uygulandıktan sonra mandibular sağ birinci molar dişlere subgingival olarak 3/0 ipek sütur bağlandı. Bu hayvanlar, sağlıklı grup (Grup I) ve tek seferde 50 mg/kg STZ enjekte edilen diyabetik grup (Grup II) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bu gruplarda serum fizyolojik (Grup IA , Grup IIA) ve ?-tokoferol (40mg/kg/gün) enjekte edilen alt gruplara (Grup IB, Grup IIB) ayrıldı. Ligatür bağlandıktan 3 hafta sonra sıçanlar kurban edildi ve dokular histometrik ölçümler için nötral tamponlanmış %10luk formaldehit solüsyonunda sabitlendi. Alveoler kemik kaybı (AKK), görüntü analiz programı kullanılarak analiz edildi. İstatistiksel kıyaslamalar için tek-yönlü varyans analizi, kullanıldı p 0.05 anlamlılık düzeyi kabul edildi. Bulgular: Histometrik incelemeden sonra veriler değerlendirildi ve istatistiksel olarak gruplar arasında AKK düzeyleri farklı bulunmadı (p0.05). Sonuçlar: Verilerin değerlendirilmesi sonucunda ?-tokoferol uygulamasının deneysel periodontitisli STZ ile diyabet oluşturulmuş/oluşturulmamış sıçanlarda AKK üzerinde bir etki oluşturmadığı gösterildi.
Differentiated Thyroid Papillary Carcinoma with Cerebellar Metastasis: A Case Report
(2017) Turan, Elif; Kaya, Ahmet; Kulaksızoğlu, Mustafa; Zamani, Ayşe Gül; Kozacıoğlu, Sümeyye
Diferansiye tiroid kanseri (DTK) genellikle iyi prognozlu ve uzun sureli sağkalıma sahiptir. DTK'nin uzak metastaz oranı 5-15%'dir. Major uzak metastaz alanları akciğer ve kemiklerdir. Serebrum, meme, karaciğer, böbrek, kas ve deri metastazları çok nadirdir. Tiroid papiller karsinomasının (PTK) moleküler mekanizmalarının incelenmesi, BRAFV600E gen mutasyonunun bu hastalık sürecinde önemini ortaya koymuştur. Tiroid papiller kanserlerindeki bu mutasyonlar, ekstratidroidal yayılım, lenf nodu metastazı, tümör rekürrensi ve mortalite ile ilişkilidir. Biz bu olguda akciğer, kemik, karaciğer, adrenal ve serebellar metastazı olan, BRAF mutasyonunun pozitif, PTK'li 55 yaşında erkek hasta sunduk. DTK'de serebrum metaztazı oldukça nadir görülmektedir. Uzak metaztazlar tutulan alana göre farklı semptomlar gösterebilir. Pozitif BRAFV600E gen mutasyonu PTK'li hastalarda agresif seyir açısından fikir verebilir
Dynamic thiol-disulfide homeostasis is disturbed in hepatitis B virus-related chronic hepatitis and liver cirrhosis
(2018) Dertli, Ramazan; Keskin, Muharrem; Bıyık, Murat; Ataseven, Hüseyin; Polat, Hakkı; Demir, Ali; Oltulu, Pembe; Asıl, Mehmet
Background/aim: Thiol-disulfide homeostasis is an important antioxidant defense mechanism. This study was conducted to investigatedynamic thiol-disulfide homeostasis in patients with hepatitis B virus-related chronic hepatitis and liver cirrhosis.Materials and methods: Seventy-one treatment-naive patients with chronic hepatitis B (CHB), 50 patients with hepatitis B virusassociated liver cirrhosis, and 45 healthy controls were included in the study. Serum total and native thiol concentrations and serumdisulfide concentrations were measured using an automated method.Results: Mean serum total thiol concentrations in the control, CHB, and cirrhosis groups were 481.64 37.87 µmol/L, 438.50 71.35µmol/L, and 358.07 80.47 µmol/L, respectively (P 0.001), and mean serum native thiol concentrations in the control, CHB, andcirrhosis groups were 452.92 36.43 µmol/L, 400.16 65.92 µmol/L, and 328.15 74.91 µmol/L, respectively (P 0.001). Mean serumdisulfide concentrations in the control, CHB, and cirrhosis groups were 14.38 3.38 µmol/L, 19.19 6.16 µmol/L, and 14.98 5.53µmol/L, respectively (P 0.001). There was a progressive decrease in both mean serum native and total thiol concentrations parallel tothe liver fibrosis stage.Conclusion: : Thiol-disulfide homeostasis is disturbed in patients with hepatitis B virus-related chronic hepatitis and liver cirrhosis.
Effect of Carvedilol on Secondary Damage in Experimental Spinal Cord Injury in Rats
(2015) Karataş, Yaşar; Cengiz, Şahika Liva; Esen, Hacı Hasan; Toker, Aysun; Savaş, Çiğdem
Aim: Previous studies have shown that carvedilol has a neuroprotective effect in animal models of brain ischemia and brain oxidative damage in vitro. This study was perfomed to investigate the effect of carvedilol on the secondary damage in experimental spinal cord injury (SCI). Material and methods: Twenty-four Wistar albino rats were divided into three groups. Group 1 underwent laminectomy alone. Group 2 underwent laminectomy followed by SCI and received carvedilol. Group 3 underwent laminectomy followed by SCI and received no medication. The neurological functions were assessed by Tarlov’s motor scale at the first and 24th hours. Oxidative stress status was assessed by MDA, SOD, MPO, GSH activities. A TUNEL-based apoptosis kit was used for evaluating apoptosis in the spinal cord samples and hematoxylinand eosin-stained specimens were used for light microscopic examination. Results: Carvedilol reduced apoptosis and regulated oxidant and antioxidant status by increasing SOD and GSH levels and reducing MPO and MDA levels in the spinal tissue homogenate. Neurological examination of rats revealed statistically significant improvement 24 hours after the trauma. Conclusion: Carvedilol has a statistically significant therapeutic effect, especially on functional recovery, and we found that carvedilol reduced secondary damage by inhibiting apoptosis and regulating the oxidant and antioxidant status.
Effect of local rifamycin application on expression of BMP-2 and bone regeneration
(2017) Esen, Hacı Hasan; Avunduk, Mustafa Cihat; Ün, Emin; Özeç, İlker; Taşdemir, Ufuk; Kırtay, Mustafa
Amaç: Bu çalışmanın amacı lokal rifamisin uygulamasının kemik iyileşmesi sırasında BMP-2 salınımı üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Materyal ve method: Rat mandibula angulus bölgesinde standart olarak 5 mm çapında kritik boyutta kemik defektleri oluşturulmuştur. Kontrol grubunda (8 rat) defektlere herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Birinci deney grubunda (8 rat) defekt bölgesi rifamisin solüsyonu ile irrige edildikten sonra, defekt bölgesine 1, 3 ve 7. günlerde 25 mg rifamisin solüsyonu enjekte edilmiştir. İkinci deney grubunda (8 rat) defekt bölgesi 25 mg rifamisin solüsyonu ile karıştırılmış gelatin sponge ile greftlenmiştir. Cerrahiden 21 gün sonra ratlar sakrifiye edilmiştir. Defekt bölgesinden hem immünhistokimyasal analiz (kemik morfogenetik protein-2 antibody) için hem de histomorfometrik analiz için histolojik kesitler hazırlanmıştır. Elde edilen verilerin analizi Mann Whitney U ve Kruskall Wallis testi kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Deney grubunda kontrol grubuna göre ortalama yeni kemik formasyonu, osteoblast sayısı ve yeni damar oluşum sayısında artış olduğu görülmüştür. Her iki deney grubunda da anti-BMP-2 ile işaretlenmenin (hücre sayma) kontrol grubuna göre daha fazla olduğu görülmüştür. Sonuç: Kritik boyutta kemik defektlerine lokal olarak rifamisin uygulamasının BMP-2 salınımı üzerine pozitif etkileri olduğu tespit edilmiştir.
The effects of preoperative chemotherapy and beta glucan on bronchial anastomosis in rabbits: A preliminary study
(2015) Altuntaş, Bayram; Ceran, Sami; Sunam, Güven Sadi; Gültekin, Mustafa; Esen, Hacı Hasan
Background: This study aims to investigate the effects of an immunostimulant, beta glucan, on the bronchial anastomosis in rabbits that received chemotherapy in preoperative period. Methods: Forty-five New Zealand male rabbits were used in this study. The rabbits were divided into three groups as group 1 (control), group 2 (chemotherapy), and group 3 (chemotherapy beta glucan) with 15 rabbits in each group. The left main bronchus was incised completely and then end- to-end anastomosis was performed in all groups. Cisplatin was administered on the preoperative first day and etoposide was administered on the preoperative first, second, and third days in group 2. In group 3, in addition to the same chemotherapy protocol, 10 mg/kg/day beta glucan was administered via enteral route starting from seven days before operation until one day before sacrifications. The rabbits were sacrificed at postoperative third, fifth, and seventh days by groups of five. The bronchial anastomosis lines were removed and tissue sections were stained with hematoxylin and eosin. Results: In pathological analysis, while there were statistically significant differences between group 1 and group 2 and between group 2 and group 3, there was no difference between group 1 and group 3 in terms of bronchial healing. Conclusion: The use of beta glucan during chemotherapy treatment may improve bronchial healing at postoperative period.
Effects of resveratrol and cigarette smoking on bone healing: Histomorphometric evaluation
(2016) Kolkesen Şahin, Özge; Aksoy, Müge Çina; Avunduk, Mustafa Cihat
Background/aim: The aim of the present study is to investigate the effects of cigarette smoke (CS) and simultaneous application of resveratrol on bone healing histomorphometrically and to evaluate the effects of resveratrol on negative effects of CS. Materials and methods: For 4 weeks, Sprague Dawley rats were exposed to cigarette smoke at the equivalent of 6 cigarettes per day. After this period, monocortical defects were created in femurs by a trephine bur on day 28. Starting from the day of defect creation to the 28th postoperative day, rats were given 20 mg/kg body weight resveratrol. Histomorphometric examination of the number of osteoblasts and osteoclasts, as well as new bone area, was conducted. Results: Investigations were carried out on 33 rats. Differences between osteoblast numbers in the control and CS groups were significant, and CS caused a reduction in the number of osteoblasts. Areas of new bone formation in the resveratrol and control groups were higher than in the smoking and smokingresveratrol groups. Conclusion: Smoking appeared to have adverse effects upon bone healing and resveratrol administration helped to reduce these effects.
Erkek Memesinin İnvaziv Papiller Karsinomu
(2016) Gündeş, Ebubekir; Aksoy, Faruk; Vatansev, Celalettin; Esen, Hacı Hasan; Bal, Ali
Meme kanseri erkeklerde oldukça nadir görülür. Erkekte, kadın meme kanserlerinin tüm histolojik tipleri görülebilir. İnvaziv papiller karsinom ise nadir görülen bir meme kanseri tipidir. Memenin invaziv papiller karsinomu nedeniyle modifiye radikal mastektomi yapılan 67 yaşında bir erkek hastayı sunduk. Sağ memesinde ağrısız kitle yakınması ile kliniğimize başvurdu. Görüntüleme eşliğinde tru-cut biyopsi yapıldı. Biyopsi sonrası patolojik bulgular invaziv papiller karsinom ile uyumluydu. Modifiye radikal mastektomi işelemi uygulandı. 24 aylık takiplerinde nüks saptanmadı.
Erlotinib Response in a Non-Small Cell Lung Cancer Patient with EGFR Exon 20 Mutation
(2016) Korkmaz, Levent; Artaç, Mehmet; Karaagaç, Mustafa; Er, Zehra; Boruban, Melih C; Poyraz, Necdet; Kaya, Buğra; Tavlı, Lema; Ödev, Kemal
Gastrointestinal stromal tumor in the stomach co-existent with renal cell carcinoma
(2014) Gündeş, Ebubekir; Küçükkartallar, Tevfik; Çolak, Muzaffer Haldun; Kartal, Adil; Esen, Hacı Hasan
Gastrointestinal stromal tümörler (GİST), gastrointestinal sistem (GİS)in en sık mezenkimal tümörleridir. Renal hücreli kanserler (RCC) ile birlikte bulunabilirler. İkili vakalar literatürde rapor edilmekle beraber, bunlar olgu raporları biçimindedir. Bu olgu raporunda midede GIST olan ve aynı anda RCC tespit edilen bir hasta sunulmaktadır. Tedavi kapsamında, midede kama rezeksiyonu ve parsiyel nefrektomi uygulandı. Ameliyat sonrası komplikasyonu olmayan hasta, post-op 7. günde taburcu edildi.
Gastrointestinal stromal tümörlerde prognozun belirlenmesinde preoperatif nötrofil lenfosit oranının etkisi
(2015) Kargın, Süleyman; Çakır, Murat; Gündeş, Ebubekir; Yavuz, Yusuf; Esen, Hacı Hasan; İyisoy, Mehmet Sinan
Amaç: Gastrointestinal stromal tümörlerin lokal etkileriyle immünsupresyonda rol oynadığı düşünülmektedir. İnflamasyonla ilişkili bazı kanserlerde tedavi öncesi nötrofil lenfosit oranındaki artış kötü prognozun göstergesi olarak kabul edilmektedir. Çalışmamızın amacı gastrointestinal stromal tümör hastalarında kan nötrofil lenfosit oranı ile hastalığın prognozunu değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Kliniğimizde primer gastrointestinal stromal tümör nedeniyle cerrahi uygulanan 78 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların operasyon öncesi periferik kandan bakılan nötrofil lenfosit oranları belirlendi. Nötrofil lenfosit oranı ile tümör riski ve prognoz arasındaki ilişki karşılaştırıldı. Verilerin değerlendirilmesinde Pearson korelasyon analizi ve ANOVA Welch testi kullanıldı. Bulgular: Preoperatif nötrofil lenfosit oranındaki artış patolojik olarak yüksek riskli gastrointestinal stromal tümör gruplarında anlamlıydı (p0,05). Preoperatif nötrofil lenfosit oranı yüksek olan hastaların sağkalımları düşüktü (r- 0,32, p0,009). Ayrıca nötrofil lenfosit oranı artışı ile tümör mitotik aktivitesi artışı benzerdi (r-0,364, p0,025). Sonuç: Gastrointestinal stromal tümörlerde preoperatif nötrofil lenfosit oranı yüksek riskli tümörlerin belirlenmesinde ve kötü prognozun göstergesi olarak kullanılabilecek bir parametredir.
Hipotermiye bağlı ölümlerin değerlendirilmesi
(2013) Doğan, Kamil Hakan; Esen, Hasan; Şerafettin , Demirci; Gündoğmuş, Ümit Naci
Sistemik hipotermi terimi insan vücudunun 35° C’den daha aşağı düşecek kadar soğuduğunu belirtmek için kullanılır. Bu durum, vücudun ısı kaybının ısı yapımını aştığı zaman meydana gelir. Kaza sonucu meydana gelen hipoterminin en sık nedeni ısı derecesi düşük olan bir ortama maruz kalmadır. Hipotermi tehlikeli fizyolojik değişikliklere ve hatta ölüme neden olabilir. Bu çalış mada hipotermiye bağlı ölüm olgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2000-2008 yılları arasında Konya Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından ve Konya’ya bağlı ilçelerde adli tıp uzmanı tarafından otopsileri yapılan olgular retrospektif olarak taranmış ve ölümü hipotermiye bağlı olan olgular çalışma kapsamına alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen dönemde 12 hipo termiye bağlı ölüm olgusu saptanmıştır. Olguların 11’i erkek, 1’i kadındır. Olguların yaşları 41 ile 85 arasında değişmekte olup, orta lama yaş 57.0±15.4 bulunmuştur. Ölümler en sık 5 olgu ile Ocak ayında meydana gelmiştir. Olguların 4’ü tarlada, 3’ü metruk binada bulunmuştur. 6 olguda psikiyatrik hastalık öyküsü mevcuttur. Histopatolojik incelemede 5 olguda enzimatik yağ nekrozu bulguları tespit edilmiştir. Sonuç: Hipotermiye bağlı ölümler, toplum sağlığı açısından önemli olduğu gibi, adli tıbbi açıdan da önemlidir. Bu tür olgularda, olay yeri incelemesi, olgunun tıbbi özgeçmişinin ayrıntılı bir şekilde incelenmesi, dikkatli bir şekilde yapılacak otopsi ve histopatolojik inceleme tanı konulmasını kolaylaştırır.
İnce barsak gastrointestinal stromal tümörlerinde acil cerrahi
(2012) Tekin, Ahmet; Çakır, Murat; Esen, Hacı Hasan; Taşçı, Halil İbrahim; Gündeş, Ebubekir
Amaç: Gastrointestinal stromal tümörler (GİST) gastrointestinal traktın en yaygın mezenkimal tümörleridir. En sık görülen lokalizasyonlar mide ve ince barsakdır. Bu çalışmada ince barsak lokalizasyonlu acil GİST vakalarında kliniğimizin cerrahi yaklaşımını, tümörlerin özelliklerini ve klinik prezentasyonlarını ortaya koymayı amaçladık. Gereç yöntem: Ocak 2006- Aralık 2011 yılları arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesinde acil şartlarda opere edilen 8 ince barsak GIST vakası retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Kliniğimizde tanısı konmuş 84 GİST vakası mevcuttu. Bunlardan 21'inde ince barsak GİST'İ saptandı. Bu vakalarında 8'i acil olarak başvuran ve opere edilen hastalardı. Bu hastaların 4'ü (%50) kadın, 4'ü erkek (%50) olup, ortalama yaşları 65 idi. Tüm hastalar acil başvurmuş ve tüm olgulara acil cerrahi uygulanmıştır. Postoperatif erken dönemde 1 (%14) hastada mortalite görüldü. Ortalama 30 aylık takiplerinde rekürrens görülmedi. Sonuç: Deneyimimiz gösterdi ki GIST'lere acil cerrahi müdahale gerekebilmektedir. Tümör boyutu ile tümörün semptomatik olması arasında ilişki olabileceği düşünülmüştür. Nadiren lenf nodlarına metastaz yaptıkları ve negatif cerrahi sınır elde etmek zor olmadığından laparoskopik rezeksiyon genelde mümkündür. Uygun vakalarda laparoskopik yöntemler tercih edilmelidir.

Başlık Makale Koleksiyonu seçeneğine göre listele

Sayfa Başına Sonuç

Sıralama seçenekleri